| PEG | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 1 oktober. Zichtbaar van juli t/m januari. |
Ofschoon dit sterrenbeeld geen echte heldere sterren bezit, is het gemakkelijk te vinden omdat de drie helderste sterren ervan met Alpha (α) Andromedae het Grote Vierkant van Pegasus vormen.
Het gevleugelde paard is gevonden op oude kleitabletten uit de Eufraatvallei, en op Griekse munten, geslagen in de 4de eeuw v.C. Volgens de Griekse legende ontstond Pegasus uit het bloed van de Gorgo Medusa toen Perseus haar onthoofde. Toen Pegasus naar de berg Helicon werd gebracht, deed een slag van zijn hoef de bron van Hippocrene opwellen, een bron van inspiratie voor dichters.
Het Grote Vierkant wordt gevormd door de sterren Markab, Scheat, Algenib en Alpheratz. In de binnenkant van het vierkant zijn verrassend weinig sterren te zien.
Beta (β) Pegasi (Scheat): Een Rode Reus wiens magnitude onregelmatig fluctueert tussen m2,3 en 2,7.
Epsilon (ε) Pegasi: De helderste in dit sterrenbeeld is een gele ster van m2,4 en heeft een ver afstaande begeleider van 8 magnituden.
51 Pegasi: Een m5 ster net buiten de vierkant van Pegasus. Dit was de eerste ster buiten ons zonnestelsel waarbij in 1995 een exoplaneet is ontdekt met een massa van ongeveer de helft van Jupiter.
M 15: Een van de oudste en mooiste van de noordelijke bolvormige sterrenhopen, M 15, staat 34.000 lichtjaren ver. Hij is een nevelige vlek door een verrekijker, maar een pronkstuk door een telescoop.
NGC 7331: Dit spiraalstelsel is het helderste in Pegasus, maar heeft slechts een helderheid van m9.
Stephans Quintet: Deze hele zwakke groep galaxieën ligt 1/2º ten zuiden van NGC 7331. Al lijken vage stromen materiaal de grootste van de galaxieën met andere te verbinden, gedetailleerde studie wijst uit dat deze galaxieën vermoedelijk dichter bij ons staat dan de andere. Deze galaxieën zijn geen haalbare doelwitten voor de beginner omdat ze op zijn minst een 250mm telescoop vereisen.