Gallery

Hoi Nicolàs, Je heb helemaal gelijk er zit maar één 2x barlow voor ik heb mij daar in vergist. Dat komt omdat ik dit ook wilde doen voor de Intes MK72 en daar zit standaard een 2x Barlow achter en de hele verwarring heeft te maken met een wijziging die ik heb aangebracht aan de camera in combinatie met een 2x Barlow. Ik zal uitleggen wat ik heb gedaan en misschien ook voor andere interessant dit te weten. Het doel was een Full-Disk in de guiderscope te krijgen met een zo hoog mogelijke resolutie. De camera die ik hiervoor gebruik is die POA Saturn-C SQR met een sensor van 3008x3008 pixels en een pixelsize van 3,76um. Verder heb ik een twee identieke merkloze 2x barlows zie foto 1. Zet ik een van deze barlows voor de camera dan kreeg ik een zon van 3100 pixels met de Robtics 80ED met een brandpunt van 560mm, net iets groter dan die 3008 pixels van de camera. Na berekening bleek dat de barlow geen 2x vergroting had, maar 2,3x . Klopt ook wel want de barlow heeft een M42 T-draad aan het einde en zou zo in de camera geschroefd kunnen worden, dat gaat echter niet want ik wilde ook het IR-Block filter er tussen hebben en die is 1½ inch. Zie foto 2 en daardoor komt de barlow lens wat verder van de sensor dan waar hij voor bedoeld is. Nu kan de lens van de barlow eraf geschroefd worden en die heb ik in de voorkant van het IR-Block filter gedaan dat past allemaal en werkte ook prima zie foto 3 en 4. Nu is in deze configuratie de afstand van de barlow-lens naar de sensor weer iets te klein waardoor de barlow nu een vergroting heeft van 1,88x en daarmee komt de zon in full-disk op 2536 pixels. Ik denk als ik nog een lege filter ringetje van 5mm tussen de barlowlens en het IR-Block filter plaats ik precies op een vergroting van 2x uitkom, maar zo'n ringetje heb ik niet liggen. Komt misschien wel eens een keer. Deze aanpassing van barlow en lens wilde ik ook op de Intes MK72 uitvoeren, een telescoop van 180/1800mm waar al een 2x barlow achter zit en dat met met de POA Apollo-M een IMX174mm sensor zou volgens mij hele mooie zonnevlekken in wit-licht kunnen weergeven. Maar toen bedachten de weergoden dit maar eens te blokkeren en de bewolking nam de overhand met nog slechtere seeing en om mooie plaatjes te krijgen met een brandpunt van 7200mm moet je wel een goede seeing hebben, wordt vervolgd....  IMG_20240415_134734IMG_20240415_142357IMG_20240415_134839IMG_20240415_135001

Hoi Nicolàs, Je heb helemaal gelijk er zit maar één 2x barlow voor ik heb mij daar in vergist. Dat komt omdat ik dit ook wilde doen voor de Intes MK72 en daar zit standaard een 2x Barlow achter en de hele verwarring heeft te maken met een wijziging die ik heb aangebracht aan de camera in combinatie met een 2x Barlow. Ik zal uitleggen wat ik heb gedaan en misschien ook voor andere interessant dit te weten. Het doel was een Full-Disk in de guiderscope te krijgen met een zo hoog mogelijke resolutie. De camera die ik hiervoor gebruik is die POA Saturn-C SQR met een sensor van 3008x3008 pixels en een pixelsize van 3,76um. Verder heb ik een twee identieke merkloze 2x barlows zie foto 1. Zet ik een van deze barlows voor de camera dan kreeg ik een zon van 3100 pixels met de Robtics 80ED met een brandpunt van 560mm, net iets groter dan die 3008 pixels van de camera. Na berekening bleek dat de barlow geen 2x vergroting had, maar 2,3x . Klopt ook wel want de barlow heeft een M42 T-draad aan het einde en zou zo in de camera geschroefd kunnen worden, dat gaat echter niet want ik wilde ook het IR-Block filter er tussen hebben en die is 1½ inch. Zie foto 2 en daardoor komt de barlow lens wat verder van de sensor dan waar hij voor bedoeld is. Nu kan de lens van de barlow eraf geschroefd worden en die heb ik in de voorkant van het IR-Block filter gedaan dat past allemaal en werkte ook prima zie foto 3 en 4. Nu is in deze configuratie de afstand van de barlow-lens naar de sensor weer iets te klein waardoor de barlow nu een vergroting heeft van 1,88x en daarmee komt de zon in full-disk op 2536 pixels. Ik denk als ik nog een lege filter ringetje van 5mm tussen de barlowlens en het IR-Block filter plaats ik precies op een vergroting van 2x uitkom, maar zo'n ringetje heb ik niet liggen. Komt misschien wel eens een keer. Deze aanpassing van barlow en lens wilde ik ook op de Intes MK72 uitvoeren, een telescoop van 180/1800mm waar al een 2x barlow achter zit en dat met met de POA Apollo-M een IMX174mm sensor zou volgens mij hele mooie zonnevlekken in wit-licht kunnen weergeven. Maar toen bedachten de weergoden dit maar eens te blokkeren en de bewolking nam de overhand met nog slechtere seeing en om mooie plaatjes te krijgen met een brandpunt van 7200mm moet je wel een goede seeing hebben, wordt vervolgd....  IMG_20240415_134734IMG_20240415_142357IMG_20240415_134839IMG_20240415_135001

Hoi Nicolàs, Je heb helemaal gelijk er zit maar één 2x barlow voor ik heb mij daar in vergist. Dat komt omdat ik dit ook wilde doen voor de Intes MK72 en daar zit standaard een 2x Barlow achter en de hele verwarring heeft te maken met een wijziging die ik heb aangebracht aan de camera in combinatie met een 2x Barlow. Ik zal uitleggen wat ik heb gedaan en misschien ook voor andere interessant dit te weten. Het doel was een Full-Disk in de guiderscope te krijgen met een zo hoog mogelijke resolutie. De camera die ik hiervoor gebruik is die POA Saturn-C SQR met een sensor van 3008x3008 pixels en een pixelsize van 3,76um. Verder heb ik een twee identieke merkloze 2x barlows zie foto 1. Zet ik een van deze barlows voor de camera dan kreeg ik een zon van 3100 pixels met de Robtics 80ED met een brandpunt van 560mm, net iets groter dan die 3008 pixels van de camera. Na berekening bleek dat de barlow geen 2x vergroting had, maar 2,3x . Klopt ook wel want de barlow heeft een M42 T-draad aan het einde en zou zo in de camera geschroefd kunnen worden, dat gaat echter niet want ik wilde ook het IR-Block filter er tussen hebben en die is 1½ inch. Zie foto 2 en daardoor komt de barlow lens wat verder van de sensor dan waar hij voor bedoeld is. Nu kan de lens van de barlow eraf geschroefd worden en die heb ik in de voorkant van het IR-Block filter gedaan dat past allemaal en werkte ook prima zie foto 3 en 4. Nu is in deze configuratie de afstand van de barlow-lens naar de sensor weer iets te klein waardoor de barlow nu een vergroting heeft van 1,88x en daarmee komt de zon in full-disk op 2536 pixels. Ik denk als ik nog een lege filter ringetje van 5mm tussen de barlowlens en het IR-Block filter plaats ik precies op een vergroting van 2x uitkom, maar zo'n ringetje heb ik niet liggen. Komt misschien wel eens een keer. Deze aanpassing van barlow en lens wilde ik ook op de Intes MK72 uitvoeren, een telescoop van 180/1800mm waar al een 2x barlow achter zit en dat met met de POA Apollo-M een IMX174mm sensor zou volgens mij hele mooie zonnevlekken in wit-licht kunnen weergeven. Maar toen bedachten de weergoden dit maar eens te blokkeren en de bewolking nam de overhand met nog slechtere seeing en om mooie plaatjes te krijgen met een brandpunt van 7200mm moet je wel een goede seeing hebben, wordt vervolgd....  IMG_20240415_134734IMG_20240415_142357IMG_20240415_134839IMG_20240415_135001

Hoi Nicolàs, Je heb helemaal gelijk er zit maar één 2x barlow voor ik heb mij daar in vergist. Dat komt omdat ik dit ook wilde doen voor de Intes MK72 en daar zit standaard een 2x Barlow achter en de hele verwarring heeft te maken met een wijziging die ik heb aangebracht aan de camera in combinatie met een 2x Barlow. Ik zal uitleggen wat ik heb gedaan en misschien ook voor andere interessant dit te weten. Het doel was een Full-Disk in de guiderscope te krijgen met een zo hoog mogelijke resolutie. De camera die ik hiervoor gebruik is die POA Saturn-C SQR met een sensor van 3008x3008 pixels en een pixelsize van 3,76um. Verder heb ik een twee identieke merkloze 2x barlows zie foto 1. Zet ik een van deze barlows voor de camera dan kreeg ik een zon van 3100 pixels met de Robtics 80ED met een brandpunt van 560mm, net iets groter dan die 3008 pixels van de camera. Na berekening bleek dat de barlow geen 2x vergroting had, maar 2,3x . Klopt ook wel want de barlow heeft een M42 T-draad aan het einde en zou zo in de camera geschroefd kunnen worden, dat gaat echter niet want ik wilde ook het IR-Block filter er tussen hebben en die is 1½ inch. Zie foto 2 en daardoor komt de barlow lens wat verder van de sensor dan waar hij voor bedoeld is. Nu kan de lens van de barlow eraf geschroefd worden en die heb ik in de voorkant van het IR-Block filter gedaan dat past allemaal en werkte ook prima zie foto 3 en 4. Nu is in deze configuratie de afstand van de barlow-lens naar de sensor weer iets te klein waardoor de barlow nu een vergroting heeft van 1,88x en daarmee komt de zon in full-disk op 2536 pixels. Ik denk als ik nog een lege filter ringetje van 5mm tussen de barlowlens en het IR-Block filter plaats ik precies op een vergroting van 2x uitkom, maar zo'n ringetje heb ik niet liggen. Komt misschien wel eens een keer. Deze aanpassing van barlow en lens wilde ik ook op de Intes MK72 uitvoeren, een telescoop van 180/1800mm waar al een 2x barlow achter zit en dat met met de POA Apollo-M een IMX174mm sensor zou volgens mij hele mooie zonnevlekken in wit-licht kunnen weergeven. Maar toen bedachten de weergoden dit maar eens te blokkeren en de bewolking nam de overhand met nog slechtere seeing en om mooie plaatjes te krijgen met een brandpunt van 7200mm moet je wel een goede seeing hebben, wordt vervolgd....  IMG_20240415_134734IMG_20240415_142357IMG_20240415_134839IMG_20240415_135001

Deze opname is van 14 april 2024 12:27:54 UTC gemaakt met een Robtics 80ED f/7 met 2 keer 2x barlow waardoor het bandpunt op 2240mm komt. De opname is gemaakt in wit-licht met een Baader ND3.8 voor de lens en een IR-Block filter voor de camera. De camera is een POA Saturn-C SQR met een IMX533 sensor 3008 x 3008 pixels. De zon paste met deze combinatie nog prima als full-disk op de sensor. De omstandigheden waren niet al te best met een gemiddelde seeing van 4" heb ik de trigger van de SSSMonitor tussen de 3,3" en de 4,3" gezet. De opname bestaat uit één filmpje van 1000 frames waarvan 15% gebruikt is voor de stack. De full-size afbeelding staat op mijn site De bewerking is gedaan met Astra Image en Photoshop.  Zon_witlicht_2024-04-14_142754_-ai-rot-color-b

Een klein experimentje gedaan met het waarnemen van de zon in wit-licht met een kleurencamera. Normaal gesproken gebruik ik een monochrome camera zoals de Basler acA1280 en de POA (Player-One-Astronomy)  Apollo-M voor de zon en dit gaat prima. Ik heb ook nog een POA Saturn-C kleuren camera, deze heeft een IMX533 SQR chip met 3008x3008 pixels die kan op de Robtics 80ED zelfs, met een 2x barlow de zon in Full-Disk weergeven. Maar de kleuren vind ik niet goed, zeker in combinatie met een solar filter zowel glas als folie. Nu heb ik de camera met een IR-block filter achter de Robtics 80ED geplaatst met voor de telescoop een ND3.8 filter, dit geeft de groene afbeelding links weer, iets wat mij wat kleur betreft niet echt aanstaat, maar wel een mooie beeld geeft met veel detail in o.a. het granulaat. Ik heb daarna de afbeelding in PS zwartwit gemaakt en de kleur toegevoegd zoals ik dat altijd met de monochrome camera’s voor de zon doe en dat ziet er een stuk beter uit. Foto rechts. PaulZon_witlicht_2024-04-07_143132_lapl6_ap1817-ai-aZon_witlicht_2024-04-07_143056_lapl6_ap1811-ai2-color

Een klein experimentje gedaan met het waarnemen van de zon in wit-licht met een kleurencamera. Normaal gesproken gebruik ik een monochrome camera zoals de Basler acA1280 en de POA (Player-One-Astronomy)  Apollo-M voor de zon en dit gaat prima. Ik heb ook nog een POA Saturn-C kleuren camera, deze heeft een IMX533 SQR chip met 3008x3008 pixels die kan op de Robtics 80ED zelfs, met een 2x barlow de zon in Full-Disk weergeven. Maar de kleuren vind ik niet goed, zeker in combinatie met een solar filter zowel glas als folie. Nu heb ik de camera met een IR-block filter achter de Robtics 80ED geplaatst met voor de telescoop een ND3.8 filter, dit geeft de groene afbeelding links weer, iets wat mij wat kleur betreft niet echt aanstaat, maar wel een mooie beeld geeft met veel detail in o.a. het granulaat. Ik heb daarna de afbeelding in PS zwartwit gemaakt en de kleur toegevoegd zoals ik dat altijd met de monochrome camera’s voor de zon doe en dat ziet er een stuk beter uit. Foto rechts. PaulZon_witlicht_2024-04-07_143132_lapl6_ap1817-ai-aZon_witlicht_2024-04-07_143056_lapl6_ap1811-ai2-color

Afgelopen maandag (2e paasdag) was het even helder en besloot ik na de komeet 12/P Pons-Brooks een datasetje te creëren voor uitleg van Astro Pixel Processor (APP) aan leden van de Werkgroep Astrofotografie van AWSV Metius te Alkmaar. Ik had een niet te grote dataset nodig om deze gemakkelijk onder de leden te kunnen verdelen en dus besloot ik een LRGB-opname van M67 te maken. Hoewel M67 het 67e object uit de Messier-catalogus is, wordt de ontdekking ervan toegeschreven aan Johann Gottfried Koehler die de cluster in 1779 ontdekte. Het bevindt zich in het sterrenbeeld Kreeft op circa 2600-2900 lichtjaar van onze rots. Een opname van 15 x 120s R, G en B en 45x 60s luminance werd met NINA gemaakt en verwerkt in APP, Topaz en PSP. Direct nadat de vier stacks in APP gecombineerd waren, viel mij een RGBL-spoor op dat zich onder de cluster bevindt. Dit spoor moest het resultaat zijn van een bewegend object, maar was te traag voor een satelliet. De hoeksnelheden waren namelijk 0.7057 sec/uur in RA en -3.2227 \"/uur in DEC. ​Navraag op AF leverde de nuttige tip op de positie en tijd van opname aan MPChecker te geven om te zien of deze het object kende. Ondertussen was @paulvolman ook al driftig aan het zoeken geslagen in Starry Night Pro. Vrijwel gelijktijdig (Paul even eerder) presenteerden we ons resultaat: het betreft de planetoïde (38) Leda, een steen van ruim 100km diameter die zich in een baan tussen Mars en Jupiter bevindt. De hier getoonde afbeelding toont een crop van de eerste en laatste sub van die avond waarin Leda mooi te zien is. Opname met de SkyWatcher Esprit 150ED, ZWO EFW met ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool op -10°C en Unity Gain. De volledige plaat in kleur staat op mijn server. NicolàsM67-object

Waarschijnlijk is deze foto de laatste kans voordat 12P/Pons-Brooks definitief in het licht verdwijnt. Opname van gisteravond tussen 19:35UTC en 20:08UTC in LRGB, waarbij 20subs van 15s per RGB geschoten is en 60 subs van 15s in luminance. Bij de start van de opname (met rood-filter) was het nog niet helemaal donker, bij het einde zat de komeet nog maar op een hoogte van 10 graden. De komende dagen schuift de komeet steeds verder op richting het zuiden en komt deze steeds lager aan de horizon te staan, terwijl het steeds later donker wordt. Op de 13e staat hij in lijn met Jupiter en Uranus. P12/Pons-Brooks bevond zich op het moment van de opname net ten zuiden van Hamal in het sterrenbeeld Ram op een afstand van 241 miljoen kilometer van de aarde (1,611AU). De heldere ster in de punt van zijn staart is HIP10657, de ster links is HIP10795. De komeet beweegt niet erg snel, er is zelfs overlap met de foto van 30 maart (rechter bovenhoek van deze foto overlapt de linker onderhoek van de vorige). Het beeldveld is circa 2.5 x 2 graden. Processing als te voren met dat verschil dat nu niet het blauw-kanaal als luminance gebruikt is. Nicolàs  P12-Pons-Brooks_240401_1952UTCr

Vrijwel precies een week ma mijn vorige opname van de komeet 12P/Pons-Brooks was er gisteravond weer een korte gelegenheid deze te fotograferen. Zo rond kwart over acht begon de hemel op te klaren en waren Jupiter en de meest heldere sterren te zien. De komeet bevond zich op dat moment net iets ten noorden van Hamal, de helderste ster (magnitude 2) van het sterrenbeeld Ram (de helderste ster in de foto). Een half uurtje later was de dunne bewolking dan echt vertrokken en kon de opname beginnen. Net als vorige keer voor de zekerheid met 20 subs van 15 seconden per kanaal in RGB begonnen, met de bedoeling daarna 60 subs van 15s luminance te schieten. Uiteraard mocht dat weer niet lukken: net toen de opnames met het blauw filter begonnen, begon er zich mist te vormen. Nu zit ik gelukkig ruim 7 meter boven maaiveld, dus ik had er niet meteen last van. Maar toen het luminance filter aan bod kwam, werd al snel duidelijk dat de mist boven InFINNity Deck uit kwam. Tot overmaat van ramp had ik vergeten mijn sequence te resetten, dus na de 15e sub besloot NINA dat het welletjes was (ik had de eerste keer 45 luminance subs geschoten) en werd de montering geparkeerd. Verwerking net als de afgelopen keer: stack op de sterren (plaat 1), daar een kopie van gemaakt en de sterren verwijderd (plaat 2). Dan een stack op de komeet en daar de sterren uit verwijderd (plaat 3) en uit de stack van het blauw filter de sterren verwijderd (plaat 4). Deze vier platen eerst door Topaz AI gehaald om te voorkomen dat er bij het combineren artefacten op gaan treden. Vervolgens plaat 2 van plaat 1 afgetrokken en daar plaat 3 als screen-layer bij opgeteld. Tot slot plaat 4 daar overheen gelegd en op luminance gezet. De vier platen samengevoegd en in APP door het light pollution filter gehaald. Tot slot wat aan de curven getrokken, verzadiging wat opgeschroefd en nogmaals door Topaz gehaald. Opname met de SkyWatcher Esprit 80ED, ZWO EFW met ZWO RGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool. Alles met unguided tracking op de komeet op de 10Micron GM3000HPS. De volledige plaat staat op mijn server. Nicolàs12P-Pons-Brooks_240330_1953UTCr

Gisteravond waren er wat gaatjes in de bewolking. De wind was fors, zo rond 4-5Bft, hetgeen ervoor zorgde dat de telescopen regelmatig stonden te schudden. Neem daarbij sluierbewolking en de nodige kleine cumuli en je hebt het recept voor slechte data. Toch een poging gedaan de komeet 12P/Pons-Brooks te fotograferen. Aangezien de radarbeelden al aangaven dat het gaatje klein zou zijn ben ik de opname begonnen met RGB in de hoop daarna nog voldoende luminance te schieten. Dat laatste bleek ijdele hoop, tegen de tijd dat RGB klaar was trok het volledig dicht. Evengoed 20 x 15s per kanaal voor RGB weten te schieten, dus alles bij elkaar slechts 15 minuten data. De verwerking in APP gedaan. Eerst stack op de komeet gemaakt (plaat 1), dan stack op de sterren (plaat 2) en van de laatste een sterloze versie gemaakt (plaat 3) om de komeet uit plaat 2 te verwijderen (plaat 3 van plaat 2 afgetrokken, dit is plaat 4). Door de geringe beweging van de komeet kreeg ik plaat 1 niet ster-loos, dus de sterren met het clone-penseel handmatig verwijderd. Vervolgens in Topaz  de ruis uit de platen gehaald en daarna in PSP platen 4 en 1 gecombineerd met plaat 1 boven plaat 4 als Exclusion-laag. Toen bleek dat de bewolking voor flinke banen met afwijkende kleuren in de gecombineerde plaat veroorzaakt te hadden, dus die plaat terug in APP geladen en nogmaals het Light Pollution Filter er op los gelaten. Van de opnames waren die van het blauwe kanaal het beste. De stack van dit kanaal heb ik in APP star-less gemaakt, vervolgens door het light pollution filter gehaald en tot slot in PSP als extra screen-laag gebruikt, waardoor het als extra luminance werkt. Eindbewerking in Topaz en PSP. Opname met de SkyWatcher Esprit 80ED, ZWO EFW met ZWO RGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool, alles met unguided tracking op de komeet. De komeet bevond zich tijdens de opname halverwege de sterrenbeelden driehoek en vissen, een goede 3 graden onder M33. De helderste ster op de foto (net linksboven het midden) is HIP7421, de twee heldere sterren aan de linkerzijde zijn HIP7708 en HIP7733. De volledige plaat staat op mijn server. Nicolàs12P_Pons-Brooks-combined_240324r

12P Pons-Brooks staat in de belangstelling op het ogenblik. Vroeg in de avond laag in het noord-westen. Precies daar waar de zon ondergaat. Heel veel vocht in de atmosfeer. Tegen heiig aan. Tussen 20:00 en 21:00 opnames gemaakt. 15x R-G-B van 60s. Drie kwartier in totaal. Het bewerken was nog niet zo simpel. Dit is dan ook een eerste run. Zijn staartje komt er wel mooi uit. 12P_Pons_BrooksV2__Red

Hoi Arie, gisteren eindelijk een poging kunnen doen 12P/Pons-Brooks vast te leggen. Het moest door de mist en sluierbewolking heen en op dat moment was de komeet al tot onder de 10 graden altitude gezakt. Het plan was 40 x 15s lum en 20 x 15s RGB te verzamelen, maar verder dan de lum kwam ik niet en zelfs daarvan moest meer dan de helft de prullenbak in. Uiteindelijk 17 frames gestacked op de sterren en een beetje gestretched met PSP. Opname rond 21:00 UTC met de SkyWatcher Esprit 80ED en ZWO ASI1600MM Pro Cool, unguided met tracking op de komeet. Beeldveld 2°30\' x 1°53\'. Nicolàs 12P-Pons-Brooks_240318

Twee heldere nachten heb ik hier aan kunnen spenderen. Sh2-240 Spaghetti nevel. In HOO. Die had ik nog nooit gefotografeerd. Er is daar wel wat Ha en een heel klein beetje O3 Een heel lichtzwak object, dat vele uren exposure vraagt. Dat is helaas niet gelukt. Al snel na middernacht schoof de mist binnen . . . . . Alles bij elkaar is het 2 uurtjes Ha en 2 uurtjes O3 geworden in subs van 5 min. Veel is het niet, maar we doen het er maar mee. 2 opnames in 3 maanden !! Daar wordt je niet opgewonden van. Toch nog wat opnames bij kunnen maken. Het verschil was wel duidelijk. 55 x Ha en 55 x O3 van 300s Ruim 9 uur nu. Maar er moet nog veel meer bij. Of dat nog gaat lukken? SH2_240_SpaghettiNeb_HOO_V2_Red

In maart komt de zon weer boven de rand van mijn observatorium en is het weer tijd om de zon waar te nemen, Deze is de eerste opname van de zon dit jaar. De opname is gemaakt op 8 maart 2024 om 11:52:18u UTC. Het is 1 filmpje van 8 sec met 1000 frames waarvan er 25% gebruikt zijn voor het stacken. De telescoop is een Intes MK-72 met 2x barlow daarmee heb ik een opening van 180mm bij f/20. Aan de voorkant van de telescoop is een Baader ND3.8 filter aangebracht. De camera is een Player-One Apollo-M met een IMX174MM sensor en voor de camera zit een Baader continuum filter. De gemiddelde seeing van deze opname was 2.75 arcsec ( variatie 1,93 - 3,79 ). De opname is gemaakt met Firecapture 2.7 en het stacken is gedaan met AS!3. De verdere bewerking is gedaan met Astra Image en Photoshop. In de opname is links AR3605 te zien. In het midden AR3600 en rechts AR3599Zon_witlicht_2024-03-08_125218_lapl6_ap2692-ai-color

Op 7 en 8 maart werden we verwend met twee vrijwel heldere nachten. De eerste nacht was een kwartiertje met lichte bewolking, de tweede waren het drie perioden van 5 tot 20 minuten waarop bewolking de opname verstoorde. Gelukkig was dit in beide gevallen tijdens de opname van luminance, dus de RGB-opname was compleet. Onderwerp van de sessie was NGC 2685, ook wel bekend als de Helix Galaxy, welke zich op een afstand van 42 miljoen lichtjaar van ons in de richting van Ursa Major bevindt. Men denkt dat dit stelsel ontstaan is uit een botsing van twee sterrenstelsels. Het resulterende stelsel is 50.000 lichtjaar in diameter. Opname is gedaan met de SkyWatcher Esprit 150ED, ZWO EFW met ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool. Voor de opname zijn 652 luminance subs van 60s gebruikt en 60 van 120s voor R, G en B. In totaal is dit 16 uur en 52 minuten. Opname unguided met NINA, processing met APP, Siril, PSP en Topaz. De hier getoonde plaat is een circa 50% crop, de volledige plaat staat op mijn server. NicolàsSCNR (type=0, amount=1.00, preserve=true)

<p data-xf-p="1">De MPC1992 rapportage functie heb ik nu verwijderd. Voor observaties kan het programa (v2024-02-24) nu alle zichtbare asteroiden direct track & stacken naar kleine FITS images. De FITS opnames zijn astrometric correct. Ze zien er dan zo uit:</p> <p data-xf-p="1"></p> <p data-xf-p="1">Wel is het zaak dat de MPC database redelijk klopt (binen een paar maanden) met de tijd van de opnames</p> <p data-xf-p="1">Documentatie:</p> <p data-xf-p="1">http://www.hnsky.org/astap#trackandstack</p> <p data-xf-p="1">Terugmelding is welkom.</p> <p data-xf-p="1">Han</p>T0910, 2018-09-10, 39x120L, iTelescope 30, (Luminance), FLI(81801) 2000 KU3_average

In de afgelopen dagen hebben we gezien dat hackers proberen om wachtwoorden te raden van onze gebruikers en dat hierdoor een hoop accounts (tijdelijk) werden geblokkeerd. Zorg ervoor dat je ook voor deze site een uniek sterk wachtwoord gebruikt die niet eenvoudig is te raden. Daarnaast heb ik vanochtend op ons Starry-Night info account de volgende email ontvangen. Deze komt niet van ons en is een poging om je accountgegevens te ontvreemden. Ga hier niet op in!phish

Je moet toch wat als het weer niet mee zit. Dan ga je maar oude data bewerken met de nieuwste scripts en tools in PixInsight. Deze M16 had ik echter nog niet eerder bewerkt. s_luminance

Het laatste object dat het resultaat was van de heldere periode van begin januari 2024 is Sh2-261, beter bekend als Lower's Nebula. Het betreft een emissienevel in het sterrenbeeld Orion op een afstand van circa 3000 lichtjaar van onze rots. De nevel is vernoemd naar Harold en Charles Lower die hem in 1939 ontdekten. Opname op 10 en 26 januari met de SkyWatcher Esprit 150ED in smalband, waarbij 57 subs van 420s (7m) werden genomen in H-alpha en 42 subs van 420s in zowel O-iii als S-ii, in totaal 16 uur en 17 minuten. Opname is gedaan unguided in NINA, processing in APP, Siril, PSP en Topaz. De volledige plaat staat op mijn server. Nicolàs  SCNR (type=0, amount=1.00, preserve=true)

Tijdens de eerste vier heldere nachten van dit jaar had ik ook wat data opgenomen van NGC5906, ook wel bekend als het Splinter Galaxy of Knife Edge Galaxy. NGC5906 bevindt zich in het sterrenbeeld Draak op 50 miljoen lichtjaar van ons en werd op 5 mei 1788 door de Duits-Britse astronoom William Herschel ontdekt. De opname is gemaakt met de SkyWatcher Esprit 150ED, ZWO H-alpha en LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool. Tijdens de eerste sessie op 11 januari is de LRGB-data geschoten, op 27 januari de H-alpha data. Ik had gehoopt wat stervormingsgebieden te gaan zien in H-alpha, maar dat bleek niet het geval. In totaal werden 282 subs van 60s geschoten in luminance en 30 subs van 120s per kanaal in RGB. Daarnaast nog 30 subs van 420s in H-alpha. De totale integratietijd komt daarmee op 11 uur en 12 minuten. Verwerking is gedaan in APP (LHaRGB2), Topaz en PSP. De originele plaat staat op mijn server. Nicolàs  NGC5906_240127

Afgelopen donderdagavond kwamen de Maan en Jupiter rond in ecliptische conjunctie. Om 19:53:38UTC hadden beide objecten een ecliptische lengtegraad van 36°10'48.5" en wees de, op dat moment vrijwel rechte, terminator van de Maan Jupiter aan (de Maan was op dat moment 57.1% verlicht). Twee uur voor dat moment kon ik, de op dat moment nog niet volledige, samenstand met de SkyWatcher Esprit 80ED op f/5 en met een ZWO ASI1600MM Pro Cool in één beeld vangen. Tijdens de conjunctie zelf was ik in Alkmaar bij de bijeenkomst van onze werkgroep astrofotografie van AWSV Metius en kon ik de opname niet nogmaals maken. Nu was dat zonder de camera te verdraaien overigens ook niet gelukt, omdat beide objecten dan niet meer in één beeldveld pasten (daartoe was een rotatie van circa 30° vereist). De opname is gemaakt met FireCapture. In 30 seconden werden 277 beeldjes opgenomen bij een sluitertijd van 1.9ms. Met AutoStakkert v4.09 werd hiervan 30% (83 beeldjes) gestapeld. De normale stack werd als basis gebruikt, maar de vier manen van Jupiter komen uit de verscherpte stack die met 30% raw blend gemaakt werd, dit omdat de manen anders te donker bleven. De hier getoonde platen zijn een combinatie van de twee stacks. Het samenstellen werd gedaan in PSP. De plaat met alleen Jupiter en de manen is een crop die vervolgens 400% opgeschaald is. De originele plaat staat op mijn server. NicolàsMoon_and_Jupiter240118_1734UTCJupiter240118_1734UTC_400p

Afgelopen donderdagavond kwamen de Maan en Jupiter rond in ecliptische conjunctie. Om 19:53:38UTC hadden beide objecten een ecliptische lengtegraad van 36°10'48.5" en wees de, op dat moment vrijwel rechte, terminator van de Maan Jupiter aan (de Maan was op dat moment 57.1% verlicht). Twee uur voor dat moment kon ik, de op dat moment nog niet volledige, samenstand met de SkyWatcher Esprit 80ED op f/5 en met een ZWO ASI1600MM Pro Cool in één beeld vangen. Tijdens de conjunctie zelf was ik in Alkmaar bij de bijeenkomst van onze werkgroep astrofotografie van AWSV Metius en kon ik de opname niet nogmaals maken. Nu was dat zonder de camera te verdraaien overigens ook niet gelukt, omdat beide objecten dan niet meer in één beeldveld pasten (daartoe was een rotatie van circa 30° vereist). De opname is gemaakt met FireCapture. In 30 seconden werden 277 beeldjes opgenomen bij een sluitertijd van 1.9ms. Met AutoStakkert v4.09 werd hiervan 30% (83 beeldjes) gestapeld. De normale stack werd als basis gebruikt, maar de vier manen van Jupiter komen uit de verscherpte stack die met 30% raw blend gemaakt werd, dit omdat de manen anders te donker bleven. De hier getoonde platen zijn een combinatie van de twee stacks. Het samenstellen werd gedaan in PSP. De plaat met alleen Jupiter en de manen is een crop die vervolgens 400% opgeschaald is. De originele plaat staat op mijn server. NicolàsMoon_and_Jupiter240118_1734UTCJupiter240118_1734UTC_400p

Januari begon met een cadeautje: drie en een halve nacht heldere en maanloze hemel. In de nacht van 9 op 10 januari de SkyWatcher Esprit 150ED op Caldwell 25 (C25) gericht en de hele nacht laten fotograferen. C25 is ook wel bekend als NGC2419 en heeft als bijnaam The Intergalactic Wanderer (De Intergalactische Wandelaar of Zwerver). De naam is te danken aan de foutieve aanname dat, op een afstand van circa 300.000 lichtjaar, deze bolhoop geen onderdeel van de Melkweg uitmaakte. Hoewel C25 zich op grotere afstand bevindt dan de Magelhaense Wolken, is deze toch wel degelijk 'gevangen' in de zwaartekracht van onze Melkweg. Maar door de enorme afstand doet een rondje rondom het centrum wel een slordige 3 miljard jaar. Zoals vele objecten is ook deze ontdekt door William Herschel, in dit geval op de laatste dag van 1788. De absolute magnitude is -9.42 en het bevat een massa die 900.000 keer die van de Zon is. C25 bevindt zich in het sterrenbeeld Lynx. De opname is gemaakt met de Esprit 150ED, ZWO EFW met ZWO LRGB filterset en ZWO ASI1600MM Pro Cool. De subs hadden een lengte van 60 in luminance en 120s in RGB. In totaal is 10 uur en 20 minuten data opgenomen, waarvan 290 minuten (4h50m) luminance en 110 minuten (1h50m) per RGB-filter. Het origineel staat op mijn server. NicolàsC25_240110

Na 3 maanden druilerig weer was het afgelopen week eindelijk weer eens ECHT helder met welgeteld 3 volledige nachten (en een grote opklaring de nacht ervoor) en ook nog eens bij nieuwe maan. Ik heb hier goed gebruik van gemaakt door het prachtige gebied rond NGC 1333 (de embryonevel) op de korrel te nemen. Dit is een zeer mooi gebied met vele moleculaire wolken, die zich nog veel verder uitstrekken dan het hier getoonde beeld, wat eigenlijk zeker vraagt om uitbreiding via een mozaïek in de toekomst. Opname is gemaakt in de nachten van 7 t/m 11 januari en bedraagt een totale belichting van 22 uur en 5 min (die 5 min doet het hem uiteraard <span class="x3nfvp2 x1j61x8r x1fcty0u xdj266r xhhsvwb xat24cr xgzva0m xxymvpz xlup9mm x1kky2od"></span>), 265x 5 min light, 50 darks, 25 flats, 25 darkflats. Telescoop: Skywatcher QUATTRO150 @F/3.45 Camera: Altair Astro Hypercam 269C ProTec @0°C, 282 HCG, offset 150. Focuser: ZWO EAF Montering: Skywatcher NEQ6 Guiding: QHY5 9x50 Finderguider Software: N.I.N.A (EQmod/ASTAP/PHD2) Pre- and Post-Processing: PixInsight (WBPP / starless [RC astro SxT] DBE / SPCC / RC astro BxT/NxT / GHS / SCNR / Dynamic Crop). #20NGC1333_20hr5min_slDBE_SPCC_bXt_nXt_GHS_nXt_SCNR_DynCrop_GHSbp