| UMI | In de meridiaan 10 p.m. (GMT) 10 juni. Circumpolair. |
Ursa Minor lijkt op een steelpan of op een een lepel waarvan de steel door een speels kind is omgebogen. Deze groep werd in 600 v.C. door de Griekse astronoom Thales als een sterrenbeeld herkend.
De Kleine Beer, volgens de Griekse legende, is Arcas, zoon van Callisto (Ursa Major, de Grote Beer). Hij en zijn moeder, door Zeus aan de hemel geplaatst, volgen elkaar eindeloos rond de noordelijke hemelpool.
De Feniciërs gebruikten de constellatie bij het navigeren en noemden haar de “Schroef”.
Polaris of Alpha (α) Ursae Minoris: Deze Cepheïdenveranderlijke, de poolster voor het noordelijke halfrond, is nu minder dan 1 graad verwijderd van de exacte pool. De precessie van de aardas zal de pool omstreeks het jaar 2100 binnen ca. 27 boogminuten van Polaris brengen, en zal er zich dan weer van verwijderen. Polaris staat 433 lichtjaren ver, met een begeleider van m9 op een afstand van ca. 18/1/2 boogseconden. Dit paar scheiden is een interessante test voor een 75mm-telescoop.
Gamma (γ) Ursae Minoris: Een wijde dubbelster onderdeel van de pan van de Kleine Beer. Gamma is een m3 ster en heeft een ongerelateerde compagnon van m5, goed te zien met een scherpe blik of door een verrekijker.
Eta (η) Ursae Minoris: Een andere wijde dubbelster in de pan van de Kleine Beer. Eta is een m6 ster en heeft een compagnon van m5,5 makkelijk te zien door een verrekijker. Net zoals Gamma (γ) Ursae Minoris is Eta’s compagnon een ongerelateerde ster toevallig aanwezig in dezelfde zichtlijn.
Tijdens een reis door het Lake District in Engeland in 1819 dacht de ernstig zieke John Keats aan Polaris toen hij de volgende regels schreef: “Heldere ster, ware ik zo standvastig als gij zijt niet in eenzame pracht gehangen aan de nacht en wakend, met de eeuwige leden wijd als de geduldige slapeloze heremiet van de Natuur”