- This topic has 7 replies, 3 voices, and was last updated 1 week, 4 days ago by
.
-
Posts
-
Ik heb een Intes MK-72 Maksutov telescoop en daar heb ik laatst van ontdekt dat er een mirror-flop in zit. De hoofd spiegel zit normaal gesproken vast in de behuizing en scherpstellen gaat met een externe focusser aan de achterkant. Bij controle bleek dat de spiegel los om de baffel zat met onderstaande foto als effect bij guiden met een guiderscoop. Deze foto is het resultaat van 45min en de subs zijn zonder alignment zo op elkaar gezet ‘sum’ bij stacken.
Dit zou M101 moeten zijn. Op zich kreeg ik hier nog wel een redelijk plaatje uit maar dit was niet goed. De vraag was nu waarom die spiegel los zat en dat heeft te maken met de constructie van de telescoop. Deze telescoop is rond de 20 jaar oud. De spiegel zit bevestigd tussen de baffel en een stelplaat daarbij heeft Intes op de baffel rand 3 kleine blokjes rubber geplaatst en op de stelplaat zit daar tegenover ook 3 kleine rubberen blokjes. Dat rubber is in de loop van tijd hard geworden en heeft geen veerkracht meer. De foto hieronder laat de bevestiging zien.
de rode cirkels laten de 3 rubberen blokjes van 1,7mm hoogte zien. Ik heb deze blokjes verwijderd en vervangen voor 3 kurken blokjes van 2mm dikte. Daarmee zat de spiegel weer vast. Verder heb ik ook geconstateerd dat de correctorlens aan de voorkant ook los in de behuizing zat. Deze werd aan de zijkant geklemd met vilt, ook hier heb ik stukjes kurk geplaatst 1mm dikje in de openingen waar geen vilt zat. Nu kon ook de lens niet meer schuiven maar werd ook niet vervormd worden. Nauw ja vervormen we praten hier wel over een correctorlens van gemiddeld 25mm dikte ! Al met als was deze oplossing het ei van Columnbus. De optiek zit vast, geen mirror-flop meer. Nu komt het collimeren. Alles is uit elkaar geweest dus ook alles moest afgesteld worden. Eerst heb ik de focusser en daarna de spiegel uitgelijnd. Hiervoor heb ik de correctorlens nog niet in de buis geplaatst en heb ik een kunstmatige spin gemaakt door de 6 gaten waar de schroeven voor de correctorlens mee vastgezet wordt te voorzien van kleine vulbusjes en daardoor nylon draad van 0,5mm heen te rijgen. dat ziet er zo uit als hieronder.
Met de een ASI120mm camera aan de voorkant kun je de de optische as afstellen door alles in lijn te zetten terwijl je de telescoop draait op een bok. Ik heb een eigen kruisdraad programma gebruik omdat bleek dat zowel de ASI290MC, die ik eerst wilde gebruiken, als de ASI120MM de beeld chip niet in het midden van de behuizing hebben staan de afwijking van de ASI290MC was zelf zo erg dat is deze camera voor verdere afstelling niet kon gebruiken. Zegt toch wel weer iets over de kwaliteit van deze camera’s . De foto hieronder geeft het beeld van de ASI120MM
Dit is gelukt en daarna de spin verwijderd en de correctorlens op de buis geplaatst. Hierna heb ik de secundaire spiegel afgesteld met een kunstster en de ster uit focus gezet en de donut afgesteld. De laatste fase is de test. Plaatje hier onder is M13 gemaakt op 2 mei 2023 en bestaat uit 15 subs van 100 seconden met een Playe One Saturn-C SQR camera. Ik zou zeggen kijk er maar zeer kritisch naar.
Paul
Hoi Paul,
mooi dat het gelukt is! Je vraagt om een kritische blik, bij deze: Ik zie dat alle heldere sterren een chromatische fout hebben die overal dezelfde kant op wijst. Het rood zit daarbij op circa twee uur, het blauw op circa acht uur. Is deze foto vroeg in de avond genomen en kijken we hier naar atmosferische dispersie? Verder lijkt het wel heel aardig in orde te zijn.
Heb je ook nog een sum-stack geprobeerd na collimatie?
Mooi dat je ook naar de positie van de beeldchip binnen de camerabehuizing gekeken hebt. Ik zal dat ook eens bij de ASI174 controleren.
Nicolàs
https://www.dehilster.info/astronomy
In the observatory: Mount: 10Micron GM3000HPS, OTAs mounted: SW Esprit 80ED & Esprit 150ED, Celestron C11 XLT EdgeHD, Lunt LS80THA single stack, GTT60 (60mm aperture Galilean Type Telescope), Cameras: ZWO ASI1600MM Cool (2x), ASI174MM, ASI290MM & MC, QHYCCD QHY163M, OTAs on the ground: SW Explorer 300PDS, Bresser Messier 130/650 & 90/500, Eyepieces: TeleVue Ethos 6, 8, 10, 13, 17 & 21mm, PanOptic 41mm, Barlows: TeleVue 2x & 4x PowerMate
Hoi Nicolàs, Ik had die atmosferische dispersie ook ontdekt en dat klopt ook want er zat geen ADC voor, ik wilde de test zo kaal mogelijk houden om andere afwijkingen uit te sluiten. M13 is genomen op 2 mei 2023 rond 23:00u MEZT en toen stond M13 zo’n 41° boven de horizon, dus die kleurfout komt echt wel daardoor. Ik heb ook de zelfde subs gestapeld zonder alignment op de sterren en met de ‘sum’ als stack optie. Dan krijg je onderstaande foto (onbewerkt).
De mirror-flop is echt helemaal weg daar ben ik blij om. Nog even over het testen van de camera, zet die in de draaibank met de center er tegenover. Zet in ASIcap de interne kruisdraad aan en kijk naar het beeld. Het is schrikbaren hoeveel de chip van de ASI290MC uit het midden van de behuizing zit. Ook de AS120MM had hier last van zij het iets minder. Ik denk dat het zeker geen kwaad kan om jouw ASI174MM ook te testen.
Draai je nu aan de kop van de draaibank, wel met de hand natuurlijk, dan ziet je het beeld om de centerpunt heen draaien en dat is niet het centrum van de beeldchip die de kruisdraad aangeeft.
Paul
Die sum-stack plaat ziet er erg goed uit, de spiegels zitten nu wel vast mogen we stellen (en je guide-scope ook ;-)).
Interessante opmerking over het al dan niet centraal zitten van de beeldchip in de camera’s die je gebruikt hebt. Dit is inderdaad relevant, omdat we bij het afstellen van de hoofdspiegel gebruik maken van de reflectie van de ronde behuizing van de ZWO camera’s. Aangezien de kruisdraad van ASICAP door het midden van de chip gaat, moet de chip zelf goed in het midden van de behuizing zitten.
Nu heb ik wel een paar gedachten over de gevolgde methoden en vraag ik me af of we het centraal zitten van de chip niet op een betere manier kunnen testen. De methode met de draaibank heeft een aantal zwakke punten (ik wil hiermee niet zeggen dat je het verkeerd gedaan hebt, maar wil begrijpen en inzichtelijk maken wat er allemaal mis kan gaan):
- staat de klauw wel haaks op de lijn door de klauw en tegencenter?
- staat de lens wel in het midden van de camera?
- staat de lens wel haaks op de behuizing van de camera?
- is de camera wel volledig haaks op/in de klauw gezet?
Met name dat laatste weet ik uit ervaring dat dit niet gegarandeerd is. Als ik op mijn draaibank een bus wil inklemmen, dan heb ik daar meerdere pogingen voor nodig om die enigszins correct ingeklemd te krijgen en 100% lukt het vrijwel nooit. Ook het centraal en haaks staan van de lens op de camera is van invloed, omdat bij deze test de lens en camera aan elkaar vast blijven zitten en de lens dus meedraait.
De draaibankmethode is dus afhankelijk van vier mogelijke foutenbronnen. Een manier om ze te elimineren is gebruik te maken van de optische bank zoals jullie die op de sterrenwacht ook hebben:
- stel een kijker met 2″ focusser op tegenover de Newton-kunstster
- zet de camera in de focusser en klem deze op een standaard manier vast (dus met bijvoorbeeld de USB-connector naar boven en onthoud welke klemschroef eerst wordt vastgedraaid)
- stel de opstelling af zodat de kunstster en digitale kruisdraad samenvallen
- maak de camera los en herplaats hem op dezelfde manier (dus connector wederom naar boven, zelfde volgorde van klemmen)
- meet de verplaatsing in [pixels van de kunstster
- herhaal dit een aantal keer om te zien wat de herhaalbaarheid is
- maak de camera weer los en draai hem 180 graden rondom de optische as (dus USB connector naar beneden)
- zet hem weer vast en doe dat in dezelfde volgorde als hierboven.
- herhaal deze stand een aantal keer en meet de verschillen
- tot slot, ten einde de stabiliteit van de opstelling te controleren, nogmaals de camera terugdraaien (dus connector naar boven)
- nogmaals het herplaatsen van de camera een aantal keer controleren (dus wederom meten).
Op deze manier zijn er slechts twee foutenbronnen:
- het herplaatsen van de camera
- stabiliteit van de optische bank
Beide zijn nu echter te kwantificeren! :-) Stel dat we het herplaatsen in iedere stand 10 keer doen, dan kunnen we de standaardafwijking (σ) en het gemiddelde van het herplaatsen berekenen. In omgekeerde stand doen we dat ook. Het verschil tussen de gemiddelde locaties van de kunstster op de chip mag nu niet meer dan 2 x √(σ1^2+σ2^2) zijn, waarbij σ1 de standaardafwijking van de eerste 10 waarnemingen is, σ2 die van de tweede 10. Ook voor de eindcontrole geldt dat deze niet meer dan dit mag afwijken (vervang σ2 dor σ3 in de formule).
Als uit deze proef ook blijkt dat de chip niet in het midden zit, dan weten we ook meteen hoeveel dat is en kunnen we wellicht een uitspraak doen over de gevolgen daarvan. Zit de chip toch wel in het midden, dan weten we dat een of meer van de vier punten van de draaibankmethode van kracht is/zijn. Of die dan van invloed zijn op de afstelling van de hoofdspiegel is maar de vraag, het gaat immers om het in het midden zitten van de chip, niet of de optische as van de camera haaks op de behuizing ervan zit. Bij extreme afwijking wordt het beeld van de camerabehuizing in de primaire spiegel slechts vervormd tot een ellips.
Zie jij kans deze proef te doen?
Nicolàs
https://www.dehilster.info/astronomy
In the observatory: Mount: 10Micron GM3000HPS, OTAs mounted: SW Esprit 80ED & Esprit 150ED, Celestron C11 XLT EdgeHD, Lunt LS80THA single stack, GTT60 (60mm aperture Galilean Type Telescope), Cameras: ZWO ASI1600MM Cool (2x), ASI174MM, ASI290MM & MC, QHYCCD QHY163M, OTAs on the ground: SW Explorer 300PDS, Bresser Messier 130/650 & 90/500, Eyepieces: TeleVue Ethos 6, 8, 10, 13, 17 & 21mm, PanOptic 41mm, Barlows: TeleVue 2x & 4x PowerMate
Wanneer je kijkt naar de Ocal calibration camera, dan zit daar bij de software een tabel met serienummers en getallen. Voor elke device hebben ze de afwijking gemeten en in deze tabel vermeld.
De gebruiker moet deze correcties handmatig invoeren in een config bestandje. Zo zorgen zij ervoor dat het niet perfect centraal staan van de sensor-chip in het huis wordt gecorrigeerd.
Ik heb zo’n ding voor mijn newton. En ik moet zeggen, het werkt hartstikke mooi. Vind ik . . . . . .Hoi Nicolàs
Dat de beeldchip van de ASI290MC camera niet in het midden zit is een feit, je kunt dit zelf met het blote oog zien. De camera was trouwens met de achterkant tegen de klauwplaat aan gezet. Ik heb op de 2″ rand van de camera niet een meetklok gezet, maar met het draaien van de camera in de zag ik geen slingering. De USB kabel zit een de zijkant dus die komt tussen twee klauwen van de klauwplaat naar buiten. De lens is natuurlijk wel een belangrijke factor dat heb ik niet gecontroleerd maar dezelfde lens met verloopring in de ASI120MM gaf een veel kleinere fout. Ik heb de afwijking van de ASI290MC in pixels berekend en die is in horizontale richting 86 pixels van het centrum van de kruisdraak en 52 pixels in de verticale as. Ik ga de test nogmaals uitvoeren en dan ook jouw voorstel met de optische bank en het herhaald plaatsen van de camera’s in de focusser, Ik ben ook zeer benieuwd wat dit oplevert.
Paul
Voor diegenen die dit draadje gevolgd hebben: de afgelopen weken hebben @paulvolman en ik eens goed gekeken naar de ZWO camera’s en hoe de Intes te collimeren. Menig uurtje hebben we, overigens erg gezellig, samen in Sterrenwacht Saturnus te Heerhugowaard doorgebracht ten einde een oplossing te vinden voor het goed collimeren van zijn Intes MK-72 Maksutov. Naar aanleiding daarvan hebben we samen een artikel gepubliceerd over de centreerfout van ZWO-camera’s (ja, die zijn er) en zal Paul binnenkort in een tweede artikel uitleggen wat we (nou ja, voornamelijk hijzelf ;-)) hebben gedaan om zijn Intes weer goed te krijgen. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een collimatieprocedure die geheel nieuw voor mij was en sterk afwijkt van de methode die ik al een tijdje succesvol toepas op RC’s.
Paul, bedankt voor de leerzame weken en de gezelligheid!
Nicolàs
https://www.dehilster.info/astronomy
In the observatory: Mount: 10Micron GM3000HPS, OTAs mounted: SW Esprit 80ED & Esprit 150ED, Celestron C11 XLT EdgeHD, Lunt LS80THA single stack, GTT60 (60mm aperture Galilean Type Telescope), Cameras: ZWO ASI1600MM Cool (2x), ASI174MM, ASI290MM & MC, QHYCCD QHY163M, OTAs on the ground: SW Explorer 300PDS, Bresser Messier 130/650 & 90/500, Eyepieces: TeleVue Ethos 6, 8, 10, 13, 17 & 21mm, PanOptic 41mm, Barlows: TeleVue 2x & 4x PowerMate
Inmiddels is het artikel over Het collimeren van een Intes MK-72 Maksutov online gezet. In dit artikel wordt beschreven hoe de collimatie van een Maksutov gedaan moet wordt. Dit artikel gaat voornamelijk over de Intes MK-72 maar is ook van toepassing voor de Intes MK-67 en de MK-66. Omdat dit allemaal Maksutov telescopen zijn.
Paul
- You must be logged in to reply to this topic.