Afgelopen nacht was het hier weer een soort van helder. Er waren zo nu en dan wel wat kleine wolkjes te zien, maar dat was het dan ook. Wel werd er vanaf middernacht meer bewolking verwacht. Even na zessen het observatorium gestart om nog wat
data bij te schieten voor Jones-1. Vervolgens naar een bijzonder interessante lezing door Orlin Koop (promovendus aan de RUG) bij AWSV Metius in Alkmaar gegaan ("Galactische Archeologie, op zoek naar de geschiedenis van de Melkweg"). Na afloop bij thuiskomst was aan de toenemende bewolking te zien dat de voorspelling redelijk klopte, maar tegelijkertijd stond Mars mooi hoog aan de hemel. Dus besloten de NINA-
sequence te stoppen en de C11 EdgeHD gereed te maken voor een paar Mars-sessies.
De eerste opname was om 00:26UTC met de ASI174MM, ZWO LRGB filters, ZWO ADC en TeleVue 2x Powermate, waarmee de set-up iets
over-sampled is (5.9 micron pixels zou f/17.7 nodig hebben, de set-up is f/20). Afgelopen week had ik mijn ASI290MC, die ik voor het afstellen van de ADC gebruik, een flinke poetsbeurt gegeven en dus besloot ik ook daar weer eens een opname mee te maken. Eerdere opnames met deze camera vond ik nogal tegenvallen, maar dat kon wel eens veroorzaakt zijn door het afwezig zijn van een UV-IR-
cut filter. Deze keer heb ik de opnames gemaakt (om 00:36UTC) met dezelfde set-up als met de ZWO ASI174MM en daarbij het
luminance-filter als UV-IR-
cut filter gebruikt.
De ASI174 opname betreft 4 filmpjes van 60s bij een
gain van 300. Luminance daarbij 3ms belicht, RGB 6ms. Bij de ASI290MC was de
gain ook 300, de opname van 120s werd gedaan met een sluitertijd van 5ms. Verwerking in beide gevallen gedaan in AutoStakkert! met verscherping en 30%
blend. De ASI714MM-opname heb ik daarbij 200% bicubisch verschaald ten einde hem even groot als de ASI290MC-opname te maken. Beide opnames zijn daarbij circa 2.25x
over-sampled.
Er zijn duidelijke verschillen te zien: de ASI174MM-opname heeft meer detail, en grotere kleurendiepte en meer kleur bij een betere contrast. In de nabewerking heb ik dit getracht recht te trekken, maar dat kreeg ik niet voor elkaar. Wat ook opvalt, is dat de ASI290MC-opname last heeft van het zogeheten
edge-rind, die opvallende schaduwlijn langs de linkerrand van de planeet. Over
edge-rind is een
flink stuk geschreven, maar het is nog helemaal duidelijk hoe het nu precies ontstaat, laat staan dat er een eenduidige oplossing voor is. Helaas ging kort na de ASI290MC-opname Mars door de meridiaan en aangezien de kijker voor het oostelijk halfrond gecollimeerd is (en het laat genoeg was), besloot ik er een punt achter te zetten. De volgende iets eerder beginnen en de twee camera's afwisselen om te zien of de
edge-rind door de atmosfeer veroorzaakt wordt.
Het meest opvallende detail, in het midden net onder de wolken rond Vastitas Borealis (de noordpool), is Syrtis Major Planum. Daaronder strekt Terra Cimmeria zich van west naar oost uit. De helde vlek daarin is het inslagbassin Hellas.
Nicolàs
Mars221126_compared