- This topic contains 11 replies, has 5 voices, and was last updated by
Groenewold 4 months, 3 weeks ago.
-
AuthorPosts
-
Anonymousposts: 3Heeft iemand ervaring met een echte camera 35mm SLR camera ?
Ik heb een oude camera van Leica R3 electronicTechnical Specifications leica R3
Focusing System: Single-lens reflex x magnification factor 92% coverage, split-image rangefinder
Lens Mount: Leica R bayonet mount compatible, 3-cam mount
Shutter: Vertical bladed metal focal-plane shutter
Shutter Speeds: 4 sec – 1/1000 sec + B & X (1/90 sec)
Features/Controls: Battery self-check, eyepiece shutter, multiple exposures, selective/integral, DOF preview, self-timer, meter on/off
Metering System: Aperture-priority auto or manual exposure
EV range: 1 – 18
Flash: Accessory hot shoe, sync cable connector on the front, 1/90 sec X sync and focal plane (FP) sync
Film type: Type 135 film (35 mm standard)
Film Speed: ASA 12 – 3200
Battery type: 2 × SR44 cells or 1 × CR1/3N
Dimensions and weight: 148 × 96.5 × 64.4mm; 780 g; 1090g w/ Summicron 50 mm f/2Dank u
Kiwi
-
This topic was modified 4 months, 3 weeks ago by
Theunissen.
Ja, veel ervaring. En nu?
Nu ben je de sjaak, Kees…🤭
- 1 person likes this.
Anonymousposts: 3Ja, veel ervaring. En nu?
Dankjewel.
Welke filmrol is goed?
-
This reply was modified 4 months, 3 weeks ago by
Theunissen.
Ik denk dat het goed is eerst in de verschillende film-typen te verdiepen. In digitale fotografie gebruiken we pixels van net onder 3 micrometer tot circa 9 micrometer. In film zijn er ook verschillen in korrelgrootte, vaak is samenhang met de gevoeligheid. Het volgende artikel is denk ik interessant:
http://www.tmax100.com/photo/pdf/film.pdf
Uiteraard geldt bij film hetzelfde als bij digitale fotografie, het f-getal en de korrelgrootte hebben een relatie tot elkaar, zie mijn artikel over het f-getal.
Nicolàs
Kodak tri-X of Ilford HP5.
Toen ik begon met astrofotografie heb ik gewerkt met een Olympus OM-1 kleinbeeldcamera. Uiteraard volgen met behulp van een volgkijker en kruisdraadoculair (autoguiders kwamen net in opkomst en lagen toen buiten het bereik van mijn budget). Na de OM-1 verder gegaan met een Mamiya M645 middenformaatcamera. Rond 2006 ben ik overgestapt op digitaal.
Je gebruikt het liefst een film met een hoge roodgevoeligheid tot en met de H-alpha emissielijn (656 nm). Ikzelf werkte voornamelijk met Kodak Ektachroma 200 diafilm. Zeker op middenformaat prachtig om te projecteren, maar met een goede diascanner ook prima te digitaliseren (en desgewenst wat na te bewerken). Op mijn site kun je nog tal van resultaten uit het analoge tijdperk bekijken. https://www.mauricetoet.nl/DeepSky/
Hieronder een voorbeeld van de Noord-Amerikanevel. Een half uur belicht op Kodak Ektachrome 200 met een Mamiya M645 en BORG 101 mm f/3,9 ED-refractor vanuit Puimichel, Frankrijk (2 oktober 2005).
De samenstelling van filmemulsies wordt regelmatig door producenten gewijzigd. Bij het moderniseren van films is de roodgevoeligheid in H-alpha juist steeds minder geworden. Dit om (lichte) huidtinten natuurlijker over te laten komen. Zo was Fuji Provia 400F lange tijd een geliefde film, totdat die eind jaren ’90 in gewijzigde vorm werd uitgebracht. Je zult op de websites van filmproducenten de spectrale respons na moeten gaan. En verder natuurlijk gewoon veel experimenteren. Dat is leuk en leerzaam. Op het cloudynights forum is overigens nog een speciaal subforum voor analoge fotografie. De activiteit is daar echter zeer laag. Er wordt nog nauwelijks aan analoge astrofotografie gedaan.
- 7 people like this.
Wat een fantastisch resultaat op film. Ik kijk zo nu en dan naar de oude werkwijzen en heb echt respect voor dit soort resultaten.
Vooral als je je bedenkt dat je een foto maakte en dan vervolgens een aantal dagen later pas het resultaat zag. Niks niet even je instellingen aanpassen omdat het resultaat niet bevalt en nog een foto maken… We hebben tegenwoordig toch wel mazzel met de digitale techniek. 🙂
Nicolàs
- 1 person likes this.
Enorme mazzel, veel mensen beseffen dat niet eens. Ik ben ooit begonnen met gewone fotografie toen ik tiener was, dat was nog in de film periode ook (amai). Werd mij te duur en achteraf gezien ben ik blij niet toen met astrofotografie begonnen te zijn. 🙂
- 1 person likes this.
Bedankt voor het compliment, Vincent. Je wist in die tijd (gelukkig) niet beter.
Toch had het moeten wachten op de resultaten wel zijn charmes. Het was altijd een spannend moment om na het openen van de envelop de dia’s tegen het licht te houden om te zien of “het erop stond”.
- 1 person likes this.
Dat kan ik mij zeker voorstellen idd, idem voor mij destijds met gewone fotografie. Ik zou echter, denk ik, iets te gefrustreerd raken tijdens de begin-fase. Nu kan ik daar goed tegen, maar er zit ook een grens aan, zeker als je tiener bent. 🙂
-
This topic was modified 4 months, 3 weeks ago by
-
AuthorPosts
You need to log in or create an account to reply to this topic.