Ik heb een Intes MK-72 Maksutov telescoop en daar heb ik laatst van ontdekt dat er een mirror-flop in zit. De hoofd spiegel zit normaal gesproken vast in de behuizing en scherpstellen gaat met een externe focusser aan de achterkant. Bij controle bleek dat de spiegel los om de baffel zat met onderstaande foto als effect bij guiden met een guiderscoop. Deze foto is het resultaat van 45min en de subs zijn zonder alignment zo op elkaar gezet 'sum' bij stacken. Dit zou M101 moeten zijn. Op zich kreeg ik hier nog wel een redelijk plaatje uit maar dit was niet goed. De vraag was nu waarom die spiegel los zat en dat heeft te maken met de constructie van de telescoop. Deze telescoop is rond de 20 jaar oud. De spiegel zit bevestigd tussen de baffel en een stelplaat daarbij heeft Intes op de baffel rand 3 kleine blokjes rubber geplaatst en op de stelplaat zit daar tegenover ook 3 kleine rubberen blokjes. Dat rubber is in de loop van tijd hard geworden en heeft geen veerkracht meer. De foto hieronder laat de bevestiging zien. de rode cirkels laten de 3 rubberen blokjes van 1,7mm hoogte zien. Ik heb deze blokjes verwijderd en vervangen voor 3 kurken blokjes van 2mm dikte. Daarmee zat de spiegel weer vast. Verder heb ik ook geconstateerd dat de correctorlens aan de voorkant ook los in de behuizing zat. Deze werd aan de zijkant geklemd met vilt, ook hier heb ik stukjes kurk geplaatst 1mm dikje in de openingen waar geen vilt zat. Nu kon ook de lens niet meer schuiven maar werd ook niet vervormd worden. Nauw ja vervormen we praten hier wel over een correctorlens van gemiddeld 25mm dikte ! Al met als was deze oplossing het ei van Columnbus. De optiek zit vast, geen mirror-flop meer. Nu komt het collimeren. Alles is uit elkaar geweest dus ook alles moest afgesteld worden. Eerst heb ik de focusser en daarna de spiegel uitgelijnd. Hiervoor heb ik de correctorlens nog niet in de buis geplaatst en heb ik een kunstmatige spin gemaakt door de 6 gaten waar de schroeven voor de correctorlens mee vastgezet wordt te voorzien van kleine vulbusjes en daardoor nylon draad van 0,5mm heen te rijgen. dat ziet er zo uit als hieronder. Met de een ASI120mm camera aan de voorkant kun je de de optische as afstellen door alles in lijn te zetten terwijl je de telescoop draait op een bok. Ik heb een eigen kruisdraad programma gebruik omdat bleek dat zowel de ASI290MC, die ik eerst wilde gebruiken, als de ASI120MM de beeld chip niet in het midden van de behuizing hebben staan de afwijking van de ASI290MC was zelf zo erg dat is deze camera voor verdere afstelling niet kon gebruiken. Zegt toch wel weer iets over de kwaliteit van deze camera's . De foto hieronder geeft het beeld van de ASI120MM Dit is gelukt en daarna de spin verwijderd en de correctorlens op de buis geplaatst. Hierna heb ik de secundaire spiegel afgesteld met een kunstster en de ster uit focus gezet en de donut afgesteld. De laatste fase is de test. Plaatje hier onder is M13 gemaakt op 2 mei 2023 en bestaat uit 15 subs van 100 seconden met een Playe One Saturn-C SQR camera. Ik zou zeggen kijk er maar zeer kritisch naar. PaulM13-SQR-RGBb

Op 14 en 15 april 2023 heb ik deze beide opname gemaakt om 10:44u MEZT 24 uur na elkaar dus en dan zie je hoe dynamisch de zon is. Was er in de 24 uur veranderd en zich ontwikkeld. Natuurlijk draait de zon ook een stukje in die 24 uur. AR3281 is ver weg het grootste gebied en zit op de foto links. Rechts daarvan vinden we AR3279.Dit geheel is een soort treintje wat zich op 20°ZB op de zon begeeft. De linker foto is gemaakt op 14 april en de rechter foto is een panorama gemaakt op 15 april. Gebruikte apparatuur is een Omegon Pro 104/650 refractor met 4x powermate en een Daystar ION, 0,7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De opnamen bestaan uit filmpjes van 1000 frames gemaakt met FireCapture v2.7 en getriggerd met de SSSMonitor plugin die de seeing van de zon meet en daarbij alleen binnen voor ingestelde seeing waarde FireCapture laat opnemen. De seeing schommelde behoorlijk door sluierbewolking en wolken.De gemiddelde seeing van 14 april was 3.14 arcsec en op 15 april had ik een seeing van 2.63 arcsec. Van de 1000 frames van elke film werd 15% gebruik om te stacken met AutoSakkert 3 en ook heb ik flat gemaakt en deze bij het stacken meebewerkt. Deconvolutie heb ik gedaan met Astra Image 3.0 met de Lucky Richardson Deconvolution en daarna de Van Cittert Deconvolution, die laatste heb ik weer geleerd op de werkgroep astrofotografie bijeenkomst.Zon-AR3281-trein-aZon-AR3281-panorama

Op 14 en 15 april 2023 heb ik deze beide opname gemaakt om 10:44u MEZT 24 uur na elkaar dus en dan zie je hoe dynamisch de zon is. Was er in de 24 uur veranderd en zich ontwikkeld. Natuurlijk draait de zon ook een stukje in die 24 uur. AR3281 is ver weg het grootste gebied en zit op de foto links. Rechts daarvan vinden we AR3279.Dit geheel is een soort treintje wat zich op 20°ZB op de zon begeeft. De linker foto is gemaakt op 14 april en de rechter foto is een panorama gemaakt op 15 april. Gebruikte apparatuur is een Omegon Pro 104/650 refractor met 4x powermate en een Daystar ION, 0,7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De opnamen bestaan uit filmpjes van 1000 frames gemaakt met FireCapture v2.7 en getriggerd met de SSSMonitor plugin die de seeing van de zon meet en daarbij alleen binnen voor ingestelde seeing waarde FireCapture laat opnemen. De seeing schommelde behoorlijk door sluierbewolking en wolken.De gemiddelde seeing van 14 april was 3.14 arcsec en op 15 april had ik een seeing van 2.63 arcsec. Van de 1000 frames van elke film werd 15% gebruik om te stacken met AutoSakkert 3 en ook heb ik flat gemaakt en deze bij het stacken meebewerkt. Deconvolutie heb ik gedaan met Astra Image 3.0 met de Lucky Richardson Deconvolution en daarna de Van Cittert Deconvolution, die laatste heb ik weer geleerd op de werkgroep astrofotografie bijeenkomst.Zon-AR3281-trein-aZon-AR3281-panorama

De zon met AR3256 waargenomen op 23 maart 2023 om 13:15:46u MET. Deze foto stond als een tijdje klaar om hier te plaatsen, maar door het updates van de site heeft dit even in de wacht gestaan. De opname is gemaakt met een Intes MK-72 met een 2x barlow met een opening van 180mm en een brandpunt van 3600 wordt een f/20 kijker. Voor de telescoop zit een Baader ND3.8 solarfilter en voor de camera, een Basler acA1280-60gm, zit een Baader continuum filter. De seeing was erg goed die dag gemeten met de SSSMonitor een waarde van 1.44 tot max 3.63 arcesec, gemiddeld was dit 2.11 tijdens de opname. De opname is een film van 1000 frames en daarvan is 15% gebruikt voor de stack. Het stacken is gedaan met AS!3 en daarbij heb ik ook een master flat gebruikt om de stofjes op de sensor te verwijderen. De Lucy Richardson Deconvolution is gedaan met Astra Image 3.0 waarbij ik de PSF (Point Spread Function) van Moffat heb gebruikt. PSF Wing Adjustment van 1.75 en een PSF Size van 3.8. Een klein beetje nabewerking heb ik in Photoshop gedaan. De Umbra van AR3256 is zo'n 25000 x 13000 km, daar pas de aarde 2x in. PaulZon_witlicht_131546_lapl4_ap1525-ai

De volgende stap is AR3234. Inmiddels is dit actief gebied meer naar de rand gedraaid en iets ongunstiger voor waarnemen in witlicht, maar ik kan hier tevreden mee zijn. Gelijk ook een nieuwkomer meegenomen die net om de rand kwam meekijken. Dit is AR3239. Alle opname met de Intes MK72 met 2x barlow. Aan de voorkant een Baader ND3.8 filter en de camera, een Basler acA1280, voorzien van een Baader Solar continuum 540nm fitler. PaulZon_witlicht_125604_lapl4_ap1538-ai-colorZon_witlicht_130133_lapl4_ap1148-ai-color

De volgende stap is AR3234. Inmiddels is dit actief gebied meer naar de rand gedraaid en iets ongunstiger voor waarnemen in witlicht, maar ik kan hier tevreden mee zijn. Gelijk ook een nieuwkomer meegenomen die net om de rand kwam meekijken. Dit is AR3239. Alle opname met de Intes MK72 met 2x barlow. Aan de voorkant een Baader ND3.8 filter en de camera, een Basler acA1280, voorzien van een Baader Solar continuum 540nm fitler. PaulZon_witlicht_125604_lapl4_ap1538-ai-colorZon_witlicht_130133_lapl4_ap1148-ai-color

Vandaag kwam het Baader ND3.8 filter folie binnen, dus snel even de folie is een ring plaatsen en testen. Als eerste maar het granulaat midden op de zon. Met dit ND3.8 filter en de Continuum filter met de Intes MK72 kreeg ik netjes belichtingstijden van rond de 5ms dat was een stuk beter dan met het kleine mylar filter daar zat ik op 174ms. PaulBaader-ND3-8-filterZon_witlicht_130415_lapl5_ap1552-ai

Vandaag kwam het Baader ND3.8 filter folie binnen, dus snel even de folie is een ring plaatsen en testen. Als eerste maar het granulaat midden op de zon. Met dit ND3.8 filter en de Continuum filter met de Intes MK72 kreeg ik netjes belichtingstijden van rond de 5ms dat was een stuk beter dan met het kleine mylar filter daar zat ik op 174ms. PaulBaader-ND3-8-filterZon_witlicht_130415_lapl5_ap1552-ai

Ik ben begonnen met een klein experimentje om te zien of dit zou lukken. Deze week speelt AR3234 een belangrijke rol in de activiteit en daar heb ik op 27-02-2023 gebruik van gemaakt door opname te maken van AR3234 maar deze keer in witlicht. De telescoop die ik data voor gebruik is de Intes MK72 180/1800 met een 2x barlow. Voor de MK72 zit een mylar filter en voor de camera heb ik een Baader Solar Continuum Filter 540nm (2458390) geplaatst. Het mylar filter zit off-axis en heeft maar een opening van 50mm. Opname gemaakt met een Basler acA1280 camera. de opname eis van 12:23UTC. Dit is het resultaat en nu wachten op het ND3.8 filter folie om een de hele 180mm van de telescoop te kunnen gebruiken. PaulZon_witlicht_132258_limit000000-000930_lapl5_ap1535-ai-color

Ook voor mij waren de omstandigheden op 9 februari 2023 goed voor het waarnemen van de komeet, met redelijk goede seeing. Wel last van de maan. Al met al was dit voor een van de betere avonden voor de komeet C/2022 E3 (ZTF). De foto's bestaand op 40 opname van 30sec in LRGB wel met bin2x2 hierdoor iets undersampling, maar daardoor wel een kortere download tijd van mij camera. De telescoop is een Omegon Pro 104/650 met een QSI583wsg camera. De montering is een iOptron CEM120 en ik heb gevolgd op de komeet met een Robtics 80ED met ASI174mm camera. Beide foto's zijn van de zelfde datasets. Stacken doe ik in MaximDL waarbij de ene stack op average gedaan is en de andere op median. Bij de median stack vallen de sterren nagenoeg weg. Hierdoor komt de komeet meer tot zijn recht en is de zeer zwakke plasmastaart goed te zien. Nabewerking gaat in Photoshop CS5. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-average2-aZTF-C2022-E3-LRGB-median

Ook voor mij waren de omstandigheden op 9 februari 2023 goed voor het waarnemen van de komeet, met redelijk goede seeing. Wel last van de maan. Al met al was dit voor een van de betere avonden voor de komeet C/2022 E3 (ZTF). De foto's bestaand op 40 opname van 30sec in LRGB wel met bin2x2 hierdoor iets undersampling, maar daardoor wel een kortere download tijd van mij camera. De telescoop is een Omegon Pro 104/650 met een QSI583wsg camera. De montering is een iOptron CEM120 en ik heb gevolgd op de komeet met een Robtics 80ED met ASI174mm camera. Beide foto's zijn van de zelfde datasets. Stacken doe ik in MaximDL waarbij de ene stack op average gedaan is en de andere op median. Bij de median stack vallen de sterren nagenoeg weg. Hierdoor komt de komeet meer tot zijn recht en is de zeer zwakke plasmastaart goed te zien. Nabewerking gaat in Photoshop CS5. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-average2-aZTF-C2022-E3-LRGB-median

Deze opname van komeet ZTF C/2022-E3 is van 30 jan 2022. De omstandigheden waren niet optimaal tot 22:00u UT was het eigenlijk niet te doen van wegen de bewolking die met vlagen voorbij kwamen. De snelheid van de komeet is dermate  hoog dat bij guiden op de komeet en er dan een wolk voorkomt de montering de terugvalt op sideral tracking en weer behoorlijk moet bijsturen om de komeet weer te kunnen volgen. Na 22:00u UT ging het wat beter en kon ik tot 23:30u UT de nodig subs maken, daarna werd het weer slechter. De opname zijn gemaakt met een Omegon pro 104/650 en een QSI583wsg. In totaal maar 16 sets LRGB van 60sec bin 1x1. De onderbrekingen in de sterren is de downloadtijd van de camera, die is bij bin 1x1 17sec. De staart is zichtbaar maar het houd niet over. Misschien ook wel door de storende maan die aanwezig was en te weinig subs. De subs zijn gestackt in MaximDL met Average mode. Ik heb ook geprobeerd met de Median mode maar dan verdwijnt er teveel informatie van de staart in de achtergrond. Persoonlijk vind ik die stersporen minder maar het is niet anders. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-A1+M3c

Eindelijk heb ik de komeet C/2022-E3 ZTF kunnen waarnemen, dit was in de nacht van 17 op 18 jan 2023. De omstandigheden waren zeer slecht. Steeds weer kwamen de wolken door het beeld, maar ja naar weken van slecht weer probeer je alles. Wat later in de nacht klaarde het een beetje op en heb ik de kunnen volgen op de komeet zelf. Van alle foto's die ik die nacht heb gemaakt, dit waren er 197, heb ik er maar 84 kunnen gebruiken voor het stacken. Doordat er steeds wolken langskomen en je volgt op de komeet schakelt de montering over naar sederial tijd, omdat het te volgen object niet zichtbaar was. Zodra de komeet er zichtbaar was  moet PHD2 weer snel de komeet op zijn plaats zetten. Dat geeft ook weer onscherpte in de subs. Kortom eigenlijk een drama en met stacken een groot probleem. Eigenlijk niet de moeite waard om dit hier te laten tonen, maar ik doe het toch, wachtende op betere omstandigheden. De specificaties zijn; een Omegon Pro 104/650 telescoop met een QSI583WSG camera. Opname van 60 seconden in LRGB bin 1x1 totaal maar 84 redelijke subs en doordat er gaten vallen in de stersporen heb ik gekozen voor stacken van de komeet in de Median mode zodat de sterren wazig worden. Stacken is gedaan met MaximDL de verdere bewerking is gedaan in Photoshop CS5. Wat mij opviel van de komeet is de enorme lange staart, iets wat ik daarvoor op internet niet was tegen gekomen daar sprak met maar van een wazig pluisje, niet dus. De volgen de keer ook de komeet was lager in de frame plaatsen. PaulZTF-C2022-E3-LRGB-c

Ik heb de 16 bits TIFF file door Astra Image 3.0 gehaald en Lucy Richardson Deconvolution er op los gelaten met PSF type Cauchy en PSF size 2.90 daarmee  kreeg ik de meeste informatie uit de ASI290MM dan uit de ASI174MM zonder dat ik te ver gaat en edge-rinds krijg. De ASI290MM is daar wel gevoeliger voor dan de ASI174MM. Als ik wat ga spelen met de instellingen dat krijg ik wel wat meer contrast in de ASI174MM, maar de scherpte blijft ver onder die van de ASI290MM. Misschien toch eens de SER's opnieuw stacken en kijken of daar verschil in te halen is. PaulMars221226_mono_raw-cauchy-psf-2-90

Buiten deze drie planeten heb ik op 13 nov 2022 ook Neptunus waargenomen en daar een foto van gemaakt. Het resultaat daarvan vond ik in eerste instantie niet zo goed en heb daarom die foto niet gepost, maar op de vraag van Nicolàs om dit wel te doen. heb ik dit dus nu toch maar gedaan. Ik heb ook wat beter naar de data gekeken en het log eens goed doorgenomen. Daarbij kom ik tot de conclusie dat deze foto Neptunus eigenlijk meer een lucky schot is en ook fake want de gegevens kloppen gewoon niet. Hieronder even een overzicht van de logfile. FireCapture v2.6 Settings ------------------------------------ Camera=ZWO ASI290MC Filter=L Profile=Neptune Diameter=2.28" Magnitude=7.85 FocalLength=7350mm Resolution=0.08" Filename=Neptune_225125.ser Date=2022-11-13 Start=225025.921 Mid=225125.969 End=225226.017 Start(UT)=215025.921 Mid(UT)=215125.969 End(UT)=215226.017 Duration=120.096s Date_format=yyyy-MM-dd Time_format=HHmmss LT=UT +1h Frames captured=242 File type=SER Binning=no ROI=552x536 ROI(Offset)=728x368 FPS (avg.)=2 Shutter=498.1ms Gain=446 (74%) SoftwareGain=10 (off) WBlue=99 (off) AutoGain=off WRed=67 (off) HighSpeed=off USBTraffic=100 Gamma=51 Brightness=1 (off) FPS=100 (off) AutoHisto=75 (off) AutoExposure=off Histogramm(min)=0 Histogramm(max)=151 Histogramm=59% Noise(avg.deviation)=n/a Limit=120 Seconden De telescoop die ik gebruik is een Intes MK-72 met 2x barlow en dat moet een brandpunt hebben van 3600mm hier gaat het al mis. Door de verstrooiing van het licht door de toch matige seeing maakt FireCapture hier een een brandpunt van 7350mm ook door de lange belichtingstijd van bijna 0,5 sec per frame heb je teveel verstrooiing en kloppen de waardes niet. Ik vermoed ook dan dit de rede is dat ik geen deconvolutie kon toepassen op het eindresultaat bij het stacken. Kortom niet echt Neptunus maar meer verstrooiing van het licht er omheen. Doordat de ADC wel goed stond zit er toch wat kleur in de opname en dat is het enige positieve. De kleur komt echt van de camera, niet doordat deze kunstmatig is toegevoegd. Ik zal proberen bij een volgende keer met betere seeing en een lagere belichtingstijd dit nog eens te herhalen, maar zoals ik dit nu zie is deze telescoop niet geschikt voor Neptunus. Ook een leermomentje en daarom maar gedeeld op de site. Paul  Neptune_225125_lapl6_ap1

Naast wat smartphone perikelen op 13-11-2022, zoals eerder vermeld, heb ik ook wat serieuzere opname gemaakt. Nu met de Intes MK72 met een 2x barlow. De camera is een ASI290MC met ADC. Ik ben erachter gekomen dat de ADC van ASH met de hendels naar het westen moet kijken anders werkt het niet goed. Nu dus wel de ADC goed kunnen instellen. Uranus was wel een uitdaging en ik heb ook nog Neptunus te pakken gekregen, daar dat is voor de MK72 tot te gortig. PaulJupiter_221925_lapl4_ap186-cauchy-2.90aMars_232128_lapl4_ap45-cauchy-2.0aUranus_230531_lapl4_ap2-cauchy-1.90a

Naast wat smartphone perikelen op 13-11-2022, zoals eerder vermeld, heb ik ook wat serieuzere opname gemaakt. Nu met de Intes MK72 met een 2x barlow. De camera is een ASI290MC met ADC. Ik ben erachter gekomen dat de ADC van ASH met de hendels naar het westen moet kijken anders werkt het niet goed. Nu dus wel de ADC goed kunnen instellen. Uranus was wel een uitdaging en ik heb ook nog Neptunus te pakken gekregen, daar dat is voor de MK72 tot te gortig. PaulJupiter_221925_lapl4_ap186-cauchy-2.90aMars_232128_lapl4_ap45-cauchy-2.0aUranus_230531_lapl4_ap2-cauchy-1.90a

Naast wat smartphone perikelen op 13-11-2022, zoals eerder vermeld, heb ik ook wat serieuzere opname gemaakt. Nu met de Intes MK72 met een 2x barlow. De camera is een ASI290MC met ADC. Ik ben erachter gekomen dat de ADC van ASH met de hendels naar het westen moet kijken anders werkt het niet goed. Nu dus wel de ADC goed kunnen instellen. Uranus was wel een uitdaging en ik heb ook nog Neptunus te pakken gekregen, daar dat is voor de MK72 tot te gortig. PaulJupiter_221925_lapl4_ap186-cauchy-2.90aMars_232128_lapl4_ap45-cauchy-2.0aUranus_230531_lapl4_ap2-cauchy-1.90a

Nog even voor de andere die geen astro foto's kunnen maken met de smartphone. Dit is wat mijn Phone doet met 6 seconden ISO800  en voor de site behoorlijk gecomprimeerd, verder niets aan gedaan. Midden onder Orion met daarboven Mars boven Betelgeuse, rechts daarvan Aldebaran en natuurlijk de Pleiaden. PaulIMG_20221114_004824-small-1024

Han, Ik ik kijk in wat opnamen die ik eerder heb gemaakt lijkt mij 6 seconden nog haalbaar zonder dat de sterren streepjes worden, ga ik vanavond uit proberen. Ik had een .RAW file van 15 seconden, ISO800 en daar zag ik wel de sterren streepjes worden, ik heb een crop daarvan hier bijgevoegd, bestand is ander veel te groot voor de site. Met de Camera Raw 6.0 plugin in Photoshop maakt die uiteindelijk een 8 bits foto van de opname. De resolutie in .RAW is 5456 x 7280 en volgens mij zelfs 16 bits, maar dat weet ik niet zeker, kan dat ook niet terugvinden. Het bestand van is 78.032 Kb groot. Paul  IMG_20221019_230829-crop

Han, ik heb zelf al veel gedaan met alleen een smartphone zelf startrails is echt heel leuk. Dat zijn pver het algemeen lange belichtingstijden,  maar dat zal niet de bedoeling zijn. Ik heb geen foto's van 0,1 sec dus moet er wat gemaakt worden. Welke ISO waarde wil je hebben en moeten de foto's in .JPG zijn in RAW, wat met mijn Huawai P20 Pro CLT-L29 dan een .DNG bestand wordt. Hieronder trouwens een leuk voorbeeld van startrails met de Huawai P20 Pro ISO 800 belichting 1794,7 seconden met een 6mm lens f/1.8 Paul  bsh

Af gelopen nacht van 11 op 12 november 2022 nog even wat met Mars gedaan. De planeet stond dicht bij een afnemende maan, maar nog wel behoorlijk veel licht. De opname is gemaakt om 00:01:46u MEZT met een Intes MK72 met 2x barlow en een ASI290MC camera met UV/IR filter en een ADC. De foto is een film van 60sec met 3197 frames waarvan 25% gebruikt is voor de stack met AS!3. Deconvolutie is gedaan met Astra Image 3.0 en de nabewerking met Photoshop CS5 PaulMars_000146_lapl4_ap21-ai

Deze opname is gemaakt in de nacht van 26 op 27 oktober 2022 met de schaduwovergang van de manen Europa en Ganymedes op het oppervlak van Jupiter. Ganymedes is duidelijk groter dan Europa. Deze animatie is een opname van 7 foto’s gemaakt van 7 filmpjes. De eerste opname is van 26-10-2022 om 23:48:30u en de laatste is van 27-10-2022 om 00:07:24u MEZT Bij de 4^e opname, om 00:01:41u, komt IO net achter de schaduw van Jupiter naar voren, je ziet zelfs een soort schijngestalte. De manen rechtsonder zijn Europa en Ganymedes. De losse foto is die van 00:01:41u waar IO net achter de schaduw vandaan komt. De opname is gemaakt met een Intes MK72 telescoop 180/1800mm met een 2x barlow. De camera is een ASI290MC met ADC. De opnamen gemaakt in FireCapture 2.6  en bewerkt met Astra Image 3.0 en Photoshop CS5 Paul  Jup_000141_lapl5_ap201-cauchy-2-7aJupiter-26-10-2022-b

Deze opname is gemaakt in de nacht van 26 op 27 oktober 2022 met de schaduwovergang van de manen Europa en Ganymedes op het oppervlak van Jupiter. Ganymedes is duidelijk groter dan Europa. Deze animatie is een opname van 7 foto’s gemaakt van 7 filmpjes. De eerste opname is van 26-10-2022 om 23:48:30u en de laatste is van 27-10-2022 om 00:07:24u MEZT Bij de 4^e opname, om 00:01:41u, komt IO net achter de schaduw van Jupiter naar voren, je ziet zelfs een soort schijngestalte. De manen rechtsonder zijn Europa en Ganymedes. De losse foto is die van 00:01:41u waar IO net achter de schaduw vandaan komt. De opname is gemaakt met een Intes MK72 telescoop 180/1800mm met een 2x barlow. De camera is een ASI290MC met ADC. De opnamen gemaakt in FireCapture 2.6  en bewerkt met Astra Image 3.0 en Photoshop CS5 Paul  Jup_000141_lapl5_ap201-cauchy-2-7aJupiter-26-10-2022-b

Dan nog twee screenshots van de vliegtuigen PaulZon_105226_F_00000155Zon_115914_F_00000036

Dan nog twee screenshots van de vliegtuigen PaulZon_105226_F_00000155Zon_115914_F_00000036

Zonsverduistering 25 okt 2022 bij Sterrenwacht Saturnus te Heerhugowaard De dag begon prima, strak blauwe en geen wolkje aan de lucht dus het draaiboek mooi weer werd ingezet. Het was wel vochtig, want de nacht ervoor had het behoorlijk geregend hierdoor was de lucht wel schoon. Alle telescopen werden buiten op het waarneem plein gezet en afgesteld om de zon te kunnen waarnemen. Het waarnemen werd gedaan in wit-licht en Ha ook de zonne-projector werd ingezet en natuurlijk de nodige camera’s om alles vast te leggen. In de koepel werd de Solarmax 60 gebruikt om opnames te maken met een DMK41 camera, die ook werd ingezet om de beelden live in de zaal te projecteren. First-Light werd bij ons in Heerhugowaard om 11:07:30.203 uur MEZT gezien. Gaande weg kwamen er wel wat wolken voorbij. Tijdens het maximum, wat met een gedeeltelijke zonsverduistering moeilijk is vast te stellen, begonnen de wolken toch steeds meer de overhand te nemen en om zo’n 13:30 moesten we de telescopen binnen zetten omdat de eerste druppels vielen. Het laatste deel van de verduistering is dan ook niet door ons vastgelegd, hoewel er toch af en toe wat gaten in de bewolking vielen en de regen inmiddels was opgehouden. Voor de sterrenwacht was dit een geslaagd evenement met een bezoekers aantal wat geschat wordt op 75 was een mooie opkomst. Dan nog tot slot; wij als sterrenwacht Saturnus hebben iets met zonsverduisteringen en vliegtuigen. Op de een of andere manier komen zet steeds in beeld. Ook vorig jaar was dat het geval, nu weer. Eerst al tijdens het inregelen en afstellen was de eerste opname om 10:52:26u het al meteen raak en net voor het maximum, om 11:59:14u vloog er een straalvliegtuig met grote vaart door het beeld. Dan natuurlijk de opname van de verduistering met was sfeerplaatjes PaulZon_121048_lapl5_ap2581-ai-rotate-colorZon_113637_limit000205-000304_lapl5_ap1940-ai-rotateDSC_6423-1-72dpismall

Zonsverduistering 25 okt 2022 bij Sterrenwacht Saturnus te Heerhugowaard De dag begon prima, strak blauwe en geen wolkje aan de lucht dus het draaiboek mooi weer werd ingezet. Het was wel vochtig, want de nacht ervoor had het behoorlijk geregend hierdoor was de lucht wel schoon. Alle telescopen werden buiten op het waarneem plein gezet en afgesteld om de zon te kunnen waarnemen. Het waarnemen werd gedaan in wit-licht en Ha ook de zonne-projector werd ingezet en natuurlijk de nodige camera’s om alles vast te leggen. In de koepel werd de Solarmax 60 gebruikt om opnames te maken met een DMK41 camera, die ook werd ingezet om de beelden live in de zaal te projecteren. First-Light werd bij ons in Heerhugowaard om 11:07:30.203 uur MEZT gezien. Gaande weg kwamen er wel wat wolken voorbij. Tijdens het maximum, wat met een gedeeltelijke zonsverduistering moeilijk is vast te stellen, begonnen de wolken toch steeds meer de overhand te nemen en om zo’n 13:30 moesten we de telescopen binnen zetten omdat de eerste druppels vielen. Het laatste deel van de verduistering is dan ook niet door ons vastgelegd, hoewel er toch af en toe wat gaten in de bewolking vielen en de regen inmiddels was opgehouden. Voor de sterrenwacht was dit een geslaagd evenement met een bezoekers aantal wat geschat wordt op 75 was een mooie opkomst. Dan nog tot slot; wij als sterrenwacht Saturnus hebben iets met zonsverduisteringen en vliegtuigen. Op de een of andere manier komen zet steeds in beeld. Ook vorig jaar was dat het geval, nu weer. Eerst al tijdens het inregelen en afstellen was de eerste opname om 10:52:26u het al meteen raak en net voor het maximum, om 11:59:14u vloog er een straalvliegtuig met grote vaart door het beeld. Dan natuurlijk de opname van de verduistering met was sfeerplaatjes PaulZon_121048_lapl5_ap2581-ai-rotate-colorZon_113637_limit000205-000304_lapl5_ap1940-ai-rotateDSC_6423-1-72dpismall

Zonsverduistering 25 okt 2022 bij Sterrenwacht Saturnus te Heerhugowaard De dag begon prima, strak blauwe en geen wolkje aan de lucht dus het draaiboek mooi weer werd ingezet. Het was wel vochtig, want de nacht ervoor had het behoorlijk geregend hierdoor was de lucht wel schoon. Alle telescopen werden buiten op het waarneem plein gezet en afgesteld om de zon te kunnen waarnemen. Het waarnemen werd gedaan in wit-licht en Ha ook de zonne-projector werd ingezet en natuurlijk de nodige camera’s om alles vast te leggen. In de koepel werd de Solarmax 60 gebruikt om opnames te maken met een DMK41 camera, die ook werd ingezet om de beelden live in de zaal te projecteren. First-Light werd bij ons in Heerhugowaard om 11:07:30.203 uur MEZT gezien. Gaande weg kwamen er wel wat wolken voorbij. Tijdens het maximum, wat met een gedeeltelijke zonsverduistering moeilijk is vast te stellen, begonnen de wolken toch steeds meer de overhand te nemen en om zo’n 13:30 moesten we de telescopen binnen zetten omdat de eerste druppels vielen. Het laatste deel van de verduistering is dan ook niet door ons vastgelegd, hoewel er toch af en toe wat gaten in de bewolking vielen en de regen inmiddels was opgehouden. Voor de sterrenwacht was dit een geslaagd evenement met een bezoekers aantal wat geschat wordt op 75 was een mooie opkomst. Dan nog tot slot; wij als sterrenwacht Saturnus hebben iets met zonsverduisteringen en vliegtuigen. Op de een of andere manier komen zet steeds in beeld. Ook vorig jaar was dat het geval, nu weer. Eerst al tijdens het inregelen en afstellen was de eerste opname om 10:52:26u het al meteen raak en net voor het maximum, om 11:59:14u vloog er een straalvliegtuig met grote vaart door het beeld. Dan natuurlijk de opname van de verduistering met was sfeerplaatjes PaulZon_121048_lapl5_ap2581-ai-rotate-colorZon_113637_limit000205-000304_lapl5_ap1940-ai-rotateDSC_6423-1-72dpismall

Dit even heet in het kort mijn testje. De film is gemaakt op 30 augustus met een seeing van 2.01-4.78 met een gemiddelde van 3.05. Ik heb die ene film tegelijkertijd gestackt in de 6 losse stacks. en standaard met mijn instellingen in Astra Image deconvolutie op los gelaten. Verder helemaal niet aan gedaan en dat geeft de volgende foto's weer. In de knipsel van AS!3 zie je scherpe overgangen in de groene lijn, dat komt door de optie in de advanced settings van V-Blur en H-Blur van 1,5 PaulFrame-test2-cropAS!3-knipselFrame-test2

Dit even heet in het kort mijn testje. De film is gemaakt op 30 augustus met een seeing van 2.01-4.78 met een gemiddelde van 3.05. Ik heb die ene film tegelijkertijd gestackt in de 6 losse stacks. en standaard met mijn instellingen in Astra Image deconvolutie op los gelaten. Verder helemaal niet aan gedaan en dat geeft de volgende foto's weer. In de knipsel van AS!3 zie je scherpe overgangen in de groene lijn, dat komt door de optie in de advanced settings van V-Blur en H-Blur van 1,5 PaulFrame-test2-cropAS!3-knipselFrame-test2

Dit even heet in het kort mijn testje. De film is gemaakt op 30 augustus met een seeing van 2.01-4.78 met een gemiddelde van 3.05. Ik heb die ene film tegelijkertijd gestackt in de 6 losse stacks. en standaard met mijn instellingen in Astra Image deconvolutie op los gelaten. Verder helemaal niet aan gedaan en dat geeft de volgende foto's weer. In de knipsel van AS!3 zie je scherpe overgangen in de groene lijn, dat komt door de optie in de advanced settings van V-Blur en H-Blur van 1,5 PaulFrame-test2-cropAS!3-knipselFrame-test2