| LEP | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 10 januari. Zichtbaar van november t/m maart. |
Lepus, een zwak sterrenbeeld, is nochtans gemakkelijk te vinden omdat hij recht ten zuiden van Orion staat.
In de oudheid ging hij door voor Orions zetel. Egyptische waarnemers zagen hem als de Boot van Osiris. De Grieken en Romeinen gaven hem de naam Lepus. Omdat Orion vooral graag op hazen jaagde, was het gepast om er een aan zijn voeten aan de hemel te zetten. De helderste ster (met m2,7 is Arneb, Alpha (α) Leporis.
Gamma (γ) Leporis: Deze wijde dubbelster met contrasterende kleuren, die met vrijwel elke telescoop te zien is, heeft een scheiding van 96 boogseconden. Ze staat betrekkelijk dicht bij de aarde, op een afstand van 21 lichtjaren, en maakt deel uit van de Ursa Major-stroom.
Kappa (κ) Leporis: Een m4 ster met een dichtbijstaande m7 begeleider, alleen te scheiden met grotere telescopen.
Hinds Ster of R Reporis: Deze ster die sommige waarnemers met een bloeddruppel aan de hemel vergelijken, is de veranderlijke die de 19de-eeuwse Britse astronoom J.Russell: “Hind de Karmozijnrode Ster” noemde. De magnitude van de ster varieert in een periode van 14 maanden van een maximum van m5,5 tot een minimum van m11,7. Haar kleur is het opvallendst als de hemel donker is en de ster vlakbij haar maximum is.
M79: Met het galactisch centrum in Sagittarius, een halve hemel verder, is het een verrassende plaats om een bolvormige sterrenhoop te vinden. Niettemin pronkt daar M 79, zeker als je een 200mm telescoop of grote hebt waarnaar je de sterren aan de randen kunt zien.
NGC 2017: Een compacte groep van sterren bestaande uit een m6 met vier begeleiders van m8 tot m10 zichtbaar in kleinere telescopen. Grotere telescopen tonen 3 aanvullende sterren. De sterren bevinden zich echter toevallig in dezelfde lijn, NGC 2017 is dus geen echt cluster.