| SCO | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 1 juli. Zichtbaar van mei t/m augustus. |
In de Griekse Mythologie is Scorpius de schorpioen die Orion doodde. De twee sterrenbeelden staan aan tegenovergestelde zijden van de hemel om verdere moeilijkheden tussen beide te voorkomen.
Scorpius, een mooi sterrenbeeld van de dierenriem, met heldere sterren en rijke sterrenvelden van de Melkweg en lijkt echt op een schorpioen, compleet met kop en gifstekel.
Aan het noordelijke eind staat een rij van drie heldere sterren, met de rode Antares (Grieks voor “rivaal van Mars“) in het midden. Een kleine 5000 jaar geleden zagen de Perzen Antares als een van de Koninklijke Sterren, een hemelwachter. De oude Chinezen refereerden aan Antares’ rode gloed als het “Grote Vuur” in het hart van de Draak van het Oosten.
Een andere Chinese legende noemt Antares en zijn twee begeleiders Ming T’ang, de “Zaal van Licht” of de “Raadzaal van de Keizer”.
Antares: De Romeinen noemden deze machtige ster Cor Scorpionis (“hart van de schorpioen”), een term die de Fransen ook gebruiken: Le Coeur de Scorpion. Antares, die vermoedelijk ca. 520 lichtjaren van ons af staat, is een rode superreus van een 1000 miljoen km diameter en is 9000 maal zo helder als de zon. Met een massa van maar 10 of 15 maal die van de Zon heeft hij echter geen grote dichtheid. Het inwendige van Antares kan een zeer heet vacuüm zijn.
Beta (β) Scorpii: Dit is een dubbelster waarvan de componenten met een m2,6 en m4,9 en 13,7 boogseconden uiteen staan, waardoor je ze in een 50mm telescoop apart kunt zien.
Delta (δ) Scorpii: Een ster die onverwacht in helderheid toe begon te nemen in 2000 van normaal m2,3 met 50% terwijl het gas afstootte. Sindsdien is de ster in helderheid afgenomen.
M 4: “Er zijn verscheidene M 4’s“, zei Walter Scott Houston een zeer ervaren waarnemer die in 1993 op 81-jarige leeftijd stierf. Hij bedoelde dat deze vreemde bolvormige sterrenhoop een verschillend uiterlijk heeft afhankelijk van het gebruikte instrument. Een verrekijker toont een pluizige lichtvlek, een kleine telescoop de grote vlek van een gespikkelde nevel, en door een 100 tot 150mm instrument zie je de individuele sterren. M 4 is een van de beste bolvormige om door een kleine telescoop te bekijken.
M 6 (Vlindersterrenhoop): De sterren van deze grote heldere open sterrenhoop lijken echt op een vlinder als je er met een sterke vergroting naar kijkt.
M 7: Deze grote heldere open sterrenhoop, ten zuidoosten van M 6, kun je slechts waarnemen wanneer je hem door het grote beeldveld van een verrekijker bekijkt.
NGC 6231: Nauwelijks 1/2 graad ten noorden van Zeta (δ) Scorpii ligt deze heldere open sterrenhoop in een rijk gebied van de Melkweg. Je ziet hem het beste met een verrekijker of met een telescoop met een heel kleine vergroting.
M 80: Deze kleine heldere bolvormige sterrenhoop zie je al door een verrekijker maar je hebt een 250mm telescoop nodig wil je sterren onderscheiden.
Scorpius X-1: Dit is een nauwe dubbelster waarin de ene ster gas uitstoot naar een dichte buur die een witte dwerg, een neutronenster of een zwart gat zou kunnen zijn. Het is een heldere röntgenbron maar visueel een zwakker ster van m13.