Een tijdje terug vond ik op te-les-koop.nl een volle-opening glasfilter voor mijn C11 EdgeHD. Het foliefilter dat ik tot dan toe gebruikte was kort daarvoor door zilvervisjes zwaar beschadigd en was aan vervanging toe en dit glasfilter leek me een prima alternatief. Het filter zou ooit aan sterrenwacht Saturnus toebehoort hebben en was door een oud medewerker meegenomen, omdat er geen kijker meer was waarop deze paste. Ik ervan uit dat het dus wel een prima filter zou zijn. De eerste gelegenheid om het filter te testen was zwaar teleurstellend, maar dat was ooit ook het geval bij mijn eerste folie-filter, de seeing kan nu eenmaal flink verstorend werken. Dus op later datum nogmaals geprobeerd, wederom met teleurstellend resultaat, de zonnevlekken zagen er (net als bij de eerste keer) uitgesmeerd uit. Daarna nog meerdere malen geprobeerd en iedere keer weer hetzelfde teleurstellende versmeerde resultaat. Bij een van die gelegenheden het filter eens 90 graden gedraaid, en daaruit bleek er iets met het filter aan de hand te zijn: De zonnevlekken waren nog steeds versmeerd, maar in een andere richting. Vervolgens de lijm, waarmee het glas aan de aluminium ring vast zat, losgesneden in de hoop dat het versmeren door spanning in de montage kwam. Het lossnijden bood echter geen soelaas, de versmering bleef. Inmiddels had ik wel nieuwe zonnefolie besteld en het foliefilter van een nieuwe laag voorzien. Nu was het wachten op een dag met goede seeing om een serie foto's te maken, maar dat is de laatste maanden nog niet eenvoudig. Gisteren leek het dan zover: eindelijk redelijke seeing, zo tussen de 3 en 4 boogseconden. Niet echt geweldig, maar om 15:27:20UTC wist ik toch een redelijk scherpe foto van AR3323 te maken... met het foliefilter. Vervolgens het glasfilter gemonteerd en om 15:28:29UTC weer een foto gemaakt, het filter 90 graden gedraaid en om 15:29:16UTC wederom een foto met dit glasfilter gemaakt. Tot slot om 15:30:41 een afsluitende foto met het glasfilter gemaakt. Zoals te zien is, was de seeing in die drie minuten inmiddels flink achteruit gegaan, maar evengoed zien we in de laatste foto nog de umbrae en de kleinste zonnevlekken. De foto's met het glasfilter spreken voor zich: er is nauwelijks detail te zien, alleen de tweede opname toont één umbra, en de zonnevlekken zijn duidelijk 90 graden ten opzichte van elkaar versmeerd. Het glasfilter is ooit verkocht door The Astronomy Shoppe en wellicht zelfs door hun gefabriceerd. Inmiddels heb ik een mail aan ze gestuurd met slechts de vraag of ze iets meer over dit filter kunnen vertellen, mocht dat nog wat interessants opleveren, dan meld ik dat hier. Het glasfilter ga ik niet meer gebruiken, maar zal het ook niet meer te koop aanbieden. Niet alleen wil ik dat niemand aandoen, het is een fantastisch demonstratie-exemplaar van hoe het niet moet. Nicolàs  Sun230602_foil_vs_glassTheAstronomyShoppe-filter_on_C11-EdgeHDTheAstronomyShoppe-label

Een tijdje terug vond ik op te-les-koop.nl een volle-opening glasfilter voor mijn C11 EdgeHD. Het foliefilter dat ik tot dan toe gebruikte was kort daarvoor door zilvervisjes zwaar beschadigd en was aan vervanging toe en dit glasfilter leek me een prima alternatief. Het filter zou ooit aan sterrenwacht Saturnus toebehoort hebben en was door een oud medewerker meegenomen, omdat er geen kijker meer was waarop deze paste. Ik ervan uit dat het dus wel een prima filter zou zijn. De eerste gelegenheid om het filter te testen was zwaar teleurstellend, maar dat was ooit ook het geval bij mijn eerste folie-filter, de seeing kan nu eenmaal flink verstorend werken. Dus op later datum nogmaals geprobeerd, wederom met teleurstellend resultaat, de zonnevlekken zagen er (net als bij de eerste keer) uitgesmeerd uit. Daarna nog meerdere malen geprobeerd en iedere keer weer hetzelfde teleurstellende versmeerde resultaat. Bij een van die gelegenheden het filter eens 90 graden gedraaid, en daaruit bleek er iets met het filter aan de hand te zijn: De zonnevlekken waren nog steeds versmeerd, maar in een andere richting. Vervolgens de lijm, waarmee het glas aan de aluminium ring vast zat, losgesneden in de hoop dat het versmeren door spanning in de montage kwam. Het lossnijden bood echter geen soelaas, de versmering bleef. Inmiddels had ik wel nieuwe zonnefolie besteld en het foliefilter van een nieuwe laag voorzien. Nu was het wachten op een dag met goede seeing om een serie foto's te maken, maar dat is de laatste maanden nog niet eenvoudig. Gisteren leek het dan zover: eindelijk redelijke seeing, zo tussen de 3 en 4 boogseconden. Niet echt geweldig, maar om 15:27:20UTC wist ik toch een redelijk scherpe foto van AR3323 te maken... met het foliefilter. Vervolgens het glasfilter gemonteerd en om 15:28:29UTC weer een foto gemaakt, het filter 90 graden gedraaid en om 15:29:16UTC wederom een foto met dit glasfilter gemaakt. Tot slot om 15:30:41 een afsluitende foto met het glasfilter gemaakt. Zoals te zien is, was de seeing in die drie minuten inmiddels flink achteruit gegaan, maar evengoed zien we in de laatste foto nog de umbrae en de kleinste zonnevlekken. De foto's met het glasfilter spreken voor zich: er is nauwelijks detail te zien, alleen de tweede opname toont één umbra, en de zonnevlekken zijn duidelijk 90 graden ten opzichte van elkaar versmeerd. Het glasfilter is ooit verkocht door The Astronomy Shoppe en wellicht zelfs door hun gefabriceerd. Inmiddels heb ik een mail aan ze gestuurd met slechts de vraag of ze iets meer over dit filter kunnen vertellen, mocht dat nog wat interessants opleveren, dan meld ik dat hier. Het glasfilter ga ik niet meer gebruiken, maar zal het ook niet meer te koop aanbieden. Niet alleen wil ik dat niemand aandoen, het is een fantastisch demonstratie-exemplaar van hoe het niet moet. Nicolàs  Sun230602_foil_vs_glassTheAstronomyShoppe-filter_on_C11-EdgeHDTheAstronomyShoppe-label

Een tijdje terug vond ik op te-les-koop.nl een volle-opening glasfilter voor mijn C11 EdgeHD. Het foliefilter dat ik tot dan toe gebruikte was kort daarvoor door zilvervisjes zwaar beschadigd en was aan vervanging toe en dit glasfilter leek me een prima alternatief. Het filter zou ooit aan sterrenwacht Saturnus toebehoort hebben en was door een oud medewerker meegenomen, omdat er geen kijker meer was waarop deze paste. Ik ervan uit dat het dus wel een prima filter zou zijn. De eerste gelegenheid om het filter te testen was zwaar teleurstellend, maar dat was ooit ook het geval bij mijn eerste folie-filter, de seeing kan nu eenmaal flink verstorend werken. Dus op later datum nogmaals geprobeerd, wederom met teleurstellend resultaat, de zonnevlekken zagen er (net als bij de eerste keer) uitgesmeerd uit. Daarna nog meerdere malen geprobeerd en iedere keer weer hetzelfde teleurstellende versmeerde resultaat. Bij een van die gelegenheden het filter eens 90 graden gedraaid, en daaruit bleek er iets met het filter aan de hand te zijn: De zonnevlekken waren nog steeds versmeerd, maar in een andere richting. Vervolgens de lijm, waarmee het glas aan de aluminium ring vast zat, losgesneden in de hoop dat het versmeren door spanning in de montage kwam. Het lossnijden bood echter geen soelaas, de versmering bleef. Inmiddels had ik wel nieuwe zonnefolie besteld en het foliefilter van een nieuwe laag voorzien. Nu was het wachten op een dag met goede seeing om een serie foto's te maken, maar dat is de laatste maanden nog niet eenvoudig. Gisteren leek het dan zover: eindelijk redelijke seeing, zo tussen de 3 en 4 boogseconden. Niet echt geweldig, maar om 15:27:20UTC wist ik toch een redelijk scherpe foto van AR3323 te maken... met het foliefilter. Vervolgens het glasfilter gemonteerd en om 15:28:29UTC weer een foto gemaakt, het filter 90 graden gedraaid en om 15:29:16UTC wederom een foto met dit glasfilter gemaakt. Tot slot om 15:30:41 een afsluitende foto met het glasfilter gemaakt. Zoals te zien is, was de seeing in die drie minuten inmiddels flink achteruit gegaan, maar evengoed zien we in de laatste foto nog de umbrae en de kleinste zonnevlekken. De foto's met het glasfilter spreken voor zich: er is nauwelijks detail te zien, alleen de tweede opname toont één umbra, en de zonnevlekken zijn duidelijk 90 graden ten opzichte van elkaar versmeerd. Het glasfilter is ooit verkocht door The Astronomy Shoppe en wellicht zelfs door hun gefabriceerd. Inmiddels heb ik een mail aan ze gestuurd met slechts de vraag of ze iets meer over dit filter kunnen vertellen, mocht dat nog wat interessants opleveren, dan meld ik dat hier. Het glasfilter ga ik niet meer gebruiken, maar zal het ook niet meer te koop aanbieden. Niet alleen wil ik dat niemand aandoen, het is een fantastisch demonstratie-exemplaar van hoe het niet moet. Nicolàs  Sun230602_foil_vs_glassTheAstronomyShoppe-filter_on_C11-EdgeHDTheAstronomyShoppe-label

Na de fraaie plaat van @ariebakx kon het natuurlijk niet uitblijven: ook ik heb de kijker gisteren maar eens op Messier 101 gericht om supernova SN 2023ixf te fotograferen. Nu heb ik niet zo\'n lichtemmer als Arie, dus moest er eigenlijk wat meer data geschoten worden. Maar één ding hebben Arie en ik wel gemeen: ook bij mij ging het mis, waardoor er een uur aan RGB-data verloren ging (had per kanaal nog 10 extra subs toegevoegd, maar die stonden abusievelijk op 7 minuten per sub, de lengte die ik voor smalband gebruik...). Afijn, beetje tussen de wolken door geschoten en toch redelijk resultaat na een drie kwartier luminance en 3 x 20 minuten RGB. De plaat gecombineerd met mijn opname uit 2019 (destijds bijna 17 uur data) en samen tot een animated gif laten persen door ezgif.com. Sn 2023ixf werd op vrijdag 19 mei 2023 door Koichi Itagaki, een Japanse amateur-astronoom die \'slechts\' 105 supernova\'s ontdekt heeft. Van mijn connectie bij het Anton Pannekoek Instituut leerde ik gisteren dat SN 2023ixf gisteren met name in infra-rood nog helderder geworden was, maar in blauw en rood al begon af te nemen. Opnames met SkyWatcher Esprit 150ED en ZWO ASI EFW met ZWO filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool. NicolàsM101_ani_800x600px

Mooi zonnig weer vandaag, al was de seeing met 3.5 tot 4.0 boogseconden niet geweldig. Na de dagelijkse zonnevlektelling eerst een witlichtopname met de SkyWatcher Esprit 150ED, ND5.0 folie, ZWO groen filter en ZWO ASI1600MM Pro Cool gemaakt (10% van 230 frames in 30 seconden bij een belichting van 0.430ms). Het was zowaar een keertje aangenaam vertoeven in het observatorium, dus vervolgens de Lunt LS80THA in stelling gebracht met daarachter een TeleVue 2x PowerMate, ZWO ADC en QHYCCD QHY163 mono camera. Een kwart van 500 frames gestapeld in AutoStakkert! en vervolgens histogram-inversie op losgelaten in IMPPG, Lucy-Richardson deconvolutie in Astra Image en nog wat verscherping en kleur toegevoegd in PSP. Opnames van respectievelijk 12:33UTC en 13:03UTC. De scherpte is niet geweldig, maar het begin is er weer, laat de zomer maar komen... :-) NicolàsSun230411_1233UTC_convSun230411_1303UTC_H-alpha

Mooi zonnig weer vandaag, al was de seeing met 3.5 tot 4.0 boogseconden niet geweldig. Na de dagelijkse zonnevlektelling eerst een witlichtopname met de SkyWatcher Esprit 150ED, ND5.0 folie, ZWO groen filter en ZWO ASI1600MM Pro Cool gemaakt (10% van 230 frames in 30 seconden bij een belichting van 0.430ms). Het was zowaar een keertje aangenaam vertoeven in het observatorium, dus vervolgens de Lunt LS80THA in stelling gebracht met daarachter een TeleVue 2x PowerMate, ZWO ADC en QHYCCD QHY163 mono camera. Een kwart van 500 frames gestapeld in AutoStakkert! en vervolgens histogram-inversie op losgelaten in IMPPG, Lucy-Richardson deconvolutie in Astra Image en nog wat verscherping en kleur toegevoegd in PSP. Opnames van respectievelijk 12:33UTC en 13:03UTC. De scherpte is niet geweldig, maar het begin is er weer, laat de zomer maar komen... :-) NicolàsSun230411_1233UTC_convSun230411_1303UTC_H-alpha

Hoi Hans, mooi object en mooi in zo'n vierkante uitsnede, maar jammer dat bewerking te hard gedaan is. De sterren daardoor helemaal wit en hebben een donkere rand gekregen (zowel in de monochroom- als de kleurenopname). Dit is ook duidelijk zichtbaar in het histogram (zie bijgesloten afbeelding), die is duidelijk aan de rechterkant ge-clipped. Wellicht dat een wat minder harde stretch tot een mooier resultaat leidt? Nicolàshans_rosettenevel_histogram

Het is alweer een jaar of twee geleden dat ik een SkyWatcher Esprit 80ED aan InFINNity Deck toevoegde. In het begin de nodige tests gedaan en de kijker van een 79mm diameter diafragma voorzien om mooie sterren te krijgen, maar daarna ging de kijker toch in ruststand. Het idee was om de camera van de Esprit 150ED ook achter de 80ED te gaan gebruiken, maar in de praktijk ging dit toch niet werken aangezien ik de 150ED dagelijks bij de zonswaarnemingen gebruik. Dus, zoals eerder gemeld, een gebruikte ZWO ASI1600MM Pro Cool bemachtigd en een paar weken later, na de opnames van komeet C/2022 E3 (ZTF), bij mijn favoriete 'snoepwinkel' een 7 x 36mm ZWO EFW met bijbehorende filters eraan toegevoegd. Tijd dus voor first-light met deze filters! De afgelopen dagen was het dan eindelijk helder. Uiteraard zat er weer een Maan in de weg, dus de eerste opname met deze nieuwe filterset begonnen met smalband-object NGC7822. Deze gasnevel werd op 16 november 1829 ontdekt door de Britse astronoom John Herschel. Het is een stervormingsgebied op circa 2900 lichtjaar afstand waarvan de jongste onderdelen niet meer dan een paar miljoen jaar oud zijn. Onderdeel van de nevel is de open cluster Berkeley 59 (de oranje sterren net onder het midden van de foto). De opname is gemaakt op 28 februari en 1 en maart 2023 in H-alpha (65 x 210s), O-iii (129 x 210s) en S-ii (128 x 210s), een totale integratietijd van ruim 18 en een half uur. Nicolàs  NGC7822_230228

Afgelopen nacht had ik de naamgever van ons observatorium op bezoek, samen met zijn zus en een vriendje. Ruim een uur hebben we gezamenlijk met de C11 diverse objecten aan de hemel bekeken, waaronder M37 (de ander waren Venus, Jupiter, Mars, C/2022 E3 (ZTF), M94, M44, M35, M37, M31 en M42). Vooral M37 was erg fraai door het oculair, dus toen de waarneemsessie om een uur of negen afgelopen was, heb ik de Esprit 150ED in stelling gebracht en M37 op de korrel genomen. De opname bestaat uit 25 x 120s RGB en 120 x 60s Luminance, in totaal dus vier en een half uur data. Daarna de rest van de nacht besteed aan de combinatie C29 en NGC5033. M37 is een open cluster in het sterrenbeeld Voerman (Auriga), niet ver van waar ik de komeet C/2022 E3 (ZTF) het laatst gefotografeerd heb. De cluster is reeds voor 1654 door de Italiaanse astronoom Giovanni Battista Hodierna, maar werd uiteindelijk door Charles Messier in september 1764 in zijn catalogus opgenomen waardoor de cluster nu M37 heet. De afstand tot Aarde is circa 4500 lichtjaar, hetgeen betekent dat de diameter circa 20-25 lichtjaar is. Er bevinden zich 500 geïdentificeerde sterren in de cluster, waarvan er 150 helderder zijn dan magnitude 12.5. De heldere oranje ster linksboven is HIP27661. Direct daar linksonder zit een bijzonder blauw object met een diagonaal er doorheen. Wat het is, ben ik nog niet achter, het lijkt wel een blauwe ster met in de achtergrond een sterrenstelsel. Verwerking in APP 2.0.0, Siril, PSP en Topaz, het origineel staat op mijn server. NicolàsSCNR (type=0, amount=1.00, preserve=true)

Afgelopen week had ik al een keer gekeken naar komeet C/2020 V2 (ZTF), maar met de SkyWatcher Esprit 80ED was deze toch wel heel erg klein. Op 9 februari rondom 20:57UTC dan toch maar een poging met de Esprit 150ED gedaan deze komeet vast te leggen. aangezien de brandpuntsafstand circa 2.5x die van de 80ED is (1050mm vs 400mm) komt de komeet wat groter op de plaat te staan. De opname is gedaan met ZWO EFW, ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool en bestaat uit 40 x 30s lum, en 20 x 30s RGB, in totaal dus 45 minuten data. Net als bij C/2022 E3 (ZTF) heb ik de komeet op twee manieren uitgewerkt. C/2020 V2 (ZTF) bevond zich ten tijde van de opname circa halverwege de sterrenbeelden Andromeda en Cassiopeia, ongeveer op de lijn door Almach (in Andromeda) en Navi (in Cassiopeia) NicolàsC2020-V2-ZTF_230209_2057UTC_no-trailsC2020-V2-ZTF_230209_2057UTC_star-trails

Afgelopen week had ik al een keer gekeken naar komeet C/2020 V2 (ZTF), maar met de SkyWatcher Esprit 80ED was deze toch wel heel erg klein. Op 9 februari rondom 20:57UTC dan toch maar een poging met de Esprit 150ED gedaan deze komeet vast te leggen. aangezien de brandpuntsafstand circa 2.5x die van de 80ED is (1050mm vs 400mm) komt de komeet wat groter op de plaat te staan. De opname is gedaan met ZWO EFW, ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool en bestaat uit 40 x 30s lum, en 20 x 30s RGB, in totaal dus 45 minuten data. Net als bij C/2022 E3 (ZTF) heb ik de komeet op twee manieren uitgewerkt. C/2020 V2 (ZTF) bevond zich ten tijde van de opname circa halverwege de sterrenbeelden Andromeda en Cassiopeia, ongeveer op de lijn door Almach (in Andromeda) en Navi (in Cassiopeia) NicolàsC2020-V2-ZTF_230209_2057UTC_no-trailsC2020-V2-ZTF_230209_2057UTC_star-trails

Ik had nog wat data liggen van 7 en 9 februari. De 7e heb ik C/2022 E3 (ZTF) nogmaals op de korrel genomen, de 9e toch een poging gedaan C/2020 V2 (ZTF) te fotograferen. De hier getoonde opname is een combinatie van 32 x 15s RGB en 100 x 15s lum, dus in totaal 49 minuten data, opgenomen rondom 20:05UTC, gedaan met de SkyWatcher Esprit 80ED, ZWO EFW mini met ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool op de 10Micron GM3000HPS welke de komeet zonder guiding aan het volgen was. Wederom twee bewerkingen: de eerste eenvoudig waardoor star-trails zichtbaar zijn, de tweede uiteen gesplitst in een scherpe komeet en scherpe sterren en vervolgens weer samengevoegd. C/2022 E3 (ZTF) bevond zich op dat moment in het rechter deel van het sterrenbeeld Voerman, ongeveer halverwege Hassaleh en Saclateni. De heldere ster in de staart is Omega Aurigae. NicolàsC2022_E3_ZTF_230207-2005UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230207-2005UTC_Esprit80ED_trails

Ik had nog wat data liggen van 7 en 9 februari. De 7e heb ik C/2022 E3 (ZTF) nogmaals op de korrel genomen, de 9e toch een poging gedaan C/2020 V2 (ZTF) te fotograferen. De hier getoonde opname is een combinatie van 32 x 15s RGB en 100 x 15s lum, dus in totaal 49 minuten data, opgenomen rondom 20:05UTC, gedaan met de SkyWatcher Esprit 80ED, ZWO EFW mini met ZWO LRGB filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool op de 10Micron GM3000HPS welke de komeet zonder guiding aan het volgen was. Wederom twee bewerkingen: de eerste eenvoudig waardoor star-trails zichtbaar zijn, de tweede uiteen gesplitst in een scherpe komeet en scherpe sterren en vervolgens weer samengevoegd. C/2022 E3 (ZTF) bevond zich op dat moment in het rechter deel van het sterrenbeeld Voerman, ongeveer halverwege Hassaleh en Saclateni. De heldere ster in de staart is Omega Aurigae. NicolàsC2022_E3_ZTF_230207-2005UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230207-2005UTC_Esprit80ED_trails

Op 6 februari was het redelijk helder en dus wederom een poging gedaan komeet C/2022 E3 (ZTF) op de plaat te zetten. Die avond heb ik met de SkyWatcher Esprit 80ED en ZWO ASI1600MM Pro Cool twee sessies gestart: de eerste rondom 19:39UTC bestaande uit 20 x 15s voor RGB en 60 x 15s voor lum (totaal 30 minuten), de tweede rondom 20:24UTC bestaande uit 32 x 15s voor RGB en 80 x 15s voor lum (totaal 44 minuten). De tijden zijn het midden van de opname. De opnames zijn unguided gedaan maar met tracking op de komeet door de GM3000HPS montering. Beide zijn met APP 2.0.0 verwerkt op twee verschillende manieren: met en zonder star-trails. Met star-trails laat zien hoe de komeet daadwerkelijk bewoog en waar deze tijdens de sessie was, de versie zonder star-trails ziet er wat rustiger, maar het kan zijn dat de komeet iets verkeerd ten opzichte van de achtergrond gepositioneerd is. Vervolgens nog kometen C/2022 A2 (PanSTARSS) en C/2020 V2 (ZTF) opgezocht, maar die vielen qua formaat toch een beetje tegen en heb ik verder niet opgenomen. NicolàsC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_no-trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_trails

Op 6 februari was het redelijk helder en dus wederom een poging gedaan komeet C/2022 E3 (ZTF) op de plaat te zetten. Die avond heb ik met de SkyWatcher Esprit 80ED en ZWO ASI1600MM Pro Cool twee sessies gestart: de eerste rondom 19:39UTC bestaande uit 20 x 15s voor RGB en 60 x 15s voor lum (totaal 30 minuten), de tweede rondom 20:24UTC bestaande uit 32 x 15s voor RGB en 80 x 15s voor lum (totaal 44 minuten). De tijden zijn het midden van de opname. De opnames zijn unguided gedaan maar met tracking op de komeet door de GM3000HPS montering. Beide zijn met APP 2.0.0 verwerkt op twee verschillende manieren: met en zonder star-trails. Met star-trails laat zien hoe de komeet daadwerkelijk bewoog en waar deze tijdens de sessie was, de versie zonder star-trails ziet er wat rustiger, maar het kan zijn dat de komeet iets verkeerd ten opzichte van de achtergrond gepositioneerd is. Vervolgens nog kometen C/2022 A2 (PanSTARSS) en C/2020 V2 (ZTF) opgezocht, maar die vielen qua formaat toch een beetje tegen en heb ik verder niet opgenomen. NicolàsC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_no-trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_trails

Op 6 februari was het redelijk helder en dus wederom een poging gedaan komeet C/2022 E3 (ZTF) op de plaat te zetten. Die avond heb ik met de SkyWatcher Esprit 80ED en ZWO ASI1600MM Pro Cool twee sessies gestart: de eerste rondom 19:39UTC bestaande uit 20 x 15s voor RGB en 60 x 15s voor lum (totaal 30 minuten), de tweede rondom 20:24UTC bestaande uit 32 x 15s voor RGB en 80 x 15s voor lum (totaal 44 minuten). De tijden zijn het midden van de opname. De opnames zijn unguided gedaan maar met tracking op de komeet door de GM3000HPS montering. Beide zijn met APP 2.0.0 verwerkt op twee verschillende manieren: met en zonder star-trails. Met star-trails laat zien hoe de komeet daadwerkelijk bewoog en waar deze tijdens de sessie was, de versie zonder star-trails ziet er wat rustiger, maar het kan zijn dat de komeet iets verkeerd ten opzichte van de achtergrond gepositioneerd is. Vervolgens nog kometen C/2022 A2 (PanSTARSS) en C/2020 V2 (ZTF) opgezocht, maar die vielen qua formaat toch een beetje tegen en heb ik verder niet opgenomen. NicolàsC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_no-trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_trails

Op 6 februari was het redelijk helder en dus wederom een poging gedaan komeet C/2022 E3 (ZTF) op de plaat te zetten. Die avond heb ik met de SkyWatcher Esprit 80ED en ZWO ASI1600MM Pro Cool twee sessies gestart: de eerste rondom 19:39UTC bestaande uit 20 x 15s voor RGB en 60 x 15s voor lum (totaal 30 minuten), de tweede rondom 20:24UTC bestaande uit 32 x 15s voor RGB en 80 x 15s voor lum (totaal 44 minuten). De tijden zijn het midden van de opname. De opnames zijn unguided gedaan maar met tracking op de komeet door de GM3000HPS montering. Beide zijn met APP 2.0.0 verwerkt op twee verschillende manieren: met en zonder star-trails. Met star-trails laat zien hoe de komeet daadwerkelijk bewoog en waar deze tijdens de sessie was, de versie zonder star-trails ziet er wat rustiger, maar het kan zijn dat de komeet iets verkeerd ten opzichte van de achtergrond gepositioneerd is. Vervolgens nog kometen C/2022 A2 (PanSTARSS) en C/2020 V2 (ZTF) opgezocht, maar die vielen qua formaat toch een beetje tegen en heb ik verder niet opgenomen. NicolàsC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_no-trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-1939UTC_Esprit80ED_trails_rotC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_no-trailsC2022_E3_ZTF_230206-2024UTC_Esprit80ED_trails

APP 2.0.0 bèta 13 heeft een Star Removal Tool. Het aardige is, dat je daarmee een komeet kan afbeelden zonder star-trails. De werkvolgorde is als volgt: - Eerst stacken op de komeet, dus met Registration Mode op Comet/One Star, en bij Integration een Median Filter met Kappa High op circa 1.5 instellen. Dit levert een scherpe komeet zonder sterren op. Ik noem dit [Plaat 1]. - [Plaat 1] laat nog wel wat vage sporen zien, maar die zijn met een clone-brush prima verder te verwijderen. Het kostte mij iets van 5 minuten om zo [Plaat 1] wat verder op te poetsen. - Dan stacken op de sterren met standaard instellingen, hetgeen een sterrenhemel oplevert met een uitgesmeerde komeet. Dit is [Plaat 2]. - [Plaat 2] door de Star Removal Tool heen halen, zodat er een kale uitgesmeerde komeet over blijft. Dit is [Plaat 3]. - De drie platen door Topaz halen om de ruis te verminderen, maar vooral om de artefacten die overblijven van de Star Removal Tool te reduceren, ander komen die later bij het combineren weer tevoorschijn. - [Plaat 3] als nieuwe laag in [Plaat 2] laden en deze laag op difference instellen. Hiermee trekken we de uitgesmeerde komeet van [Plaat 2] af en blijft een schone sterrenhemel over. Dit is [Plaat 4]. - [Plaat 1] als nieuwe laag op [Plaat 4] laden en deze laag op screen instellen, zodat de twee lagen gecombineerd worden. Dit is [Plaat 5]. - [Plaat 5] vervolgens verder bewerken als een normale opname totdat die naar het zin is. Het eindresultaat is wat je hier ziet. Bij vergroten is te zien dat ik op de komeet gevolgd heb en daarbij een te lange sluitertijd gebruikt heb, de sterren zijn dus ovaal. Dit kan voorkomen worden door korter te belichten en meer subs te nemen. Ook de achtergrond vertoont nog wat strepen in de richting van de komeetbaan. Met wat extra poetswerk zou dit te reduceren zijn. Vraag is natuurlijk of dit nu een goede representatie van de werkelijkheid is. De opname duurde bijna een uur en de komeet staat nu ongeveer op de plek waar deze halverwege de opname was, maar of dit daadwerkelijk correct is, is maar de vraag. Voor deze plaat zou je net zo goed [Plaat 1] kunnen combineren met een opname van hetzelfde stukje hemel op later datum, dan zijn de sterren in ieder geval goed rond te krijgen. NicolàsC2022_E3_ZTF_230130-1934UTC_Esprit80ED_no-trails

Terwijl de afgelopen weken hier en op andere fora de foto's van C/2022 E3 (ZTF) regelmatig opdoken, lukt het mij maar niet deze komeet voor de kijker te krijgen... tot gisteravond dan. :-) Nu viel het nog niet mee, want met name aan het begin van de avond waren er nogal wat wolkenvelden. Ik had twee kijkers voor deze sessie in orde gemaakt: SkyWatcher Esprit 80ED met ZWO EFW-mini, ZWO LRGB 1.25" filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool SkyWatcher Esprit 150ED met ZWO EFW, ZWO LRGB 36mm filters en een tweede ZWO ASI1600MM Pro Cool De efemeriden van de komeet had ik afgelopen week reeds in de 10Micron GM3000HPS montering gezet, waardoor deze unguided op de komeet kon volgen. Begonnen met de 80ED. De eerste twee sessies mislukten al na een paar minuten door langstrekkende bewolking, maar de derde was raak. Aangezien ik nog geen flauw idee had van de helderheid van deze komeet maar eens begonnen met een sessie van 30 x 30s lum en 10 x 60s RGB (of feitelijk was de volgorde BGR). Deze sessie ging goed tot aan het roodfilter, want toen was er toch weer wat bewolking, hetgeen goed aan de onderbroken sterstrepen te zien is. De opname duurde van 19:06UTC tot en met 20:01UTC en laat de staart mooi zien. Vervolgens betrok het volledig en dus een mooi moment om alvast flats en darkflats met de Esprit 80ED te schieten. Hieruit bleek nogmaals hoe schoon de camera was die ik van @oscarkeet overgenomen heb (iets dat ik niet van mijn eigen EFW-mini kon zeggen ;-)). De tweede sessie (na drie herstarts wegens bewolking) liep van 21:51UTC tot en met 22:16UTC en bestond uit 20 x 30s lum en 10 x 30s RGB (nu wel in die volgorde). Hieruit blijkt maar eens hoe dynamisch deze komeet is, want de smalle staart uit de eerste opname was niet meer te bekennen, in plaats daarvan is hij nu vaag en breed, terwijl ook de richting iets veranderd is. Tot slot nog tussen 22:38UTC en 23:05UTC de kern met de Esprit 150ED gefotografeerd. Deze opname bestond uit 23 x 30s lum en 10 x 30s RGB. De drie extra lum waren per ongeluk doordat bij het wisselen naar de andere camera NINA enigszins van slag was. Niet alleen herkent NINA het merk en model camera, maar ook het exemplaar. Na wisselen wou NINA daardoor eerst geen verbinding maken en vervolgens waren in de sequence alle filters gereset. Tijdens de 3e roodopname (die daardoor dus nog in lum ging) snel de filters correct ingesteld en de sessie afgemaakt (dat dit in NINA kan is dus wel enorm handig). Tien minuten na afloop van de derde sessie was het gedaan met de heldere hemel en dus tijd om te stoppen. Vandaag nog even darks en bias geschoten voor de 80ED en de drie sessies met APP, Topaz en PSP verwerkt. Nicolàs  C2022_E3_ZTF_230130-1934UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2204UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2252UTC_Esprit150ED

Terwijl de afgelopen weken hier en op andere fora de foto's van C/2022 E3 (ZTF) regelmatig opdoken, lukt het mij maar niet deze komeet voor de kijker te krijgen... tot gisteravond dan. :-) Nu viel het nog niet mee, want met name aan het begin van de avond waren er nogal wat wolkenvelden. Ik had twee kijkers voor deze sessie in orde gemaakt: SkyWatcher Esprit 80ED met ZWO EFW-mini, ZWO LRGB 1.25" filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool SkyWatcher Esprit 150ED met ZWO EFW, ZWO LRGB 36mm filters en een tweede ZWO ASI1600MM Pro Cool De efemeriden van de komeet had ik afgelopen week reeds in de 10Micron GM3000HPS montering gezet, waardoor deze unguided op de komeet kon volgen. Begonnen met de 80ED. De eerste twee sessies mislukten al na een paar minuten door langstrekkende bewolking, maar de derde was raak. Aangezien ik nog geen flauw idee had van de helderheid van deze komeet maar eens begonnen met een sessie van 30 x 30s lum en 10 x 60s RGB (of feitelijk was de volgorde BGR). Deze sessie ging goed tot aan het roodfilter, want toen was er toch weer wat bewolking, hetgeen goed aan de onderbroken sterstrepen te zien is. De opname duurde van 19:06UTC tot en met 20:01UTC en laat de staart mooi zien. Vervolgens betrok het volledig en dus een mooi moment om alvast flats en darkflats met de Esprit 80ED te schieten. Hieruit bleek nogmaals hoe schoon de camera was die ik van @oscarkeet overgenomen heb (iets dat ik niet van mijn eigen EFW-mini kon zeggen ;-)). De tweede sessie (na drie herstarts wegens bewolking) liep van 21:51UTC tot en met 22:16UTC en bestond uit 20 x 30s lum en 10 x 30s RGB (nu wel in die volgorde). Hieruit blijkt maar eens hoe dynamisch deze komeet is, want de smalle staart uit de eerste opname was niet meer te bekennen, in plaats daarvan is hij nu vaag en breed, terwijl ook de richting iets veranderd is. Tot slot nog tussen 22:38UTC en 23:05UTC de kern met de Esprit 150ED gefotografeerd. Deze opname bestond uit 23 x 30s lum en 10 x 30s RGB. De drie extra lum waren per ongeluk doordat bij het wisselen naar de andere camera NINA enigszins van slag was. Niet alleen herkent NINA het merk en model camera, maar ook het exemplaar. Na wisselen wou NINA daardoor eerst geen verbinding maken en vervolgens waren in de sequence alle filters gereset. Tijdens de 3e roodopname (die daardoor dus nog in lum ging) snel de filters correct ingesteld en de sessie afgemaakt (dat dit in NINA kan is dus wel enorm handig). Tien minuten na afloop van de derde sessie was het gedaan met de heldere hemel en dus tijd om te stoppen. Vandaag nog even darks en bias geschoten voor de 80ED en de drie sessies met APP, Topaz en PSP verwerkt. Nicolàs  C2022_E3_ZTF_230130-1934UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2204UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2252UTC_Esprit150ED

Terwijl de afgelopen weken hier en op andere fora de foto's van C/2022 E3 (ZTF) regelmatig opdoken, lukt het mij maar niet deze komeet voor de kijker te krijgen... tot gisteravond dan. :-) Nu viel het nog niet mee, want met name aan het begin van de avond waren er nogal wat wolkenvelden. Ik had twee kijkers voor deze sessie in orde gemaakt: SkyWatcher Esprit 80ED met ZWO EFW-mini, ZWO LRGB 1.25" filters en ZWO ASI1600MM Pro Cool SkyWatcher Esprit 150ED met ZWO EFW, ZWO LRGB 36mm filters en een tweede ZWO ASI1600MM Pro Cool De efemeriden van de komeet had ik afgelopen week reeds in de 10Micron GM3000HPS montering gezet, waardoor deze unguided op de komeet kon volgen. Begonnen met de 80ED. De eerste twee sessies mislukten al na een paar minuten door langstrekkende bewolking, maar de derde was raak. Aangezien ik nog geen flauw idee had van de helderheid van deze komeet maar eens begonnen met een sessie van 30 x 30s lum en 10 x 60s RGB (of feitelijk was de volgorde BGR). Deze sessie ging goed tot aan het roodfilter, want toen was er toch weer wat bewolking, hetgeen goed aan de onderbroken sterstrepen te zien is. De opname duurde van 19:06UTC tot en met 20:01UTC en laat de staart mooi zien. Vervolgens betrok het volledig en dus een mooi moment om alvast flats en darkflats met de Esprit 80ED te schieten. Hieruit bleek nogmaals hoe schoon de camera was die ik van @oscarkeet overgenomen heb (iets dat ik niet van mijn eigen EFW-mini kon zeggen ;-)). De tweede sessie (na drie herstarts wegens bewolking) liep van 21:51UTC tot en met 22:16UTC en bestond uit 20 x 30s lum en 10 x 30s RGB (nu wel in die volgorde). Hieruit blijkt maar eens hoe dynamisch deze komeet is, want de smalle staart uit de eerste opname was niet meer te bekennen, in plaats daarvan is hij nu vaag en breed, terwijl ook de richting iets veranderd is. Tot slot nog tussen 22:38UTC en 23:05UTC de kern met de Esprit 150ED gefotografeerd. Deze opname bestond uit 23 x 30s lum en 10 x 30s RGB. De drie extra lum waren per ongeluk doordat bij het wisselen naar de andere camera NINA enigszins van slag was. Niet alleen herkent NINA het merk en model camera, maar ook het exemplaar. Na wisselen wou NINA daardoor eerst geen verbinding maken en vervolgens waren in de sequence alle filters gereset. Tijdens de 3e roodopname (die daardoor dus nog in lum ging) snel de filters correct ingesteld en de sessie afgemaakt (dat dit in NINA kan is dus wel enorm handig). Tien minuten na afloop van de derde sessie was het gedaan met de heldere hemel en dus tijd om te stoppen. Vandaag nog even darks en bias geschoten voor de 80ED en de drie sessies met APP, Topaz en PSP verwerkt. Nicolàs  C2022_E3_ZTF_230130-1934UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2204UTC_Esprit80EDC2022_E3_ZTF_230130-2252UTC_Esprit150ED

Ondanks het weer van de afgelopen weken probeer ik toch dagelijks de zonnevlekken te tellen. Dat gaat momenteel met wisselend succes, vaker niet dan wel. Vandaag waren er voldoende openingen in het wolkendek en ondanks windkracht 8Bft lukte het toch weer een waarneming te doen en om 10:32UTC de bijbehorende foto te maken. Met name dat laatste is een uitdaging, aangezien ik minimaal iets van 10 à 15 seconden wolkenvrije hemel nodig heb om de opname te maken (normaal gesproken schiet ik 30 seconden bij een frame-rate van iets meer dan 7 fps). Het was lekker druk op de Zon, vandaar dat ik de witlicht foto's toch maar weer eens hier post. Met de Galileo-kijker telde ik maar liefst 53 zonnevlekken en ~poriën, op de foto zijn dat er nog heel wat meer. We zien actieve regio's AR3182 tot en met AR3192 (met uitzondering van AR3183 en AR3187, die waren reeds verdwenen). Belichting was 0.28ms met de ZWO ASI1600MM Pro Cool achter de SkyWatcher Esprit 150MM met Baader ND5.0 folie. Opname met FireCapture, verwerking met AutoStakkert!, zowel zonder als met verscherping (met 30% raw blend). Nicolàs  Sun230115_1032UTCSun230115_1032UTC_conv

Ondanks het weer van de afgelopen weken probeer ik toch dagelijks de zonnevlekken te tellen. Dat gaat momenteel met wisselend succes, vaker niet dan wel. Vandaag waren er voldoende openingen in het wolkendek en ondanks windkracht 8Bft lukte het toch weer een waarneming te doen en om 10:32UTC de bijbehorende foto te maken. Met name dat laatste is een uitdaging, aangezien ik minimaal iets van 10 à 15 seconden wolkenvrije hemel nodig heb om de opname te maken (normaal gesproken schiet ik 30 seconden bij een frame-rate van iets meer dan 7 fps). Het was lekker druk op de Zon, vandaar dat ik de witlicht foto's toch maar weer eens hier post. Met de Galileo-kijker telde ik maar liefst 53 zonnevlekken en ~poriën, op de foto zijn dat er nog heel wat meer. We zien actieve regio's AR3182 tot en met AR3192 (met uitzondering van AR3183 en AR3187, die waren reeds verdwenen). Belichting was 0.28ms met de ZWO ASI1600MM Pro Cool achter de SkyWatcher Esprit 150MM met Baader ND5.0 folie. Opname met FireCapture, verwerking met AutoStakkert!, zowel zonder als met verscherping (met 30% raw blend). Nicolàs  Sun230115_1032UTCSun230115_1032UTC_conv

Op 30 november 2021 berichtte ik over het aantal heldere nachten van dat jaar, waarbij de teller op 34 stuks bleef staan. Nu was dat mede doordat een paar weken daarvoor mijn montering voor onderhoud naar Italië was afgereisd, maar dat kostte dat jaar niet meer dan een of twee nachten. Eind februari 2022 kwam de montering weer terug, samen met de nodige heldere nachten, hij kon meteen aan de slag! In die eerste twee maanden van het jaar was het vooral bewolkt en werden wederom niet meer dan een paar nachten gemist. Voor de rest van het jaar kwam de teller op 48 heldere nachten te staan. Daarnaast ook nog 11 avonden bezig geweest met de planeten en 46 dagen met de zon. Niet dat de Zon weinig scheen, in totaal heb ik in de 10 overgebleven maanden (311 dagen) op 227 dagen de Zon waargenomen, een score van 73%. Nicolàsimaging periods 2018-2022

Voor diegene die zich graag bezig houden met het knutselen aan telescopen zijn er twee hele leuke werkjes uit de Edmund Optics Popular Optics Library van de jaren '70 digitaal verschenen. Het betreft S. Brown, All About Telescopes, (Barrington, 1975, met addendum uit 1999) en N.W. Edmund, S. Brown, The Optical Bench, (Barrington, 1970). Het eerste deel (219pp., de eerste druk was van 1967) is heel divers, begint met een stukje historie en bespreekt daarbij kort de verschillende typen telescopen (Galileo-, Kepler-, Gregory-, Newton- en Cassegrain-telescoop) en gaat na het hoofdstuk astrofotografie over op het zelf maken, testen en afstellen van telescopen. Het deel uit 1970 betreft de tweede editie, welke uitgebreid is met delen van de 14e editie uit 1999 waarin de Dall-Cassegrain, Dall-Kirkham Cassegrain en Maksutov besproken worden. Informatie over de Edmund-klokdrive, camerahouder en Herschel Wedge werden ook aan het document toegevoegd. Het tweede deel (36pp.) gaat helemaal over de optische bank, zowel over het maken als het gebruik ervan. Daarnaast uitgebreide uitleg hoe een telescoop een afbeelding produceert en hoe de optiek kan worden getest. De boekjes zijn alleen al vanwege de fantastische afbeeldingen de moeite van het lezen waard. NicolàsEdmundOptics_PopularOpticsLibrary

Hoi Paul, dank voor deze bewerking, grappig om te zien wat er met de tekst gebeurt bij het verscherpen. :-) Ik heb jouw bewerking opgepakt en de ASI174MM afbeelding iets verscherpt. Na verscherping in PSP (Sharpen More, gevolgd door Unsharp Mask) lijkt de ASI174MM afbeelding (helemaal rechts) veel meer op jouw bewerking van de ASI290MM afbeelding. Bovendien heb ik de drie afbeeldingen door ImageJ gehaald om te zien of er verschillen te zien zijn in de resolutie. De drie FFTJ-transformaties laten zien dat alle afbeeldingen circa een drievoudige oversampling hebben (als de rechthoeken helemaal gevuld zijn met data dan is er geen sprake van oversampling, vullen ze de helft dan is de oversampling 2x, bij een derde is het 3x. Voor de twee ASI174MM afbeeldingen betekent dit dat de originelen 1.5x oversampling hebben, ze waren immers na de bewerking 200% opgeschaald om ze even groot te maken als de ASI290MM afbeelding (en een 200% verschaling levert een tweevoudige oversampling op). NicolàsMars221226_mono_raw-cauchy-psf-2-90_FFTJ

Hierbij nog drie extra bewerkingen: De 19:08UTC opname met 15% en 0% raw blend en de kleurenopname van 22:08UTC met 0% raw blend. Naarmate er minder raw blend toegepast wordt, worden de artefacten in de ASI290MM-afbeelding sterker. Dit is te zien aan de edge-rind en aan de lijn die evenwijdig loopt aan de zuidwest rand van Arabia Terra. Ook bij deze bewerkingen zie ik geen extra details. Sommige details zijn wel wat scherper geworden (door het achterwege laten van de raw blend), maar echt nieuwe details zijn er niet. De 0% raw blend heeft wat meer ruis dan de andere verwerkingen, normaal gesproken zou ik die door Topaz halen om de ruis te onderdrukken, maar omwille van de vergelijking hier niet gedaan. NicolàsMars221226_zero_blendMars221226_mono_15p_0p_blend

Hierbij nog drie extra bewerkingen: De 19:08UTC opname met 15% en 0% raw blend en de kleurenopname van 22:08UTC met 0% raw blend. Naarmate er minder raw blend toegepast wordt, worden de artefacten in de ASI290MM-afbeelding sterker. Dit is te zien aan de edge-rind en aan de lijn die evenwijdig loopt aan de zuidwest rand van Arabia Terra. Ook bij deze bewerkingen zie ik geen extra details. Sommige details zijn wel wat scherper geworden (door het achterwege laten van de raw blend), maar echt nieuwe details zijn er niet. De 0% raw blend heeft wat meer ruis dan de andere verwerkingen, normaal gesproken zou ik die door Topaz halen om de ruis te onderdrukken, maar omwille van de vergelijking hier niet gedaan. NicolàsMars221226_zero_blendMars221226_mono_15p_0p_blend

Hoi Paul, dank voor je commentaar! Ik zat daar ook al aan te denken en vroeg me al af of ik een andere blend-mode zou moeten gebruiken. Hier zijn de ruwe versies van beide stacks, zoals je ziet zit er vrijwel geen contrastverschil tussen beide. De bijlage is een 8-bit JPG-afbeelding, de 16-bit TIFF staat op mijn server, voor het geval je ermee wilt experimenteren (en dan zie ik het resultaat graag hier verschijnen :-)). Ik kan ook de originele SER-files beschikbaar maken. NicolàsMars221226_mono_raw

Heldere momenten zijn zeldzaam de laatste weken, maar gisteravond was het heel redelijk, goed genoeg voor een paar foto's met mijn nieuwste aanwinst, een ZWO ASI290MM. De camera heb ik aangeschaft om te zien in hoeverre de theorie die ik in het artikel Vergroting onder de Loep uitleg wel klopt. Normaal gesproken gebruik ik een ASI174MM voor de planetaire opnames, soms de ASI290MC en een enkele keer de ASI1600MM Pro Cool. Om de theorie te testen is de ASI290MM ideaal omdat deze een circa twee keer kleinere pixelgrootte heeft dan de ASI174MM en ook een monochroomcamera is (dus het Bayer-patroon kan niet tot verschillen leiden). Indien de theorie klopt, dan geeft de ASI290MM bij gelijk f-getal niet meer detail dan de ASI174MM. Gisteravond dus de twee camera's getest, vanwege de kleine gaatjes in het wolkendek eerst alleen in luminance, later op de avond in LRGB. In onderstaande afbeeldingen is de (meest) rechter foto met de ASI174MM gemaakt. De eerste twee opnames zijn van 19:03UTC (ASI174MM) en 19:08UTC (ASI290MM). Het zijn de beste opnames uit vier. In beide zijn wel details te zien die de andere niet of minder duidelijk toont. De kleurenopnames zijn van 22:02UTC en 22:08UTC (ASI290MM) en 22:23UTC (ASI174MM). Ook hier geldt dat er details bij beide camera's zichtbaar zijn die de andere camera niet of minder duidelijk toont. Deze eerste test laat in ieder geval zien dat de theorie tot noch toe stand houdt. Uiteraard zijn er ook duidelijke verschillen: De ASI290MM heeft meer last van het zogenoemde edge-rind effect (de dubbele rand langs de rechterkant van de planeet). Tegelijkertijd toont de planeet wat zachter, ondanks het feit dat alle opnames op dezelfde manier verwerkt zijn. Bij de ASI174MM komen de wolken er te hard uit, daar is de ASI290MM duidelijk beter. Daar tegenover staat dat het contrast bij de ASI174MM beter is dan bij de ASI290MM (ook de ASI290MC heeft minder contrast dan de ASI174MM). Alle opnames zijn het resultaat van filmpjes van 60 seconden. Verwerking in AutoStakkert!3, waarbij het 50% kwaliteitsniveau gebruikt is voor het bepalen van de stack-lengte (met een maximum van 50% van het aantal opgenomen beeldjes). Verscherping is gedaan in AS! met 30% raw blend. Samenvoegen is gedaan in PSP, gevolgd door 30% meer verzadiging en een correctie voor groen. Tot slot zijn de ASI174MM-opnames 200% verschaald om ze even groot te maken als de ASI290MM-opnames. We zien de grote lichte vlakte die Arabia Terra heet (in het midden bij de kleurenopname), met links ervan het donker Terra Meridiani en rechts ervan (in het midden bij de monochroom-opname) het donkere Syrtis Major Planum. Er zijn geen ijskappen te zien, wel op diverse plaatsen blauwe bewolking. NicolàsMars221226_monoMars221226

Heldere momenten zijn zeldzaam de laatste weken, maar gisteravond was het heel redelijk, goed genoeg voor een paar foto's met mijn nieuwste aanwinst, een ZWO ASI290MM. De camera heb ik aangeschaft om te zien in hoeverre de theorie die ik in het artikel Vergroting onder de Loep uitleg wel klopt. Normaal gesproken gebruik ik een ASI174MM voor de planetaire opnames, soms de ASI290MC en een enkele keer de ASI1600MM Pro Cool. Om de theorie te testen is de ASI290MM ideaal omdat deze een circa twee keer kleinere pixelgrootte heeft dan de ASI174MM en ook een monochroomcamera is (dus het Bayer-patroon kan niet tot verschillen leiden). Indien de theorie klopt, dan geeft de ASI290MM bij gelijk f-getal niet meer detail dan de ASI174MM. Gisteravond dus de twee camera's getest, vanwege de kleine gaatjes in het wolkendek eerst alleen in luminance, later op de avond in LRGB. In onderstaande afbeeldingen is de (meest) rechter foto met de ASI174MM gemaakt. De eerste twee opnames zijn van 19:03UTC (ASI174MM) en 19:08UTC (ASI290MM). Het zijn de beste opnames uit vier. In beide zijn wel details te zien die de andere niet of minder duidelijk toont. De kleurenopnames zijn van 22:02UTC en 22:08UTC (ASI290MM) en 22:23UTC (ASI174MM). Ook hier geldt dat er details bij beide camera's zichtbaar zijn die de andere camera niet of minder duidelijk toont. Deze eerste test laat in ieder geval zien dat de theorie tot noch toe stand houdt. Uiteraard zijn er ook duidelijke verschillen: De ASI290MM heeft meer last van het zogenoemde edge-rind effect (de dubbele rand langs de rechterkant van de planeet). Tegelijkertijd toont de planeet wat zachter, ondanks het feit dat alle opnames op dezelfde manier verwerkt zijn. Bij de ASI174MM komen de wolken er te hard uit, daar is de ASI290MM duidelijk beter. Daar tegenover staat dat het contrast bij de ASI174MM beter is dan bij de ASI290MM (ook de ASI290MC heeft minder contrast dan de ASI174MM). Alle opnames zijn het resultaat van filmpjes van 60 seconden. Verwerking in AutoStakkert!3, waarbij het 50% kwaliteitsniveau gebruikt is voor het bepalen van de stack-lengte (met een maximum van 50% van het aantal opgenomen beeldjes). Verscherping is gedaan in AS! met 30% raw blend. Samenvoegen is gedaan in PSP, gevolgd door 30% meer verzadiging en een correctie voor groen. Tot slot zijn de ASI174MM-opnames 200% verschaald om ze even groot te maken als de ASI290MM-opnames. We zien de grote lichte vlakte die Arabia Terra heet (in het midden bij de kleurenopname), met links ervan het donker Terra Meridiani en rechts ervan (in het midden bij de monochroom-opname) het donkere Syrtis Major Planum. Er zijn geen ijskappen te zien, wel op diverse plaatsen blauwe bewolking. NicolàsMars221226_monoMars221226

Afgelopen nacht was het dan eindelijk weer helder (en lekker fris). Om te kijken of ik dat vlekje H-alpha onder de nevel verder zou kunnen optrekken nog 45 subs van 7 minuten erbij geschoten, dus vijf uur en een kwartier extra data. Vanwege de lage stand aan het einde van deze sessie had langer doorgaan niet veel zin. In totaal zit ik nu dus 23 uur en 21 minuten data (40 minuten RGB per filter, 742m H-alpha, 385m O-iii en 154m S-ii). Het leverde echter weinig extra zichtbaarheid van het wolkje op. Ook in APP nog gekeken de H-alpha een hoger percentage luminance te geven, maar dat mocht ook niet baten, ik vermoed dat ik hiermee aan de grens van Bortle 5-6 zit... Nicolàs  SCNR (type=0, amount=1.00, preserve=true)