- This topic has 27 replies, 4 voices, and was last updated 7 years, 2 months ago by
.
-
Posts
-
Ik zou hem zelf alleen 180 graden draaien. Das puur persoonlijke voorkeur, aangezien er natuurlijk geen onder of boven is in deze…
Ja precies, ik let daar eigenlijk nooit op omdat ik dat gevoel niet heb voor objecten in de ruimte. Het is meer psychologisch, wat vaak wordt gezien is wat normaal is. :) Ik zal eens kijken.
En bij deze mijn eerste narrow-band combinatie. Meer data is altijd beter, alleen wordt het practisch wat lastiger imagen vanuit de achtertuin. De H-Alpha was opgenomen voor mijn vakantie (weekje of 4 geleden), met nog geen astro-darkness, dus daar valt nog veel te halen. Iets voor een volgende keer, of misschien eens kijken of ik dat kan opkrikken in PixInsight..
10x 10 min subs H-Alpha 7nm, Iso 1600
10x 10 min subs OIII 7nm, Iso 1600Ik heb middels Split-CFA het rode kanaal voor H-Alpha apart bewerkt en idem de groene en blauwe kanalen voor de OIII. Uiteindelijk bleek dat de registratie niet helemaal 100% wilde lukken en Mabula gaf de suggestie dat dit door het CFA proces zou kunnen komen, omdat ik veel data weggooi en daardoor minder goed op subpixel niveau kan werken. Ik ga dus ook nog een gewone debayer methode proberen. Mabula heeft zijn software er eens overheen laten … en dat werkte dus wel! Meer hierover wilde ik kort in een ander topic plaatsen, zeer interessant allemaal. Toch nog een beginners-foutje, ik houd geen rekening met de orientatie, aangezien ik in de domme veronderstelling was dat registratie dit wel zou oplossen. Maar ja, ik heb een Newton, en een Newton heeft spikes… en die bewegen niet mee. :) Dus vandaar dat die niet op elkaar zitten. Ik ben met name zeer tevreden over het OIII signaal, al zeg ik het zelf.
Dat de spikes je zo kunnen steken had ik mij nog niet gerealiseerd. Is natuurlijk een hele voldoening zo’n geslaagde opname! Ik ben er alleen nog niet uit wat ik van de groenige zuurstofkleur moet vinden omdat ik in kleurenfoto’s van de sluiernevel altijd die kleur naar het blauw verschuif. Maar dubbel geioniseerd zuurstof heeft zijn emissielijnen inderdaad bij 500.7 en 495.9 nm en dat is turquoise, en jouw weergave komt daar goed mee overeen.
Ja, ik vind op zich hard blauw met dieprood ook wel mooi, maar ik hou van de natuurlijke kleuren zoveel mogelijk te benaderen.
Vraag; hoe komt het dat de zuurstof in de sluiernevel duidelijk verder is komen te liggen dan de waterstof.. (ik ga ervan uit dat de vorm van de nevel de richting verraadt). Zuurstof heeft meer massa, dus door de explosie lijkt mij niet dat dat perse het geval zou moeten zijn.
Vraag; hoe komt het dat de zuurstof in de sluiernevel duidelijk verder is komen te liggen dan de waterstof.. (ik ga ervan uit dat de vorm van de nevel de richting verraadt). Zuurstof heeft meer massa, dus door de explosie lijkt mij niet dat dat perse het geval zou moeten zijn.
Wanneer je helemaal gek wil worden, dan moet je de theorie(en) achter supernova explosies gaan lezen. Maar we kunnen ook beredeneren dat de waterstof eerder af zal remmen in interstellaire materie en dan hebben we een verklaring. Maar of die klopt?
Ik wil best gek worden hoor, dit soort dingen eet ik op qua literatuur. :) Heb je een mooie bron toevallig?
Zit ik mij overigens toch af te vragen of het mijn camera orientatie is… klinkt eigenlijk logischer dat het komt door de maand die er tussen opnames zit, andere ster-posities.. of niet?
Samen met Mabula nog eens over nagedacht en we kwamen uit op een rotatie van de buis. Dat klopt want ik heb daar mee geprutst voor balance. Et voilà. :)
Maar ja, ik heb een Newton, en een Newton heeft spikes… en die bewegen niet mee.
Zit ik mij overigens toch af te vragen of het mijn camera orientatie is… klinkt eigenlijk logischer dat het komt door de maand die er tussen opnames zit, andere ster-posities.. of niet?
Samen met Mabula nog eens over nagedacht en we kwamen uit op een rotatie van de buis. Dat klopt want ik heb daar mee geprutst voor balance. Et voilà
Je eerste vermoeden was correct. Wanneer je de telescoop en camera in dezelfde orientatie laat en je gaat de volgende nacht hetzelfde stuk fotograferen dan is er een rotatie van iets minder dan 1 graad opgetreden. Met dat zelfde effect krijg je te maken bij mozaieken, vooral met een paar nachten ertussen kan die verdraaing verdraaid lastig worden. In Stellarium is dat eenvoudig zichtbaar te maken door het Field of View van je telesccop en camera te nemen en de tijd steeds met een dag te laten verspringen. Dan zie je de rotatie. Nog even de theorie erachter:
In fact, it takes a little less than an hour for the stars to move by 15°, and therefore it takes a little less than 24 hours for the stars to complete an entire circle. In fact, it takes just 23 hours and 56 minutes, or four minutes less than a full day. During those last four minutes the stars will move by an additional degree, so in exactly 24 hours, the stars actually move by 361°, not 360.
These extra 1° rotations add up over the weeks and months, so that after a full year, at any given time of night, you’ll see the stars in the same positions as before. (Since a year is 365 days, not 360, you can probably guess that the extra per-day rotation is actually slightly less than 1°. If you really want to be precise about these things, you also need to take into account leap years—but let’s not bother.)
Ja dat klopt, maar dat heeft geen effect op waar ik de spikes zie. Dat komt door de rotatie van mijn buis.
Ja dat klopt, maar dat heeft geen effect op waar ik de spikes zie. Dat komt door de rotatie van mijn buis.
Roteren jouw spikes normaal gesproken mee met de sterrenhemel dan? Volgens mij zitten die keurig vast in de telescoop met een vaste orientatie t.o.v. de camera en dan zullen ze dus ook mee roteren t.o.v. de achtergrond.
- You must be logged in to reply to this topic.