- This topic has 3 replies, 4 voices, and was last updated 6 years, 10 months ago by
.
-
Posts
-
In de nacht van maandag op dinsdag vorige week had ik al eens eerder geprobeerd om Saturnus op te nemen met 5xPM met mijn TOA en de Canon 600D. Al met al een brandpuntsafstand van 5,00 m
Saturnus komt nauwelijks boven de daken uit en er is maar een klein venster waar ik hem kan opnemen tussen de takken van een buxus voordat hij achter de schoorsteen van een huis in de zijstraat en de bosjes verdwijnt.
Gisterenavond (5/6) was het redelijk helder en heb ik de zaak maar weer opgesteld.
De Maan stond vlakbij en dat hielp niet echt mee met die bak licht.
Wat staat Saturnus toch extreem laag.
Nadat ik hem in het beeld had gekregen door de vergroting in stappen op te voeren van 40x naar ca 80x en de powermate had bevestigd kon ik 1 filmpje maken met mijn DSLR.
Het viel met het maken van het filmpje al op, dat er door die Maan een zee van licht was en ik moest de ISO opschroeven naar 1600 om een redelijk beeld te verkrijgen.
Toen verdween hij achter de schoorsteen. Tja hij stond na de schoorsteen in het zuiden dus kreeg ik een merideaan flip. Dat was dus het einde van het verhaal en heb ik de zaak maar opgeruimd.
Het beeld is natuurlijk niet geweldig, maar de Cassini scheiding is duidelijk te zien.
Ca 400 frames gestacked in RegiStax en nabewerkt in DPP van Canon.
Inderdaad, je ziet de lichtvervuiling van de maan :-) . Toch nog een aardig resultaat gezien de lage stand (en uiteraard de maanstand).
Je hebt hem er toch maar opstaan :-) . Gezien de genoemde omstandigheden mag je dan niet ontevreden zijn over je resultaat. Die planeten, ze komen de eerstkomende jaren bedroevend laag aan de hemel in onze contreien. Ik kan me nog herinneren dat ik mijn eerste 6cm refractortje met zoomlens hierop richtte in de jaren 60 ergens en dat ik toch behoorlijk naar boven moest kijken. Ook een reden om me te richten op DS-objecten…
- You must be logged in to reply to this topic.