| AQL | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 10 augustus. Zichtbaar van juni t/m november. |
Het sterrenbeeld Aquila, door de astronomen uit stroomgebied van de Eufraat als een arend geïdentificeerd, is genoemd naar de vogel die toebehoorde aan de Griekse god Zeus.
De voornaamste prestatie van Aquila was dat hij de knappe sterfelijke jongeman Ganymedes naar de hemel bracht om daar zijn meester als schenker te dienen.
Twee grote nova’s zijn in Aquila verschenen. De eerste in 389 n.C., was even helder als Venus, en de tweede, pas in 1918, was helderder dan Altair, Aquila’s helderste ster. Altair, een van de helderste sterren aan de hemel is een opvallend baken op de Melkweg tussen Sagittarius en Cygnus.
Eta (η) Aquilae: Deze superreus is een heldere Cepheïdenvariabele die meer dan 1 magnitude in helderheid verandert (3,5 – 4,4) in een periode van iets minder dan één week. Op haar helderst evenaart ze Delta (δ) Aquilae en verzwakt dan tot de magnitude van Iota (ι).
15 en 17 Aquilae: Twee makkelijke dubbelsterren voor kleine telescopen, 15 Aquilae heeft componenten van m5 en m7. In 57 Aquilae zijn beide componenten magnitude m6.
FF Aquilae: Een Cepheid variabele welke varieert tussen m5,2 en m5,7 iedere 4,5 dag en makkelijk waarneembaar door een verrekijker.
R Aquilae: Deze Mira-ster varieert in helderheid van 6 tot 11,5 in een periode van 284 dagen.
NGC 6709: Deze mooie open sterrenhoop bestaat uit een groep van dicht bijeen staande sterren tegen een al rijke achtergrond van sterren.