| OPH | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 10 juli. Zichtbaar van mei t/m september. |
Ophiuchus, verstrengeld met het sterrenbeeld Serpens, bedekt een groot deel van de hemel en staat vol met interessante objecten, waaronder enkele van de rijkste sterrenwolken van de melkweg. Ophiuchus, Grieks voor “slangedrager” wordt gewoonlijk geïdentificeerd met Asclepius, de god der geneeskunde.
Volgens een legende leerde Asclepius de helende kracht van planten van een slang. Zijn medische bekwaamheid was zo groot dat hij zelfs de doden kon opwekken, en dat baarde Hades de god van de onderwereld zorgen. Hij haalde zijn broer Zeus ertoe over Asclepius met een bliksem te doden. Zeus zette Asclepius toen, ter erkenning van zijn helende krachten, samen met zijn Serpens zijn slang aan de hemel.
Op 9 oktober 1604 verscheen in Ophiuchis de meest recente supernova van onze melkweg, Keplers Ster, die Jupiter enkele weken lang in helderheid overtrof.
De helderste ster is Ras Alhague.
M 9, M 10, M 12, M 14, M 19 en M 62: Deze bolvormige sterrenhopen leveren een aantal voorbeelden van verschillende sterrenconcentraties. M 9 en M 14 zijn rijk, M 10 en M 12 zijn losser van structuur, M 19 is ovaal, M 62 is ietwat onregelmatig van omtrek. Ze zijn allemaal zichtbaar met een verrekijker, maar je kunt ze beter bekijken met een 150mm of een 200mm telescoop.
RS Ophiuchi: Deze recurrente nova had uitbarstingen in 1898, 1933, 1958, 1967, 1985 en op 12 februari 2006. Het minimum ligt rond m11,8, het maximum tijdens uitbarstingen loopt op tot m4,3.
Rho (ρ) Ophiuchi: Een zeer opvallend quadrupel systeem. Verrekijkers laten Rho zien als een m5 ster met een 7m begeleiders aan beide kanten. Kleine telescopen met een hoge vergroting laten een additionele m6 ster zien dicht bij de centrale ster.
36 Ophiuchi: Een leuk paar van m5 oranje dwergen te splitsen met kleine telescopen.
70 Ophiuchi: Een prachtige dubbelster bestaande uit gele en oranje dwergen van m4 en m6, makkelijk te zien en te splitsen door kleine telescopen.
Barnards Ster: Deze rode dwerg van m9,5 ontdekt door E.E. Barnard in 1916 heeft de grootste eigenbewegingen (schijnbare beweging aan de hemel) van alle bekende sterren. Het is met 6 lichtjaren de dichtstbijzijnde ster na het Alpha (α) Centauri-stelsel (niet zichtbaar op het noordelijk halfrond).
NGC 6633: Een open cluster met een diameter vergelijkbaar met die van de Volle Maan zichtbaar door verrekijkers.
IC 4665: Een groot en verspreid open cluster goed zichtbaar met een verrekijker.