Hoi Nicolàs Dit ziet er al wat beter uit. Wat ik gedaan heb met de Curves de grijswaarde op de binnen kant van de ring van Saturnus gelegd. Daarna vond ik het nog iets scherper kon dus met Unscharp Mask de Ammount waarde op 53 gezet en de Radius op 1,8 dit 2x uitgevoerd en daarna deruis nog iets weggewerkt met NoisXterminator met een Denoise waarde van 60% en een Detail waarde op 20%. Dit alles met PS 5.0. Hieronder het resultaat en bedenk wel dat dit allemaal met de .jpg is gedaan.    Saturn231125_1742UTC_200p-750x539

Gisteren eindelijk een heldere nacht maar wil lichtvervuiling val de lodge van de buren. Gemaakt in Namibië Damaraland Vingerklip lodge. Geen superfoto. Het is een singleshot met een Nikon D5200 verder niet veel aangedaan. Paul    DSC_7243-Edit-Edit2

24-9-2023 begon als een bewolkte dag, maar halverwege de middag trok het open. Voor mij moest ik toch nog wachten tot na 17:00u omdat de zon achter de schoorsteen verdwenen was. Hoe dan ook deze opname zijn van tussen 17:00 en 18:00u. De seeing was matig, ook al omdat de zon laag aan de hemel stond. De SSSMonitor gaf een gemiddelde waarde van 3,2 arcsec, De opname is gemaakt met een Intes MK-72 met 2x barlow en de camera is een POA Apollo-M . Voor de telescoop zit een Baader ND3.8 filter en voor de camera een Baader continuum filter. De hoeveelheid zonnevlekken in AR3445 is bijna niet te tellen,volgens SolarMonitor.org zijn het er 24  maar ik zit al boven de 60. Opnam ezijn gemaakt met FireCapture en het stacken met AS!3, verdere bewerking met Ps.  Zon_2023-09-24_172647_AR3445-color-aZon_2023-09-24_172539_AR3435-color

24-9-2023 begon als een bewolkte dag, maar halverwege de middag trok het open. Voor mij moest ik toch nog wachten tot na 17:00u omdat de zon achter de schoorsteen verdwenen was. Hoe dan ook deze opname zijn van tussen 17:00 en 18:00u. De seeing was matig, ook al omdat de zon laag aan de hemel stond. De SSSMonitor gaf een gemiddelde waarde van 3,2 arcsec, De opname is gemaakt met een Intes MK-72 met 2x barlow en de camera is een POA Apollo-M . Voor de telescoop zit een Baader ND3.8 filter en voor de camera een Baader continuum filter. De hoeveelheid zonnevlekken in AR3445 is bijna niet te tellen,volgens SolarMonitor.org zijn het er 24  maar ik zit al boven de 60. Opnam ezijn gemaakt met FireCapture en het stacken met AS!3, verdere bewerking met Ps.  Zon_2023-09-24_172647_AR3445-color-aZon_2023-09-24_172539_AR3435-color

In 1773 heeft Charles Messier de Andromeda nevel in zijn catalogus opgenomen onder nummer M31. In die tijd dacht hij nog dat het om een nevel ging, maar sinds de ontdekking van Cepheïden in deze nevel, door Edwin Hubble in 1923, is de Adromeda nevel een Galaxy geworden. Voor mij is M31 een van de moeilijkste objecten om vast te leggen en dan met name de bewerking. Ik ben nu als meer dan 12 jaar bezig met de digitale astrofotografie hobby, maar het is mij nog steeds niet gelukt om er een knap plaatje uit te krijgen. Toch probeer ik het steeds weer en nu ook met de nieuwe camera. In deze test begint het er dan eindelijk een beetjes op te lijken. De opname is gemaakt op 20 augustus 2023 met een Omegon Pro 104/650 telescoop met flatner en een POA Poseidon-M Pro camera gekoeld op -10°C. De opname bestaat uit 60 subs in LRGB van 30 seconden bin1x1. Het stacken is gedaan in MaximDL en de bewerking in Photoshop. De originele resolutie is 6252x4176 dat is te groot voor de site dus heb ik de foto wat moeten verkleinen. Tijdens het stacken is alleen gebruik gemaakt een master-BIAS  verder geen darks of flats.M31-LRGB-ea-small

De Veil Nebula of sluiernevel in sterrenbeeld de zwaan is een ideaal object om small-band opname te testen. Dit object is een van de eerste tests geweest voor mijn nieuwe camera, waar ik nu, eindelijk, ook alle filter bij heb. De opname is gemaakt op 13 augustus 2023 en die avond heb ik 6x Ha van 300sec, 5x OIII in 300sec en 5x Ha 600sec met 4 x OIII in 600sec kunnen maken. Alle opnamen waren in bin2x2 uiteindelijk heb ik de 600sec opnamen gebruikt voor de stack in MaximDL. De verdere bewerkingen is gedaan in Photoshop. Bij de bewerking is Ha gebruikt voor het rode kanaal en OIII voor het blauwe kanaal. Het groene kanaal heb ik kunstmatig gemaakt vanuit het rode en blauwe kanaal (Synthesize Green channel from Red en Blue). Daarna zijn de sterren uit de foto gehaald en is de nevel bewerkt. Na de bewerking heb ik de sterren weer teruggezet. De gebruikte telescoop is een Omegon Pro 104/650 met flatner en de camera is een POA Poseidon-M Pro gekoeld tot -10°C. Voor het guiden heb ik gebruikgemaakt van de Robtics 80ED telescoop met een POA Saturn-C camera. De montering is een iOptron CEM120.      NGC6960-2e

Deze opname van de Dubbel cluster in Perseus heb ik op 15 en 20 augustus 2023 gemaakt. Tussen de wolken door en echt super ging dit niet. De opname is gemaakt met een Omegon Pro 104/650 telescoop met flatner. De camera is een POA Poseidon-M Pro gekoeld op -10°c. De opname bestaat uit 10x LRGB van 60 sec. De opname en het stacken ging met MaximDL en de nabewerking in Photoshop en gecropt op de clusters. Het stacken ging in MaximDL ging niet lekker, op de een of andere manier kon MaximDL niet de juiste sterren vinden, misschien was het er gewoon te veel. De originele resolutie was 6552x4176, Na handmatig 2 sterren per sub gekozen te hebben ging alles wel goed. Het grappige is dat @inFINNityDeck ook op 20 aug 2023 een opname heeft gemaakt van deze dubbel cluster.NGC869NGC884-LRGB-d-cw-FH

Ik heb in de namiddag nog wat kunnen opnemen met een H-aplha filter, maar ook hierin zie ik geen protuberansen, Ik zie ook dat het stacken de rand te veel verscherpt en daardoor kleine details weg laat. Het opnemen was lastig vanmiddag steeds wolken er tussendoor.Bij een volgende poging zal ik proberen de volle well-capaciteit van de pixels te gebruiken door de Gain op 0 te zetten. Kijken of de 73K-e pixel capaciteit wat uit maakt. Hier onder de foto met een Astronomic H-alpha. van ik dacht 35nm niet echt super small-band en dat zie je ook wel een beetje. H-beta werkt echte wel beter.  Zon_2023-07-25_174940_lapl5_ap2781-ai2

Ik heb jouw ruwe stackt nog eens bekeken en opnieuw bewerkt. Inderdaad daar zie je de protuberansen opkomen. je moet wel de rand flink optrekken, maar toch het zit erin. In mijn foto is de rand te licht zwak ik moet daar meer op letten om er iets uit te halen. Hieronder twee bewerkingen, een voor alleen de stack en dan zie je toch dat er meer uit get granulaat te halen is. De in tweede foto heb ik de rand gescheiden van de bol en beide apart bewerkt. De foto's heb ik wel iets moeten verkleinen voor het oploaden.ZWO-ASI1600MM-Pro_230628_164016_H-alpha_AS_P50_lapl5_ap115-ai2-cb-color-2660ZWO-ASI1600MM-Pro_230628_164016_H-alpha_AS_P50_lapl5_ap115-ai2-ca-color-a-2660

Ik heb jouw ruwe stackt nog eens bekeken en opnieuw bewerkt. Inderdaad daar zie je de protuberansen opkomen. je moet wel de rand flink optrekken, maar toch het zit erin. In mijn foto is de rand te licht zwak ik moet daar meer op letten om er iets uit te halen. Hieronder twee bewerkingen, een voor alleen de stack en dan zie je toch dat er meer uit get granulaat te halen is. De in tweede foto heb ik de rand gescheiden van de bol en beide apart bewerkt. De foto's heb ik wel iets moeten verkleinen voor het oploaden.ZWO-ASI1600MM-Pro_230628_164016_H-alpha_AS_P50_lapl5_ap115-ai2-cb-color-2660ZWO-ASI1600MM-Pro_230628_164016_H-alpha_AS_P50_lapl5_ap115-ai2-ca-color-a-2660

Deze opname is van 20 juli 2023 8:46:55u UTC en gemaakt met mijn guiderscope een Robtics 80ED carbon en een Player-One Saturn-C SQR camera. Het is een opname in wit licht met voor de telescoop een Baader ND3.8 filter en voor de camera een Baader H-beta 8,5nm filter. De opname is een film van 1000 frames gecropt op 1808x1830, waarvan 15% gebruikt is voor de stack. De Saturn-C is een kleurencamera met een IMX533 beeldchip. De kleur van de zon is de H-beta kleur. Wat uit deze foto opgemaakt kan worden is dat een small-band filter in combinatie met ND3.8 het granulaat prima laat weergeven. PaulZon_witlicht_104655_lapl4_ap1572-ai-b

Vandaag, 6 juli 2023, even een testje gedaan met een nieuwe camera, een Player-One-Astronomy Apollo-M, die als vervanger fungeerde voor de ASI174MM die ik onlangs heb opgeblazen omdat deze camera niet beveiligd was tegen overspanning van de USB hub. De Apollol-M is daar wel tegen beveilig, maar dat even ter zijde . Ook de POA Apollo-M heeft een IMX174 beeldchip en heeft een passieve koeling en een ACS. De opname is van AR3359. De camera heb ik achter de Intes MK-72 met 2x barlow gezet. De opname is tussen de wolken door genomen, maar wel met een goede seeing van gemiddeld 2.2 arcsec, zie SSSMonitor bijlage. De opname is een filmpje van 1000 frames en daar zijn maar 15 frames van gebruikt voor de stack. Veelal werkt ik met zo'n 15% van de frames, maar na het verder bestuderen en lezen van artikelen in het boek Solar Astronomy van Christian Viladrich ben ik er achter gekomen dat het stacken van minder frames bij turbulentie door warmte, wat je toch al gauw hebt bij het waarnemen van de zon, het resultaat beduidend beter is dan wanneer je meer frames neemt voor de stack. Beelden zijn veel scherper. Met minder frames zou de ruis hoger moeten zijn, maar met de moderne cmos camera's merk je daar echt weinig van. De opname is verscherpte met Astra Images 3.0 en de kleur heb ik  er met Photoshop ingezet, verder is daar niets aan gedaan. De afbeelding is een crop. PaulZon_witlicht_111357_lapl4_ap2831-ai2-a-color-cropSSSMonitor

Vandaag, 6 juli 2023, even een testje gedaan met een nieuwe camera, een Player-One-Astronomy Apollo-M, die als vervanger fungeerde voor de ASI174MM die ik onlangs heb opgeblazen omdat deze camera niet beveiligd was tegen overspanning van de USB hub. De Apollol-M is daar wel tegen beveilig, maar dat even ter zijde . Ook de POA Apollo-M heeft een IMX174 beeldchip en heeft een passieve koeling en een ACS. De opname is van AR3359. De camera heb ik achter de Intes MK-72 met 2x barlow gezet. De opname is tussen de wolken door genomen, maar wel met een goede seeing van gemiddeld 2.2 arcsec, zie SSSMonitor bijlage. De opname is een filmpje van 1000 frames en daar zijn maar 15 frames van gebruikt voor de stack. Veelal werkt ik met zo'n 15% van de frames, maar na het verder bestuderen en lezen van artikelen in het boek Solar Astronomy van Christian Viladrich ben ik er achter gekomen dat het stacken van minder frames bij turbulentie door warmte, wat je toch al gauw hebt bij het waarnemen van de zon, het resultaat beduidend beter is dan wanneer je meer frames neemt voor de stack. Beelden zijn veel scherper. Met minder frames zou de ruis hoger moeten zijn, maar met de moderne cmos camera's merk je daar echt weinig van. De opname is verscherpte met Astra Images 3.0 en de kleur heb ik  er met Photoshop ingezet, verder is daar niets aan gedaan. De afbeelding is een crop. PaulZon_witlicht_111357_lapl4_ap2831-ai2-a-color-cropSSSMonitor

De zon op 21 juni 2023, de langste dag, met opname van nagenoeg de zelfde tijd als de opname van @InFINNityDeck. Alle foto's zijn de detail opname zoals Nicrolàs dat noemde, gemaakt met een Omegon Pro 104/650 met 4x powermate en een DayStar ION 0.7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De seeing was erg goed en dat komt meestal na een regenbui zoals die van gisteren. De SSSMontior gaf een gemiddeld seeing van 2.3 arcsec. Veelal ook onder de 2 arcsec grens. De eerste opname is de protuberans links onder op de zon, gemaakt om 07:51u UTC. Dan hebben we een opname van AR3339 om 08:07uUTC in kleur en rond de zelfde tijd een panorama van AR3339 en AR3341 in zwart/wit. Alle opname zijn een stack van 15% van filmpjes van 1000 frames. De filmpjes zijn gemaakt met FireCapture en getriggerd met de SSSMonitor. Na het stacken met AutoStakkert 3 is de deconvolutie gedaan in Astra Image 3.0. De nabewerking heb ik met Photoshop gedaan. Ik heb ook nog een animatie gemaakt van de protuberans uit de eerste opname en die animatie bestaat uit 21 opname met een interval van 60sec. Eigenlijk verrassend dat er weinig verloop is in de protuberans, maar juist wel in de spicules aan de rand van de zon. Ik heb de animatie 180° clock wise gedraaid. Paul    Zon_095145_lapl4_ap2922-ai-b-colorZon_100748_AR3339-ai-a-colorPanorama-AR3339-AR3341-aAnimatie-crop-a-180cw

De zon op 21 juni 2023, de langste dag, met opname van nagenoeg de zelfde tijd als de opname van @InFINNityDeck. Alle foto's zijn de detail opname zoals Nicrolàs dat noemde, gemaakt met een Omegon Pro 104/650 met 4x powermate en een DayStar ION 0.7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De seeing was erg goed en dat komt meestal na een regenbui zoals die van gisteren. De SSSMontior gaf een gemiddeld seeing van 2.3 arcsec. Veelal ook onder de 2 arcsec grens. De eerste opname is de protuberans links onder op de zon, gemaakt om 07:51u UTC. Dan hebben we een opname van AR3339 om 08:07uUTC in kleur en rond de zelfde tijd een panorama van AR3339 en AR3341 in zwart/wit. Alle opname zijn een stack van 15% van filmpjes van 1000 frames. De filmpjes zijn gemaakt met FireCapture en getriggerd met de SSSMonitor. Na het stacken met AutoStakkert 3 is de deconvolutie gedaan in Astra Image 3.0. De nabewerking heb ik met Photoshop gedaan. Ik heb ook nog een animatie gemaakt van de protuberans uit de eerste opname en die animatie bestaat uit 21 opname met een interval van 60sec. Eigenlijk verrassend dat er weinig verloop is in de protuberans, maar juist wel in de spicules aan de rand van de zon. Ik heb de animatie 180° clock wise gedraaid. Paul    Zon_095145_lapl4_ap2922-ai-b-colorZon_100748_AR3339-ai-a-colorPanorama-AR3339-AR3341-aAnimatie-crop-a-180cw

De zon op 21 juni 2023, de langste dag, met opname van nagenoeg de zelfde tijd als de opname van @InFINNityDeck. Alle foto's zijn de detail opname zoals Nicrolàs dat noemde, gemaakt met een Omegon Pro 104/650 met 4x powermate en een DayStar ION 0.7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De seeing was erg goed en dat komt meestal na een regenbui zoals die van gisteren. De SSSMontior gaf een gemiddeld seeing van 2.3 arcsec. Veelal ook onder de 2 arcsec grens. De eerste opname is de protuberans links onder op de zon, gemaakt om 07:51u UTC. Dan hebben we een opname van AR3339 om 08:07uUTC in kleur en rond de zelfde tijd een panorama van AR3339 en AR3341 in zwart/wit. Alle opname zijn een stack van 15% van filmpjes van 1000 frames. De filmpjes zijn gemaakt met FireCapture en getriggerd met de SSSMonitor. Na het stacken met AutoStakkert 3 is de deconvolutie gedaan in Astra Image 3.0. De nabewerking heb ik met Photoshop gedaan. Ik heb ook nog een animatie gemaakt van de protuberans uit de eerste opname en die animatie bestaat uit 21 opname met een interval van 60sec. Eigenlijk verrassend dat er weinig verloop is in de protuberans, maar juist wel in de spicules aan de rand van de zon. Ik heb de animatie 180° clock wise gedraaid. Paul    Zon_095145_lapl4_ap2922-ai-b-colorZon_100748_AR3339-ai-a-colorPanorama-AR3339-AR3341-aAnimatie-crop-a-180cw

De zon op 21 juni 2023, de langste dag, met opname van nagenoeg de zelfde tijd als de opname van @InFINNityDeck. Alle foto's zijn de detail opname zoals Nicrolàs dat noemde, gemaakt met een Omegon Pro 104/650 met 4x powermate en een DayStar ION 0.7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De seeing was erg goed en dat komt meestal na een regenbui zoals die van gisteren. De SSSMontior gaf een gemiddeld seeing van 2.3 arcsec. Veelal ook onder de 2 arcsec grens. De eerste opname is de protuberans links onder op de zon, gemaakt om 07:51u UTC. Dan hebben we een opname van AR3339 om 08:07uUTC in kleur en rond de zelfde tijd een panorama van AR3339 en AR3341 in zwart/wit. Alle opname zijn een stack van 15% van filmpjes van 1000 frames. De filmpjes zijn gemaakt met FireCapture en getriggerd met de SSSMonitor. Na het stacken met AutoStakkert 3 is de deconvolutie gedaan in Astra Image 3.0. De nabewerking heb ik met Photoshop gedaan. Ik heb ook nog een animatie gemaakt van de protuberans uit de eerste opname en die animatie bestaat uit 21 opname met een interval van 60sec. Eigenlijk verrassend dat er weinig verloop is in de protuberans, maar juist wel in de spicules aan de rand van de zon. Ik heb de animatie 180° clock wise gedraaid. Paul    Zon_095145_lapl4_ap2922-ai-b-colorZon_100748_AR3339-ai-a-colorPanorama-AR3339-AR3341-aAnimatie-crop-a-180cw

Deze opname van AR3331 is gemaakt op 12 juni 2023 om 09:09 UT. De seeing was met een gemiddelde van 3 arcsec niet al te best, maar toch heb ik het aangedurfd om achter de Intes een 2x barlow te zetten zodat het brandpunt naar 3600mm kwam. Voor de Intes MK-72 zit een Baader ND3.8 filter en voor de Basler acA1280 camera zit een Baader continuum filter. De opname bestaat uit 1000 frames waarvan 15% gebruikt is voor de stack, Daarna met Astra Images de Deconvolution gedaan. Eerst met Lucy Richardson met PSF type Moffat, PSF Size 1.00 en PSF Wing van 1.75. Daarna de foto nog met Van Cittert Deconvolution bewerkt om nog net iets meer contrast te krijgen. Ook hier in heb ik PSF type Moffat gebruikt met de zelfde PST Size en PST Wing als bij Lucy Richardson. Daarna heb ik de foto nog iets bewerkt met Photoshop en de kleur toegevoegd.Zon_110919_lapl4_ap3637-ai2-a-color

Ik heb een Intes MK-72 Maksutov telescoop en daar heb ik laatst van ontdekt dat er een mirror-flop in zit. De hoofd spiegel zit normaal gesproken vast in de behuizing en scherpstellen gaat met een externe focusser aan de achterkant. Bij controle bleek dat de spiegel los om de baffel zat met onderstaande foto als effect bij guiden met een guiderscoop. Deze foto is het resultaat van 45min en de subs zijn zonder alignment zo op elkaar gezet 'sum' bij stacken. Dit zou M101 moeten zijn. Op zich kreeg ik hier nog wel een redelijk plaatje uit maar dit was niet goed. De vraag was nu waarom die spiegel los zat en dat heeft te maken met de constructie van de telescoop. Deze telescoop is rond de 20 jaar oud. De spiegel zit bevestigd tussen de baffel en een stelplaat daarbij heeft Intes op de baffel rand 3 kleine blokjes rubber geplaatst en op de stelplaat zit daar tegenover ook 3 kleine rubberen blokjes. Dat rubber is in de loop van tijd hard geworden en heeft geen veerkracht meer. De foto hieronder laat de bevestiging zien. de rode cirkels laten de 3 rubberen blokjes van 1,7mm hoogte zien. Ik heb deze blokjes verwijderd en vervangen voor 3 kurken blokjes van 2mm dikte. Daarmee zat de spiegel weer vast. Verder heb ik ook geconstateerd dat de correctorlens aan de voorkant ook los in de behuizing zat. Deze werd aan de zijkant geklemd met vilt, ook hier heb ik stukjes kurk geplaatst 1mm dikje in de openingen waar geen vilt zat. Nu kon ook de lens niet meer schuiven maar werd ook niet vervormd worden. Nauw ja vervormen we praten hier wel over een correctorlens van gemiddeld 25mm dikte ! Al met als was deze oplossing het ei van Columnbus. De optiek zit vast, geen mirror-flop meer. Nu komt het collimeren. Alles is uit elkaar geweest dus ook alles moest afgesteld worden. Eerst heb ik de focusser en daarna de spiegel uitgelijnd. Hiervoor heb ik de correctorlens nog niet in de buis geplaatst en heb ik een kunstmatige spin gemaakt door de 6 gaten waar de schroeven voor de correctorlens mee vastgezet wordt te voorzien van kleine vulbusjes en daardoor nylon draad van 0,5mm heen te rijgen. dat ziet er zo uit als hieronder. Met de een ASI120mm camera aan de voorkant kun je de de optische as afstellen door alles in lijn te zetten terwijl je de telescoop draait op een bok. Ik heb een eigen kruisdraad programma gebruik omdat bleek dat zowel de ASI290MC, die ik eerst wilde gebruiken, als de ASI120MM de beeld chip niet in het midden van de behuizing hebben staan de afwijking van de ASI290MC was zelf zo erg dat is deze camera voor verdere afstelling niet kon gebruiken. Zegt toch wel weer iets over de kwaliteit van deze camera's . De foto hieronder geeft het beeld van de ASI120MM Dit is gelukt en daarna de spin verwijderd en de correctorlens op de buis geplaatst. Hierna heb ik de secundaire spiegel afgesteld met een kunstster en de ster uit focus gezet en de donut afgesteld. De laatste fase is de test. Plaatje hier onder is M13 gemaakt op 2 mei 2023 en bestaat uit 15 subs van 100 seconden met een Playe One Saturn-C SQR camera. Ik zou zeggen kijk er maar zeer kritisch naar. PaulM13-SQR-RGBb

Op 14 en 15 april 2023 heb ik deze beide opname gemaakt om 10:44u MEZT 24 uur na elkaar dus en dan zie je hoe dynamisch de zon is. Was er in de 24 uur veranderd en zich ontwikkeld. Natuurlijk draait de zon ook een stukje in die 24 uur. AR3281 is ver weg het grootste gebied en zit op de foto links. Rechts daarvan vinden we AR3279.Dit geheel is een soort treintje wat zich op 20°ZB op de zon begeeft. De linker foto is gemaakt op 14 april en de rechter foto is een panorama gemaakt op 15 april. Gebruikte apparatuur is een Omegon Pro 104/650 refractor met 4x powermate en een Daystar ION, 0,7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De opnamen bestaan uit filmpjes van 1000 frames gemaakt met FireCapture v2.7 en getriggerd met de SSSMonitor plugin die de seeing van de zon meet en daarbij alleen binnen voor ingestelde seeing waarde FireCapture laat opnemen. De seeing schommelde behoorlijk door sluierbewolking en wolken.De gemiddelde seeing van 14 april was 3.14 arcsec en op 15 april had ik een seeing van 2.63 arcsec. Van de 1000 frames van elke film werd 15% gebruik om te stacken met AutoSakkert 3 en ook heb ik flat gemaakt en deze bij het stacken meebewerkt. Deconvolutie heb ik gedaan met Astra Image 3.0 met de Lucky Richardson Deconvolution en daarna de Van Cittert Deconvolution, die laatste heb ik weer geleerd op de werkgroep astrofotografie bijeenkomst.Zon-AR3281-trein-aZon-AR3281-panorama

Op 14 en 15 april 2023 heb ik deze beide opname gemaakt om 10:44u MEZT 24 uur na elkaar dus en dan zie je hoe dynamisch de zon is. Was er in de 24 uur veranderd en zich ontwikkeld. Natuurlijk draait de zon ook een stukje in die 24 uur. AR3281 is ver weg het grootste gebied en zit op de foto links. Rechts daarvan vinden we AR3279.Dit geheel is een soort treintje wat zich op 20°ZB op de zon begeeft. De linker foto is gemaakt op 14 april en de rechter foto is een panorama gemaakt op 15 april. Gebruikte apparatuur is een Omegon Pro 104/650 refractor met 4x powermate en een Daystar ION, 0,7Å actief filter. De camera is een Basler acA1280. De opnamen bestaan uit filmpjes van 1000 frames gemaakt met FireCapture v2.7 en getriggerd met de SSSMonitor plugin die de seeing van de zon meet en daarbij alleen binnen voor ingestelde seeing waarde FireCapture laat opnemen. De seeing schommelde behoorlijk door sluierbewolking en wolken.De gemiddelde seeing van 14 april was 3.14 arcsec en op 15 april had ik een seeing van 2.63 arcsec. Van de 1000 frames van elke film werd 15% gebruik om te stacken met AutoSakkert 3 en ook heb ik flat gemaakt en deze bij het stacken meebewerkt. Deconvolutie heb ik gedaan met Astra Image 3.0 met de Lucky Richardson Deconvolution en daarna de Van Cittert Deconvolution, die laatste heb ik weer geleerd op de werkgroep astrofotografie bijeenkomst.Zon-AR3281-trein-aZon-AR3281-panorama

De zon met AR3256 waargenomen op 23 maart 2023 om 13:15:46u MET. Deze foto stond als een tijdje klaar om hier te plaatsen, maar door het updates van de site heeft dit even in de wacht gestaan. De opname is gemaakt met een Intes MK-72 met een 2x barlow met een opening van 180mm en een brandpunt van 3600 wordt een f/20 kijker. Voor de telescoop zit een Baader ND3.8 solarfilter en voor de camera, een Basler acA1280-60gm, zit een Baader continuum filter. De seeing was erg goed die dag gemeten met de SSSMonitor een waarde van 1.44 tot max 3.63 arcesec, gemiddeld was dit 2.11 tijdens de opname. De opname is een film van 1000 frames en daarvan is 15% gebruikt voor de stack. Het stacken is gedaan met AS!3 en daarbij heb ik ook een master flat gebruikt om de stofjes op de sensor te verwijderen. De Lucy Richardson Deconvolution is gedaan met Astra Image 3.0 waarbij ik de PSF (Point Spread Function) van Moffat heb gebruikt. PSF Wing Adjustment van 1.75 en een PSF Size van 3.8. Een klein beetje nabewerking heb ik in Photoshop gedaan. De Umbra van AR3256 is zo'n 25000 x 13000 km, daar pas de aarde 2x in. PaulZon_witlicht_131546_lapl4_ap1525-ai

De volgende stap is AR3234. Inmiddels is dit actief gebied meer naar de rand gedraaid en iets ongunstiger voor waarnemen in witlicht, maar ik kan hier tevreden mee zijn. Gelijk ook een nieuwkomer meegenomen die net om de rand kwam meekijken. Dit is AR3239. Alle opname met de Intes MK72 met 2x barlow. Aan de voorkant een Baader ND3.8 filter en de camera, een Basler acA1280, voorzien van een Baader Solar continuum 540nm fitler. PaulZon_witlicht_125604_lapl4_ap1538-ai-colorZon_witlicht_130133_lapl4_ap1148-ai-color

De volgende stap is AR3234. Inmiddels is dit actief gebied meer naar de rand gedraaid en iets ongunstiger voor waarnemen in witlicht, maar ik kan hier tevreden mee zijn. Gelijk ook een nieuwkomer meegenomen die net om de rand kwam meekijken. Dit is AR3239. Alle opname met de Intes MK72 met 2x barlow. Aan de voorkant een Baader ND3.8 filter en de camera, een Basler acA1280, voorzien van een Baader Solar continuum 540nm fitler. PaulZon_witlicht_125604_lapl4_ap1538-ai-colorZon_witlicht_130133_lapl4_ap1148-ai-color

Vandaag kwam het Baader ND3.8 filter folie binnen, dus snel even de folie is een ring plaatsen en testen. Als eerste maar het granulaat midden op de zon. Met dit ND3.8 filter en de Continuum filter met de Intes MK72 kreeg ik netjes belichtingstijden van rond de 5ms dat was een stuk beter dan met het kleine mylar filter daar zat ik op 174ms. PaulBaader-ND3-8-filterZon_witlicht_130415_lapl5_ap1552-ai

Vandaag kwam het Baader ND3.8 filter folie binnen, dus snel even de folie is een ring plaatsen en testen. Als eerste maar het granulaat midden op de zon. Met dit ND3.8 filter en de Continuum filter met de Intes MK72 kreeg ik netjes belichtingstijden van rond de 5ms dat was een stuk beter dan met het kleine mylar filter daar zat ik op 174ms. PaulBaader-ND3-8-filterZon_witlicht_130415_lapl5_ap1552-ai

Ik ben begonnen met een klein experimentje om te zien of dit zou lukken. Deze week speelt AR3234 een belangrijke rol in de activiteit en daar heb ik op 27-02-2023 gebruik van gemaakt door opname te maken van AR3234 maar deze keer in witlicht. De telescoop die ik data voor gebruik is de Intes MK72 180/1800 met een 2x barlow. Voor de MK72 zit een mylar filter en voor de camera heb ik een Baader Solar Continuum Filter 540nm (2458390) geplaatst. Het mylar filter zit off-axis en heeft maar een opening van 50mm. Opname gemaakt met een Basler acA1280 camera. de opname eis van 12:23UTC. Dit is het resultaat en nu wachten op het ND3.8 filter folie om een de hele 180mm van de telescoop te kunnen gebruiken. PaulZon_witlicht_132258_limit000000-000930_lapl5_ap1535-ai-color

Ook voor mij waren de omstandigheden op 9 februari 2023 goed voor het waarnemen van de komeet, met redelijk goede seeing. Wel last van de maan. Al met al was dit voor een van de betere avonden voor de komeet C/2022 E3 (ZTF). De foto's bestaand op 40 opname van 30sec in LRGB wel met bin2x2 hierdoor iets undersampling, maar daardoor wel een kortere download tijd van mij camera. De telescoop is een Omegon Pro 104/650 met een QSI583wsg camera. De montering is een iOptron CEM120 en ik heb gevolgd op de komeet met een Robtics 80ED met ASI174mm camera. Beide foto's zijn van de zelfde datasets. Stacken doe ik in MaximDL waarbij de ene stack op average gedaan is en de andere op median. Bij de median stack vallen de sterren nagenoeg weg. Hierdoor komt de komeet meer tot zijn recht en is de zeer zwakke plasmastaart goed te zien. Nabewerking gaat in Photoshop CS5. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-average2-aZTF-C2022-E3-LRGB-median

Ook voor mij waren de omstandigheden op 9 februari 2023 goed voor het waarnemen van de komeet, met redelijk goede seeing. Wel last van de maan. Al met al was dit voor een van de betere avonden voor de komeet C/2022 E3 (ZTF). De foto's bestaand op 40 opname van 30sec in LRGB wel met bin2x2 hierdoor iets undersampling, maar daardoor wel een kortere download tijd van mij camera. De telescoop is een Omegon Pro 104/650 met een QSI583wsg camera. De montering is een iOptron CEM120 en ik heb gevolgd op de komeet met een Robtics 80ED met ASI174mm camera. Beide foto's zijn van de zelfde datasets. Stacken doe ik in MaximDL waarbij de ene stack op average gedaan is en de andere op median. Bij de median stack vallen de sterren nagenoeg weg. Hierdoor komt de komeet meer tot zijn recht en is de zeer zwakke plasmastaart goed te zien. Nabewerking gaat in Photoshop CS5. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-average2-aZTF-C2022-E3-LRGB-median

Deze opname van komeet ZTF C/2022-E3 is van 30 jan 2022. De omstandigheden waren niet optimaal tot 22:00u UT was het eigenlijk niet te doen van wegen de bewolking die met vlagen voorbij kwamen. De snelheid van de komeet is dermate  hoog dat bij guiden op de komeet en er dan een wolk voorkomt de montering de terugvalt op sideral tracking en weer behoorlijk moet bijsturen om de komeet weer te kunnen volgen. Na 22:00u UT ging het wat beter en kon ik tot 23:30u UT de nodig subs maken, daarna werd het weer slechter. De opname zijn gemaakt met een Omegon pro 104/650 en een QSI583wsg. In totaal maar 16 sets LRGB van 60sec bin 1x1. De onderbrekingen in de sterren is de downloadtijd van de camera, die is bij bin 1x1 17sec. De staart is zichtbaar maar het houd niet over. Misschien ook wel door de storende maan die aanwezig was en te weinig subs. De subs zijn gestackt in MaximDL met Average mode. Ik heb ook geprobeerd met de Median mode maar dan verdwijnt er teveel informatie van de staart in de achtergrond. Persoonlijk vind ik die stersporen minder maar het is niet anders. Paul  ZTF-C2022-E3-LRGB-A1+M3c