- This topic has 5 replies, 3 voices, and was last updated 7 years, 1 month ago by
.
-
Posts
-
Gisteravond was het weer een lekkere avond, wel erg fris, zeker vergeleken met vandaag en de aanstaande hittegolf in Limburg. Een avond waar in de SQM waarde niet verder opliep dan 20,41 en de Maan rond 00:15 onderging.
Ik had al vroeg opgesteld, rond 23h wat test shots gemaakt met Canon 7D Mark II en de Zeiss APO 135mm, focussing in orde, steeds kleinere sterren, kortom, het bekende werk.
Zo rond 23:45 bekroop me toch het gevoel dat teveel ook teveel kan zijn, een vreemde gedachte als je bedenkt hoe lang de meeste van ons inactief zijn geweest. De laatste 2 weken ben ik echter met name s’nachts data aan het verzamelen en overdag aan het bewerken. Veel geleerd uiteraard, flink wat verdiepings slagen in en met PI gemaakt, maar toch .. soms (eigenlijk altijd) moet je naar je gevoel luisteren … ik heb er even geen zin meer in :-) . Ik beleef de hobby op dit moment als werk, oftewel ik leg er een fanatisme in en perfectionisme, tijd dus voor een stapje terug … de Maan zorgt hier voor de komende week…
Een SN lid schreef mij een paar weken geleden dat hij de waw factor kwijt was geraakt op SN, te software georiënteerd en gerelateerd. Het hoort bij onze hobby en ik realiseerde terwijl de shutters van mijn Canon om de 30s “click” zei, dat de waw factor in jezelf ligt, en zoals alle goede dingen in het leven … soms te veel te veel kan zijn. Nu bekroop mij de volgende gedachte, astrofotografie is leuk, spannend, maar ik ben geen astrofotograaf. Ik wil het niet worden. Wat vind ik wel leuk dan, de belangrijkste vraag, ontdekken middels astrofotografie (en ik werk graag met PI!). Perfectionisme zit mij een beetje in de weg, voor je weet ben je astrofotograaf :-) …en mezelf kennende, heb ik binnen nu en 14 dagen wel weer zin :-) … de invalshoek blijft ontdekken. Ik hoop dat ik SN ook in de toekomst meer deze kant uitkrijg (middels gidsen, functionaliteit etc), de fascinatie van ontdekken middels astrofotografie … en visueel.
Na deze persoonlijke noot (tegen mijn gewoonte in), heb ik aardig wat data verzameld van bijgevoegde NGC7789 opname, IC1848 en de BL Lac regio…en weer veel “ontdekt”.
NGC7789 ontdekt door de zus “van” Herschel (Caroline) ligt op 7600 lichtjaren en in de Perseus arm maar is niet ontstaan in deze spiraalarm. Het cluster is meer dan een miljard jaar oud (+/- 1,6) waardoor het niet anders kan dan dat dit cluster al meerdere baantjes heeft afgelegd rond het Melkweg centrum.
De opname bestaat uit 56x30s subs op ISO, f/2, PI bewerking.
Dat is een herkenbaar verhaal Marc, in het kader van “elk voordeel hep se nadeel” betrapte ik mijzelf er op dat het maken van astrofoto’s na de 4e achtereenvolgende heldere nacht op werk begon te lijken. “Gelukkig” wordt dat weer in balans gebracht door bewolking en de maan waarbij “elk nadeel weer se voordeel” blijkt te hebben. Ik heb het meeste plezier bij de voorbereidingen (selecteren en onderzoek doen naar doelen en het verzorgen van de automatisering) en de bewerking van de resultaten. Het opbouwen en afbreken van de opstelling, 2-ster uitlijningen en pooluitlijning zijn helemaal niet leuk. Problemen met autoguiden ook niet. Maar lekker achteroverzitten met een verrekijker of target hoppen door een oculair met een glas Cognac erbij weer wel. Daarom werk ik aan project Scopedome en kan mijzelf tegelijkertijd zien als verwend kind met grote bewondering voor de helden die in de vorige eeuw (ik zelf ook!) door een kruisdraad oculair turend hun astronomische film aan het belichten waren in de kou.
Dat is een herkenbaar verhaal Marc
Goed om te horen, ik dacht al dat het aan mij lag :-) .
Maar lekker achteroverzitten met een verrekijker of target hoppen door een oculair met een glas Cognac erbij weer wel.
Of een fris witbiertje of goede whiskey.
door een kruisdraad oculair turend hun astronomische film aan het belichten waren in de kou.
Ik kan het me niet voorstellen, handmatig gidsen. Gelukkig voor mijn tijd inderdaad, alhoewel dit DE manier was om het “vak” … hobby te leren.
Dat is inderdaad een heel herkenbaar verhaal. Ik heb zelf 15 jaar intensief bijna uitsluitend veranderlijke sterren waar genomen. Dat begon zo routine te worden dat het saai werd. Ik heb dan maar enkele sabbat jaren ingevoerd en ben nu recent begonnen met astrofotografie. Maar dat voer ik uit op een gezapig tempo. Geen druk meer. Ik heb de laatste 4-5 heldere nachten laten passeren. Die objecten blijven daar toch wel staan, ook lang nadat wij er niet meer zijn.
In de NGC7789 widefield bewerking viel me al eerder op dat de opname bepaald niet “flat” was, tijdens de bewerking ben ik er ook niet in geslaagd om met de bekende PI tools de afbeelding af te vlakken.
Een nieuwe APP stack met “remove light polution” actie leverde al een aanzienlijk vlakker beeld op. Verdere bewerking vervolgens weer met PI gedaan.
- You must be logged in to reply to this topic.