Niet alle kraters zijn goed zichtbaar als de maan zeer helder verlicht is door de zon. Integendeel, de meeste kraters zijn dan niet goed zichtbaar.
Als kraters niet bijzonder helder of donker zijn hebben zij de neiging te “verdwijnen” in de achtergrond als het bijna Volle Maan is.
Deze kraters zijn het beste zichtbaar als terminator dichtbij is of als de zon laag staat in de maanhemel gezien vanaf de krater. Zonlicht valt van de zijkant op de kraters en veroorzaakt lange schaduwen waardoor de kraters makkelijker te zien zijn.
Bovenstaande effect gaan we gebruiken voor deel 4, de maanbergen maar eerst gaan we een aantal kraters bespreken. Eigenlijk is de Maan bedekt met veel prachtige kraters die wonderbaarlijk uitzien als zij van de zijkant belicht worden.
Het beste jaargetijde om deze maankraters te zien is in de zomer en de vroege herfst in de fases na de Volle Maan. Dit betekent helaas dat er vroeg gekeken moet worden. Starry-Night.nl wil je graag een voorproefje geven hoe deze kraters uitzien dus we houden het simpel.
Kepler en Copernicus:
Lokaliseer als eerste de 2 kraters van Kepler en Copernicus welke we besproken hebben in deel 2. De maanstralen zijn minder prominent als de terminator dichtbij staat maar de kraters zelf zijn nu deels gevuld met schaduwen en dus veel makkelijker om observeren.
Eratosthenes:
Kijk eens of je de 56 km brede krater van Eratosthenes ten oosten van Copernicus kunt zien. Eratosthenes is smaller dan Copernicus maar groter dan Kepler zonder de dramatische maanstralen van de andere 2. Eratosthenes heeft echter een prachtig bergcomplex welke al zichtbaar is in een kleine telescoop.
Dit bergcomplex flankeert ook het einde van een nogal indrukwekkend bergcomplex in deel 4.
Clavius:
Ga naar het zuiden aan het einde van de maanschijf waar de magnifieke krater Clavius ligt. Onze korte bespreking van de kraters zou niet compleet zijn zonder een bezoekje aan dit grote maar complexe bergmassief met inslagbekken waarin vele kleine inslagkraters te zien zijn.
Op het moment dat het 225 km brede bergcomplex zichtbaar wordt vraag je je af hoe je dit complex ooit hebt kunnen missen. Twee grote kraters met een diameter van 48 km onderbreken de structuur van Clavius: Porter in het noorden en Rutherfurd naar het zuiden.
Clavius D:
Gebruik je telescoop en kijk noordelijk van Rutherfurd maar blijf in Clavius. Hier vind je de 26 km brede krater Clavius D. Noordwestelijk ligt de 19 km brede krater Clavius C. Je ziet steeds kleinere kraters op de kraterbodem, dit is tevens een goede test voor de optiek van je telescoop!
Copyright © 2016 starry-night.nl